muşdur. O, eyni zamanda Y.Sezara qarşı başlamış mübarizəyə
başçılıq etmiş, diktator hökmdarın qətlə yetirilməsində şəxsən iştirak
etmişdi. Senatın iclası zamanı Sezarm təkbaşına hakimiyyətinə qarşı
çıxan senatorlar paltarlarının altında saxladıqları xəncərlə onu
öldürmüşdülər. Sui-qəsdə Sezarm özünə dost hesab etdiyi Brut
başçılıq etmişdi və Sezara vurulmuş 23 xəncər zərbəsindən biri də
onun idi. Yeri gəlmişkən qeyd edək ki, bu hadisədən düz bir il sonra
respublikaçılar dəstəsində mübarizə aparan Brut Sezarm bacısı nəvəsi
və oğulluğa götürdüyü varisi Oktavyanm komandasına təslim
olmamaq üçün özünü qılıncla öldürmüşdü.
Antik dövrün ən məşhur natiqi, yazıçı, vəkil, görkəmli siyasi
xadim Mark Tulli Siseron iki suala cavab axtarırdı; 1) Kimə natiq
demək olar? 2) Hər adam natiq ola bilərmi? Siseron natiqlik sənəti ilə
bağlı "Natiqlik haqqında", "Brut, yaxud məşhur natiqlik haqqında" və
"Natiq" traktlanm yazmış, natiqlik sənətinin tarixi, üslubiyyat və nitq
mədəniyyəti məsələlərinin izahını vermişdir.
Roma natiqlik məktəbinin parlaq ulduzu Siseron natiqin
qarşısında üç tələb qoyurdu; 1) Nitq öyrətməli, bilik verməlidir; 2)
Nitq dinləyiciyə güclü təsir göstərməlidir; 3) Nitq söyləniləndə qulaq
asana ləzzət verməlidir.
Siserona görə "Şairlər anadan şair doğulurlar, natiqlər isə həyatda
yetişirlər". "Əsl natiq o şəxsdir ki, adi işlər haqqında sadə, böyük işlər
haqqında əzəmətlə, orta səviyyəli işlər barədə isə yuxarıdakılar
arasında orta mövqe tutan bir üslubla danışmağı bacarsın" (16, səh.
17) Siseronun başqa bir cümləsi isə aforizmə çevrilmişdir; "Kim
Demosfen olmaq istəmirsə, o, natiq deyil" (18, səh. 187). Bu fikirdən
belə məlum olur ki, Demosfen kimi zəhmətə qatlaşmayan, öz üzərində
daima, günlərlə, saatlarla çalışmayandan natiq olmaz. Natiq öz
zəhməti ilə, elm və mədəniyyət məsələləri ilə bağlı kitablardan
möhkəm bilik və məlumat toplamalıdır. O, həmişə nitqi gözəlləşdirən,
onun təsir gücünü artıran, insanlara əsl insani keyfiyyətlər bəxş edən,
onlan kamil
12
ləşməyə çağıran nümunəvi fikirləri öyrənməli, yaradıcılıq axta- rışlan
ilə məşğul əlmalıdır.
Yeni eraya həm Yunanıstanın, həm də Romanın ən məşhur
natiqlərinin nitq mədəniyyəti ilə əlaqədar fikirlərini ümumiləşdirib
yekunlaşdıran M.F.Kvintilian (35-96-cı illər) olmuşdur. O, natiqlik
sənətinin bütün incəliklərini özünün 12 kitabdan ibarət "Natiqin
təhsili (fərmalaşması) haqqında" əsərində əks etdirmişdir. Kvintilian
natiqlik sənətini beş hissəyə ayırıb nitq üçün söz və ifadələrin
seçilməsini yadda saxlanılması və ifadəsini (yüksək, ərta və aşağı
üslubda) başlıca şərt kimi irəli sürürdü.
Sonrakı əsrlərdə Fransa, Almaniya, İtaliya, İngiltərə, İspaniya
antik mədəniyyətin bütün növlərini Roma məktəbi vasitəsilə
almışdılar. XII əsrdə İngiltərənin Oksford, XIII əsrdə Fransanın
Sorbon universitetlərində natiqlik sənətinə aid mühazirələr oxunurdu.
Şərq ölkələrində - Assuriya, Babilistan, Çin, Ərəbistan, Hindistan
və Misirdə natiqlik sənəti çox inkişaf etmiş, istedadlı natiqlər xalqın
hörmət və məhəbbətini qazanmışlar. VII əsrdə İslam dininin meydana
gəlməsi ərəb mədəniyyətinin inkişafında xüsusi mərhələ əlmuşdur.
Ərəb ədəbiyyatı, ərəb musiqisi, ərəb elmi misli görünməmiş dərəcədə
inkişaf etməyə başladı. Bu dövrdə Məhəmməd Peyğəmbər (570-632)
görkəmli natiq kimi Allahdan gələn vəhyləri (qeybdən gələn nidalan
-cümlələri), məscidlərdə əxuduğu xütbələrlə adamlara çatdmr, ənlan
qan qohumluğu ilə deyil, dini inanc əsasında birləşməyə, bir əlan
Allaha ibadət etməyə, möminliyə çağmrdı. Məhəmməd Peyğəmbər
(ə.s.) 616-cı ildə İslam (itaətetmə) dinini yaradaraq güclü bir natiq
kimi müsəlmanlan (İslam dininə inananlan) Allahın kəlamlarına,
Qurani-Kərimin hökmlərinə, şəriət qanunlanna tapınmağa dəvət
edirdi.
VII əsrin axırlannda Əl Fərabinin ərəb pəeziyası üçün tərtib etdiyi
ritmik-melədik mədellərlə "Qurani-Kərim" ayələrinin xüsusi avazla
oxunması hesabına ərəb natiqlik sənəti daha da inkişaf etməyə
başladı. Xüsusən, İslamın böyük ideələqu, Peyğəm
13
bərin əmisi oğlu və kürəkəni Həzrət İmam Əli şəriət haqqında
xütbələri ilə özünü mahir bir natiq kimi tanıtmış, 656-661-ci illərdə
müsəlman dövlətinin başçısı olduğu dövrdə İslam dininə böyük şöhrət
gətirmişdi. Onun nəsihət və kəlamları indi də bütün dünyada məşhur
olan "Nəhcül Bəlağə" adlı kitabda toplanmışdır.
XI-XIII əsrlərdə Azərbaycanda natiqlik sənəti inkişaf etməyə
başlamışdı. Azəri-türk dilində olmasa da, görkəmli söz ustaları-şairlər
fars dilində söz, kəlam, dil haqqında, danışığa, natiqliyə xüsusi yer
ayırır, fəzilət sahiblərinin məntiqli çıxışlarını nümunə kimi təqdim
edirdilər. Bu sənətkarların cərgəsində Niza- mül-Mülk (1017-1092)
və Xacə Nəsrəddin Tusinin (1201-1274) xüsusi yeri vardır.
Nizamül-Mülk səlcuq sarayında əvvəlcə Alp Arslanın, sonra
Məlik şahın vəziri olmuş, söz-kəlam-dil haqqında öz tövsiyə və
məsləhətlərini "Siyasətnamə" əsərində toplamışdır.
Nəsirəddin Tusi XIII əsrin böyük mütəfəkkiri, filosofu,
riyaziyyatçısı kimi Şərqdə özünə böyük şöhrət qazandırmışdı. O, bi-
nom düsturunun həllini Nyutondan, maddə çəkisinin saxlanması
qanununu isə M.Lomonosovdan çox-çox əvvəl kəşf etmiş, bir sıra
astronomik tapmtılann müəllifi olmuşdur. N.Tusi əxlaqa və natiqlik
sənətinə aid "Əxlaqi-Nasiri" əsərində natiqə, natiqin nitqinə belə
tələblər qoyurdu: "Çox danışmamalı, başqasının sözünü yanmçıq
kəsməməli, başqasının danışdığı hekayət və rəvayəti bilirsə bunu üzə
vurmamalı və onun danışıb qurtarmasına imkan yaratmalıdır.
Başqasından soruşulana cavab verməməli, ümumidən edilən sualda
başqalanm qabaqlayıb tələsik irəli düşməməlidir. Biri cavab verməklə
məşğul isə, daha qabil cavab verməyə qadir olsa da, səbr etməli, o,
sözünü qurtardıqdan sonra öz cavabını verməlidir. Lakin əvvəlkinə
tənə etməməlidir... Böyüklərlə danışarkən kinayə işlətməməli, nə
bərkdən, nə yavaşdan, mülayim səslə sözünü deməlidir. Danışdığı
məsələ qəlizdirsə, aydın misallarla izah etməyə çalışmalıdır, qısa və
yığcam danışmalıdır" (14, səh. 182)
14
Dostları ilə paylaş: |