Türk Kültüründe “Levirat” ve... 2039
Turkish Studies
International Periodical For the Languages, Literature
and History of Turkish or Turkic
Volume 5/3 Summer 2010
Köböş’ü mü alacak o,
Yoksa Abeke’yi mi?
Kimi severse onu alsın!”
48
Cakıp Han‟ın amacı dul kalan kadının kocasının kardeĢiyle
evlenmesi geleneğine dayanarak, gelini Kanıkey‟i, öz kardeĢe sahip
olmayan Manas‟ın üvey kardeĢlerinden Abeke veya KöböĢ‟ten
49
birisi
ile evlendirmektir. Kanıkey bu duruma Ģöyle cevap vermiĢtir:
“Ne Abeke, ne Köböş
Böyle haram şey demesinler,
Manas’tan kalan bir kadının
Duyacağı sözler değil bu!
Biricik efendim Manas öldüğünde
Yedi aylık gebe idim,
Yedinci aydan sonra
Sekizinci ay oldu,
Sekizinci aydan sonra
Dokuzuncu ay oldu!
Doğan çocuk kız olursa,
Ateşe atıp yakarım,
Suya atar da boğarım,
Sonra biriyle evlenirim!
Çocuğum oğlan olursa,
Kimseyle evlenmem ben!”
50
Kanıkey‟in ağlayarak verdiği bu cevaptan böyle bir evliliğe
razı olmadığı anlaĢılmaktadır. Fakat doğacak bebeği kız olursa bu
evliliğe razı olmak zorunda kalacak, erkek bebek doğurursa böyle bir
evlilik yapmaktan kurtulacaktır. Sonuçta Kanıkey, oğlu Semetey‟i
doğurmak suretiyle Manas‟ın üvey kardeĢleri ile evlenmek
zorunluluğundan kurtulur ki, Manas destanındaki bu olaylardan
Kırgızlarda levirat evliliğinin bir zorunluluk olduğu ve levirat
yapılacak dul yengenin erkek çocuğunun olmaması gerektiği
anlaĢılmaktadır. Nitekim Manas‟ın diğer dul eĢi Akılay ise erkek
çocuğu olmadığı için Abeke ile evlenmek zorunda kalmıĢtır
51
.
Kazakların Kız Cibek destanında da destan kahramanı Kız
Cibek‟in, kocası Tölegen‟in ölümünden sonra onun kardeĢi Sansızbay
48
Wilhelm Radloff, Manas Destanı, (Haz.:Emine Gürsoy-Naskali), Türksoy
Yayınları, Ankara 1995, s. 205.
49
Abeke ile KöböĢ‟ün, Manas‟ın üvey kardeĢleri olduğuna dair, bkz.
Fahrünnisa Bilecik,
agm, s. 236; Gülden Sağol, “Manas Destanında Evlilik
Geleneği”, Bozkırdan Bağımsızlığa Manas, (Haz.:Emine Gürsoy-Naskali), Türk Dil
Kurumu Yayınları, Ankara 1995, s. 226.
50
Manas Destanı, s. 205.
51
Manas Destanı, s. 206.
2040 Musa Şamil YÜKSEL
Turkish Studies
International Periodical For the Languages, Literature
and History of Turkish or Turkic
Volume 5/3 Summer 2010
ile evlendiği görülmektedir
52
. Ayrıca “Ağa ölse yenge miras, kardeĢ
ölse gelin miras.” Ģeklindeki atasözü de Kazak sözlü kültürüne
yerleĢmiĢ ve levirat uygulamasında uyulacak kurallar, Kazak
Türklerinin aksakalları tarafından belirlenmiĢ olan Jeti Jarğı (Yedi
Yargı) adı verilen toplumsal kanunlar içinde yer almıĢtır
53
.
Kazak toplum yapısına bakıldığında Kazak Türklerinin Ulı
Jüz,
Orta Jüz ve
Kişi Jüz olmak üzere üç sosyolojik katman
oluĢturmakta olduğu görülür ki, Kazaklarda uygulanan levirat ile ilgili
önemli bir bilgi de Kazakların Kişi Jüz‟ünün Ģeceresinde karĢımıza
çıkmaktadır. Kişi Jüz‟ün Alimulı (Alimoğlu) kabilelerinin atası olarak
kabul edilen Kayırkoja‟nın Alim, ġamen ve Baysarı adlı üç torunu
vardır. Bunlardan ilk önce Baysarı ile evlenen Ketebike‟nin Karakete
(Boz AnĢı) adlı oğlu olur. Baysarı ölünce Ketebike, Baysarı‟nın
kardeĢi Alim ile evlendirilir. Ondan da Toykoca (Akkete) adlı bir oğlu
olur. Alim de ölünce Ketebike, ölen kocalarının diğer kardeĢi olan
ġamen ile evlenir ve ondan da Kulıs adlı bir çocuk doğurur. ĠĢte
Ketebike‟nin üç kardeĢten dünyaya getirdiği bu üç oğlan çocuğu,
Alimulı kabilelerinin Kete boyunu oluĢturmuĢtur
54
.
Kazaklar Türkleri arasında yüzyıllar boyu uygulanan levirat
geleneği kalıplaĢarak sosyal kurallara bağlanmıĢ ve kanuna
dönüĢmüĢtür ki bu kuralların bazılarını Kazak araĢtırmacı K. J.
Artıkbayev Ģu Ģekilde özetlemektedir: Dul kalan kadına amenger
seçimi ancak kocasının ölümünden sonra devam eden bir yıllık yas
dönemi sonrasında yapılmaktadır. Dul kalan kadın aksakalların
vereceği karar neticesinde ancak ölen kocasının bir akrabasıyla
evlenebilir. Dul kalan kadının ölen kocasının hem ağabeyi hem de
kardeĢi var ise, kocasının ağabeyi ile evlenmesi gerekmektedir. ġayet
kadın aileden olmayan bir baĢkası ile evlenmek isterse, kendisine izin
ancak tüm maddî haklarından vazgeçmesi Ģartıyla verilmekte ve
evleneceği yabancı kiĢiden yüklü miktarda kalın
55
alınmaktadır.
Önceki kocasından kalan çocuklar ise ölen kocasının akrabalarında
kalmaktadır.
56
Hatta ölen kocasının akrabalarından baĢkası ile evlenen
kadın beĢ deveden az olmamak Ģartıyla ceza
da ödemek zorunda idi
57
.
52
Fahrünnisa Bilecik, agm, s. 238.
53
G. Salamat Tulegenoviç, agt, s. 42.
54
G. Salamat Tulegenoviç, agt, s. 94.
55
Gelin olarak alınacak kızın ailesine, aile malı olarak verilen kalın hakkında
geniĢ bilgi için bkz. Bahaeedin Ögel, “Türklerde Kalın ve BaĢlık”, II. Milletlerarası
Türk Folklor Kongresi Bildirileri, IV, Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları,
Ankara 1982, s. 393-396.
56
G. Salamat Tulegenoviç, agt, s. 52-53.
57
G. Salamat Tulegenoviç, agt, s. 54.