Turkish Studies
International Periodical For the Languages, Literature
and History of Turkish or Turkic
Volume 5/3 Summer 2010
TÜRK KÜLTÜRÜNDE “LEVİRAT” VE TİMURLULARDA
UYGULANIŞI
Musa Şamil YÜKSEL
ÖZET
Toplumları oluşturan temel öğelerin başında
gelen aile kavramı, sahip olduğu devlet anlayışının
temelinde aile düzeni yatan Türkler için oldukça
önemlidir. Aile, bir kadın ve bir erkeğin evlenmesi ile
meydana gelmekte ve toplumların dinî, kültürel,
ekonomik ve hukukî şartlarına göre farklı evlilik türleri
görülmektedir. Türkler arasında uygulanan evlilik
türlerinden biri de levirat evliliğidir. Levirat evliliğinin
Türk kültüründeki yeri üzerine yoğunlaşan bu çalışmada
Türk tarihinde en fazla levirat evliliğinin görüldüğü
Timurlu Devleti’nde bu evlilik türünün uygulanışı da ele
alınmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Levirat, evlilik, aile, Türk
kültürü, Timurlular.
LEVIRATE
IN
TURKISH
CULTURE
AND
ITS
IMPLEMENTATION
AMONG
THE
TIMURIDS
ABSTRACT
The concept of family, which is one of the most
important basic elements that make up societies, is very
important for the Turks whose basic underlying concept
of the state is family order. The first step to establish a
family is marriage. According to religious, cultural,
economic and legal conditions of the societies different
kinds of marriage occurs. One of the common types of
marriages which occur among the Turks is levirate. This
Yrd. Doç. Dr., Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi, Tarih Bölümü,
m.samil.yuksel@ege.edu.tr
2028 Musa Şamil YÜKSEL
Turkish Studies
International Periodical For the Languages, Literature
and History of Turkish or Turkic
Volume 5/3 Summer 2010
study which focused on
levirate in Turkish culture also
emphasizes the implementation of levirate in the Timurid
State in which the highest number of levirate applied in
Turkish history.
Key Words: Levirate, marriage, family, Turkish
culture, Timurids.
Giriş
Toplumları ayakta tutan temel öğelerin baĢında gelen aile,
akrabalık iliĢkisi ile birbirlerine bağlanan fertlerin oluĢturduğu en
küçük sosyal topluluktur. Temelde anne, baba ve çocuklardan oluĢan
aile, bağlı bulunduğu toplumun ve dönemin sosyal, ekonomik ve
hukukî Ģartlarına göre farklılaĢmakta ve çeĢitli isimlerle
adlandırılmaktadır. Örneğin anneanne, babaanne, teyze, dayı, amca ve
hala gibi kan bağı iliĢkisine sahip diğer kimselerin katılımıyla geniĢ
aile, hâkimiyetin annede olması durumunda anaerkil (maderşahî) aile,
babada olması durumunda ataerkil (pederşahî) aile, eĢlerin sayısına
göre tek eĢliliğe (monogami) dayanan aile veya çok eĢliliğe (poligami)
dayanan aile gibi
1
.
Aile fertleri arasında sosyal ve hukukî denge olan toplumlar,
siyasî, sosyal ve hukukî dengeye sahip toplumlar olarak karĢımıza
çıkmaktadır ki, devlet ve aile düzenleri arasında yakın bir benzerlik
bulunan, diğer bir deyiĢle sahip olduğu devlet anlayıĢının temelinde
aile düzeni yatan Türk toplumu da bu tür toplumların en önde
gelenlerindendir.
2
Dolayısıyla aile kurumuna oldukça önem atfedilen
ve daha çok küçük aile tipinin görüldüğü eski Türk toplumunda aile,
kan akrabalığı ve dıĢarıdan eĢ alma (exogamie) esasına dayanan
pederî tipte, yani çeĢitli topluluklarda görülen sultaya dayalı
pederşahî
değil, velayeti temel alan baba hukukunun hâkim olduğu bir modele
sahip idi
3
.
1
Mehmet Akif Aydın, “Aile”, TDVİA, C.2, s. 196; Önal Sayın, Aile
Sosyolojisi, Ege Üniversitesi Yayınları, Ġzmir 1990, s. 1-25.
2
Bahaeddin Ögel, Türklerde Devlet Anlayışı (13. Yüzyıl Sonlarına
Kadar), BaĢbakanlık Basımevi, Ankara 1982, s. 11, 13; a.y.,
Dünden Bugüne Türk
Kültürünün Gelişme Çağları, Türk Dünyası AraĢtırmaları Vakfı Yayınları, Ġstanbul
1988, s. 239-241, 253; Ġbrahim Kafesoğlu, Türk Millî Kültürü, Boğaziçi Yayınları,
Ġstanbul 1996, s. 217; Abdülkadir Donuk, “ÇeĢitli Topluluklarda ve Eski Türklerde
Aile”, İÜEFTD, 33(1980-81), s. 147.
3
Ġbrahim Kafesoğlu, age, s. 216; Abdülkadir Donuk, agm, s. 162-163; Akdes
Nimet Kurat,
Peçenek Tarihi, Devlet Basımevi, Ġstanbul 1937, s. 70; Jean-Paul Roux,
Türklerin Tarihi, Milliyet Yayınları, (b.y.y.) 1989, s. 100-101.