See discussions, stats, and author profiles for this publication at

 
 Ana Dili Olarak Türkçe Ve Temel Dil Becerilerinin Ge-Lişiminde Karşılaşılan Sorunlar

 
 
The Journal of Academic Social Science Yıl: 5, Sayı: 46, Mayıs 2017, s. 63-77 
 
65 
layabilmesi ve hayatın her noktasında başarıyı yakalayabilmesi iyi bir anadili eğitim ve öğreti-
minden geçmektedir (Kayaalp, 1998). 
“Türkçe, yapısından gelen nitelikleriyle kendine özgü, çok güçlü anlatım yolları bulu-
nan zengin bir dildir” (Aksan, 2006, akt. Kayacan ve Börekçi, 2016:729). Türkçenin kendi sınır-
larını aşarak dünya tarafından öğrenilmeye başlandığı bu zamanda anadilini yetersiz öğrenen 
veya öğrenemeyen birey eksik yetişiyor demektir. Shaw’a göre kendi dilini bilmeyen, başka bir 
dil öğrenemez (Güzel Sözler, 2015). Ana diline tam hakim olamayan birey bilim ve sanatsal 
etkinliklerde de üretici olamaz.
Bireylerin doğru, açık ve etkili bir iletişim sağlamaları dilsel beceriler kazanmaları, on-
ların zihinsel becerilerini geliştirmesi ve toplumsallaştırma süreçlerine katkıda bulunmaları, 
Türkçe öğretiminin temel hedefleridir. Türkçe öğretimini incelemek üzere yapılan araştırmalar, 
anadili eğitiminin yeterli düzeyde gerçekleştirilmediğini ve anadili etkinliklerinin bilimsel ola-
rak planlanıp örgütlenerek yapılmadığını göstermektedir. İlköğretimden başlayarak öğrencilerin 
okuduğunu anlama, sözlü ve yazılı anlatım, konuşma ve yazma becerilerinde yetersiz kaldıkları 
anlaşılmaktadır (Belet, 2005). 
Dil becerilerinden dinleme ve okuma anlama yetisini konuşma ve yazma da anlatma ye-
tisinin gelişimine yardımcı olmaktadır. Anlama becerilerinden dinleme, anlatma becerilerinden 
konuşma diğer dil alışkanlıklarından önce edinilmektedir. Çocuklarda okula başlamadan önce 
dinleme ve konuşma becerileri belirli miktarda gelişmektedir. Bu kapsamda okula başlayan 
çocuklara ağırlıklı olarak okuma ve yazma eğitimi verilir. Dört temel becerisinden her biri, bir 
bütünün parçası olarak düşünülmeli ve paralel olarak geliştirilmelidir. Dil becerilerinin hepsini 
belirli bir düzeyde kullanamadıkça anadili tam olarak öğretilmiş sayılmaz (Doğan 2009:186).
Türkçe eğitimi dilin gramer özelliklerinin öğretildiği bir süreç olarak algılanmaktadır. 
Özellikle morfoloji ve sentaks konuları ayrıntılı bir biçimde öğretilmeye çalışılmaktadır. Dilin 
güncel yaşamda ve uygulamada gerekli olan konuşma-okuma-dinleme-yazma becerileri yeterin-
ce öğretilmemektedir. Konuya dikkat çeken bilimsel çalışmalar sınırlı olmakla birlikte sorunun 
çözümüne yönelik doğru yeterli önerilerde bulunamamaktadır.