22
Bu təzyiqlər nəticəsində futurologiyanın siması dəyişməyə başladı.
Futuroloji əsərlərdə artıq gələcək ideal olan kimi təsvir edilmirdi, gələcək
inkişafla bağlı mümkün ekoloji böhranlar, texnoloji təsir və s. nəzərə alınmağa
başlandı. Atrıq bu istiqamətin görkəmli nümayəndəsi olan Q.Kannın
əsərlərində də gələcəyə yeni yanaşma öz əksini tapırdı. D.Bell postindustrial
cəmiyyət nəzəriyyəsinə yeni əlavə və düzəlişlər etmişdi. D.Bellin 1973-cü ildə
nəşr
olunmuş
«Postindustrial
cəmiyyətin
yaxınaşması:
sosial
proqnozlaşdırmaya ekskurs» əsərində yeniliklər öz əksini tapmışdı: kapitalizm
və sosializm arasındakı prinsipial fərqlər nəzərə alınırdı, hər adambaşına
düşən Ümümi Milli Məhsulun inhisarı inkar edilirdi, bəşəriyyət qarşısında
duran təhlükələrin ciddiliyi etiraf edilirdi. D.Bell 1976 ildə nəşr edilmiş
kitabında belə bir nəticəyə gəlirdi ki, «sonda kapitalizm özü-özünü məhv
edəcək». Bell sosial prosesləri səmərələşdirmək üçün dinə müraciət edirdi.
A.Toffler 1970-ci ildə «Futuroşok» adlı əsərində elmi-texniki inqilabın
bəşəriyyəti tənəzzülə apardığını göstərirdi. Həyatın sürəti artır, paltar, ev
şəraiti, avadanlığı, insanın mühiti əvvəlki dəyərini itirərək dəyişir. İnsanın
nüfuzu onu əhatə edən əşyaları dəyişmə imkanlarına görə müəyyənləşir,
istifadə edilən əşyalar hökmranlğa başlayır. Ata evinin mahiyyəti itir, ailə və
nigah, dostluq institutları dağılır, cinayətkarlıq, narkomaniya, kütləvi
mənəviyyatsızlıq genişlənir. Sürətlə yaranıb dağılan komitələr, mərkəzlər,
komissiyalar, institutlar, korparasiyalar formalaşır və iqtisadiyyat, siyasət və
mədəniyyətin inkişafına təsir edir. Sabit idarəçilik təşkilatları əvəzində
problemli idarəçilik təşkilatları yaranır. Mövcud bürokratik və pulokratik
idarəçilik əvəzində cari vəziyyət üçün nəzərdə tutulan «adxokratiya» və «ad
(reklam) xok komitələri» yaranır və onları prezident və direktorlar deyil, «bir
saatlık xəlifələr» idarə edirlər. KİV – mətbuat, radio, televiziya insanların
kütləvi kütləşdirilməsi, manipulyasiyası vasitələrinə çevrilir. İncəsənət
dəyişkən dəb vasitəsinə çevrilir. Elm insanların kütləşdirilməsinin və
manipulyasiyasının elmi əsaslarını işləməyə başlayır, homo sapiens kibernetik
orqanizmə çevrilməyə başlayır. Belə bir şəraitdə insan gələcəklə toqquşaraq
futuroşok vəziyyətinə düşür. Tofflerin qeyd etdiyi kimi, bütün bunlar hələ
başlanğıcdır. Gələcək mənfi nəticələrin qarşısını almaq üçün – 1) gələcəyi
tədqiq etmək, proqnozlaşdırma - məqsədli ehtimallaşdırma – planlaşdırma –
proqramlaşdırma – layihələşdirmə - idarəetmə vahid sistemdə inteqrasiya
edilməlidir; 2) məktəblərdə, universitetlərdə, KİV ilə, insanları elmi-texniki
inqilabın nəticələrilə tanış edərək, onların gələcəyə uyğunlaşmasını
asanlaşdırmaq lazımdır; 3) gələcək üçün süni meydan hazırlamaq məqsədilə
sosial eksperimentləri genişləndirmək lazımdır.
Tofflerin bu fikirləri uzun müddət mühakimə olunmuşdu.
23
1971-ci ildə Roma klubu məktəbinin tərəfdarlarından olan C.Forresterin
«Dünya dinamikası» əsəri nəşr olundu. Roma klubu 1968-ci ildə italyan
sənayeçisi A.Peççeinin təşəbbüsü ilə yaradılmışdı. Peççei 150 nəfərədək alim,
biznesmen və ictimai xadimi dəfət edərək, ekoloji və texnoloji dəyişiklikləri
təhlil etməyi təklif etdi. Klub üzvləri bir çox ölkələrin paytaxtlarını gəzərək,
ölkələri və alimləri bu işin ciddiliyinə inandırmağa çalışırdılar və mövcud
problemlə bağlı sosial tədqiqatlar aparmağa cəlb edirdilər. 1970-ci ildə klubun
iclasında Forrester sosial sistemlərin modelləşdirilməsi haqqında məruzə
etmişdi. D.Medouz və bir neçə alim isə kompüterdən istifadə etməklə «qlobal
modelləşdirilməyə» dair layihə sifarişi qəbul etdilər. Forresterin «Dünya
dinamikası» və Medouzanın «İnkişafın hüdudları» adlı əsərləri əsl futuroloji
bomba oldu.
Forrester-Medouzanın
tədqiqatlarında
əsas
diqqət
dünyəvi
məskunlaşmaya, istehsal sənayesinin inkişafına və ərzaq istehsalına, mineral
ehtiyatlarının azalmasına və təbii mühitin çirklənməsinə yönəlmişdi.
Kompüter vasitəsilə modelləşdirmə göstərdi ki, əhalinin mövcud artım sürəti
və istehsal sənayesinin yüksəlişi nəticəsində XXI əsrin ilk on illiyində mineral
ehtiyatları tükənəcək, təbii mühitin çirklənməsinin qarşısını almaq mümkün
olmayacaq. Bu təhlükədən xilas olmaq, «qlobal tarazlıq» yaratmaq üçün əhali
artımının və istehsal sənayesinin inkişafının qarşısı alınmalıdır. Forrester
«həyat keyfiyyəti» fikri ilə çıxış edirdi. İşdə və məişətdə stress vəziyyətləri,
sağlamlığın müdafiəsi həyat keyfiyyətinin əsas göstəriciləri kimi
müəyyənləşdirilirdi. Müasir şəraitdə həyat keyfiyyəti ilə sənaye inkişafının
qarşılıqlı əlaqəsi olduğu göstərilir və belə nəticə təqdim edilirdi: sənaye sürətli
inkişaf etdikdə həyat səviyyəsi yüksək olur, mineral ehtiyatları daha tez
tükənir, təbii mühit daha tez çirklənir, əhali sıxlığı artır, insanların sağlamlıq
təhlükəsi artır, stress vəziyyətlər çoxalır, yəni həyat keyfiyyəti azalır.
Forresterin bu fikirləri 70-ci illərdə böyük müzakirələrə səbəb oldu. Müzakirə
doğuran əsas məsələ Forrester və Medouzanın həyat keyfiyyətləri və qlobal
təhlükə
haqqında
fikirlərinin
kompüter
hesablamaları
əsasında
müəyyənləşdirilməsi idi. Müəlliflər ayrı-ayrı ölkələrin fərqli inkişaf
istiqamətlərini nəzərə almamaqda, kompüter proqramlaşdırılmasının 60-cı
illərin inkişaf meyyləri əsasında qurulmasında və əhatəli olmamasında,
mümkün qərarların qəbulu prosesinin, normativ proqnozlaşdırmanın nəzərə
alınmamasında və s. mühakimə edirdilər. Forrester və Medouza müəyyən
çatışmazlıqları etiraf etsələr də, öz həmkarlarını da mənfi münasibətdə
günahlandırırdılar. XX əsrin 70-ci illərindən etibarən proqnozalr axını qlobal
modellər axını ilə əvəz oundu.
Dostları ilə paylaş: |