32
öz məhəbbətindən ötrü nəinki Buenos Ayresə, heç Resis-
tenziya rayonuna da getməz. Mən onun xalası qızıyam və
biz Rosario şəhərində eyni binada qalırdıq. Özü də mənim
atam 12 yaşım olanda ölüb.
Pedro gülümsünərək, çaydan bir qurtum içib yanıqlı–
yanıqlı dedi:
-Elə River Pleyt yaxşı oldu uduzdu!
Lusiya ətrafındakıların oxuduğu ad günü mahnısının
sədaları altında tortun üstündəki şamı söndürüb kəsməyə
başladı. Venera onu təbrik edib qucaqladı. Qustavo
köynəyinin cibindən qolbağı dəridən, rəqəmləri fosforlu
olan qadın qol saatını çıxardıb Lusiyaya verərək təbrik etdi.
Atası ilə anası da onu təbrik edəndən sonra Xose yaxınla-
şıb bacısının üzündən öpdü. Aldığı qızıl suyuna çəkilmiş
kəpənək formalı baş sancağını ona verərək dedi:
-Doğum günün mübarək Lusi.
Çay içdikdən sonra Lusiya Veneranı yola salıb otağına
gedərək çarpayısına bitişik kiçik yazı stolunun üstündəki
Ernesto Sabatonun “Tunel” romanını qaldığı yerdən oxu-
mağa başladı. Qustavonu yola salandan sonra, Xosenin də
həyətə çıxdığını görən Mariya divanda oturub televizora
baxan Pedronun yanına gəlib Lusiyanın eşitməsindən qor-
xurmuş kimi yavaşca dedi:
-Bu gün un almaq üçün mağazaya gedəndə eşitdim.
Deyirlər, uzağı iki–üç aya buraları söküb stadion tikəcəklər.
Burada yaşayan 30 ailə hara gedəcək, bilinmir. Heç kimin
gedəcək yeri yoxdur. Şəhər merinin nümayəndəsi iki gün
əvvəl burada imiş. Soruşublar ki, – Bəs biz haraya gedək? –
Cavab verib ki, – Bizə dəxli yoxdur. Onsuz da neçə illərdir
burada qeydiyyatsız yaşayırsınız, sizə heç nə demirik.
Deyiləndə ki, – heç olmasa, bizə yaşamaq üçün bir yer ve-
rin. Deyib ki, – onda elə hamı evini satıb, pulunu banka qo-
33
yub gecəqonduda yaşayar ki, dövlət onlara ev versin. Öz
başınıza çarə qılın. 30 ailədən ötrü bu qədər ərazini məşğul
edə bilmərik.
Pedro dərindən köks ötürdü: - O da haqlıdır.
Mariya əlindəki dəsmalla gözünün yaşını silə-silə dedi:
-Axı biz Rosariodakı evimizi satanda pulu banka qoy-
madıq? O pulların çox hissəsi Xosemin həyatda qalmasına
sərf olundu. Əgər o vaxt evi satıb buraya köçməsəydik, indi
nəinki oğlumun bir qolu, heç özü də həyatda olmayacaqdı.
Pedro Mariyanın əlindən tutub dedi:
-Bilirəm, əzizim, bilirəm. O vaxta qədər çalışaram bir
şey fikirləşim. Amma bir şeyi yadında saxla. Heç vaxt sizi
çöldə qoymayacam. Hər nə olursa, olsun. İndiyə qədər bü-
tün problemlərin öhdəsindən birlikdə gəlmişik. Bunun da
öhdəsindən gələrik.
Mariya başını onun çiyninə qoyub astadan dedi: Mü-
qəd dəs Məryəm bizə kömək olsun. Amin!
Moskva. Rusiya
Əynində cins şalvar və qara gödəkcə olan bu orta-
boylu, qısa saqqallı, əlinin üzərində lövbər döyməsi olan,
zəhmli baxışı və amiranə səsinə baxmayaraq, zarafatı çox
sevən 38 yaşlı Con Moskvanın Saykina küçəsində yaşayış
yerindən uzaqda saxladığı köhnə Moskviçdən düşüb, ki-
çik “Cирота ивы” kafesinə girəndə öz–özünə mızıldandı:
-Oktyabr ayında belə soyuq olar? Rusiyanın soyuğun-
dan zəhləm gedir.
Onu qapıda qarşılayan kafe sahibi Dmitri cavab ver di:
-Oktyabr ayı Ərəbistan səhrasındakı 40 dərəcə isti
necə, xoşuna gəlir?
34
Con gülümsünərək soruşdu:
-Sən də ispan dilini bilirsən?
-Kim bilmir ki?
Con içəri girib mətbəxə keçərək, ortada qoyulmuş
dəmir stolun qarşısında dayandı. Onun arxasınca gələn
Dmitri qaz sobasına yaxınlaşıb ikinci gözünü yandırdı.
Dmitri qazı yandırmaq üçün istifadə olunan vinti buran
kimi Conun qarşısındakı stolun böyrü qalxmağa başla-
dı. Stol birləşirilmiş qapı açıldıqda, Con nərdivanla aşağı
düşdü və yarımqaranlıq dəhlizlə bir az getdikdən sonra
üzərində söyüd yarpağı şəkli olan digər qapıdan içəri gir-
di. Otaqda üstündə araq və sala qoyulmuş stolun ətrafında
dörd nəfər oturmuşdu. Bunlar “Poler” quldur dəstəsinin
müxtəlif ölkələrdən olan dəstə başçıları idi. Con keçib on-
larla bir stol arxasında əyləşdi.
İspaniyalı “Lobo” ləqəbli Karlos balacaboy, kök, başı-
nın yalnız kənarlarında seyrək tük olan, 45 yaşlarında lo-
pabığ, yekəağız bir adam idi və xırıltılı səsi vardı. Meksi-
kalı Markez arıq, ucaboy, gözləri eynəkli, üzündə uşaqlıq
illərindən qalan çapıq olan uzun və əyri burunlu qəddar
bir adam idi və onun da 45 yaşı vardı. Əla bıçaq atmaq
qabiliyyətiylə ad çıxartmış argentinalı Xavyer 60 yaşında
saçları ağarmış, sol qolunda tutuquşu döyməsi olan, şirniy-
yatı çox sevən, enlialın və qalın ağ qaşlı bir adam idi. Hün-
dürboylu, uşaqlıqdan idmanla məşğul olan, şuxqamətli fi-
ziki görkəmə sahib, uzun, sarı saçlarını arxadan yığmış 30
yaşlı rusiyalı Sergey qrupa ispan dilini bildiyi üçün qəbul
edilmişdi. Lakin heç bir il keçməmiş gənc olmasına və qru-
pa yeni qoşulmasına baxmayaraq, gördüyü işlərlə qrup
daxilində böyük hörmət qazanmış və bandanın Rusiyada
dəstəsinin başçısı seçilmişdi.
35
Con da bura yığışan digər insanlar kimi “Poler” qru-
punun üzvü idi. Bu qrupun müxtəlif ölkələrdə olan dəstə
başçıları hər ay Moskvadakı bu “Cирота ивы” kafesində
yığışar, bir ay ərzində yığılan pulları Cona verərək, ondan
“Poler” ləqəbli başçının tapşırıqlarını alardılar. Qrupun
əsas işi isə əlil uşaqları diləndirmək və alıcı çıxdıqca onların
daxili orqanlarını sataraq, cəsədlərini yox etmək idi. Bura-
ya yığışan dörd nəfərin heç biri indiyə qədər qrupun baş-
çısını görməmişdilər. Bildikləri yalnız onun azərbaycanlı
olması idi. Polerlə qrup üzvləri arasındakı tək vasitə avs-
traliyalı Con idi. Qrup üzvləri hansı ölkədə, kimə, hansı
orqanı və neçəyə verəcəklərini Condan öyrənirdilər. Başçı-
lar diplomatdakı pulları Cona verdikdən sonra Con dedi:
-Gələn ay indikindən 30 faiz az pul gətirərsiniz. Qalan
hissəni isə dəstəyə yeni üzvlərin toplanmasına sərf edin və
həmin insanlar vasitəsiylə hər dilənən uşağa bir nəzarətçi
qoyun. Keçən ay tək meksikada polisə üç şikayət olub.
Yaxşı ki, vaxtında tədbir görə bilmişik. Növbəti ay üçün 12
böyrək və 3 ürək lazımdır.
Üzünü İspaniyadan olan dəstə başçısına çevirib: -
Lobo. Bu orqanlar yaxın bir həftə ərzində burada olsun.
-Baş üstə, Con!
-Bir də Poler dedi ki, oğurlanan uşaqlar başqa ölkəyə
göndərilsin. Argentinadan İspaniyaya və əksinə, Meksika-
dan Rusiyaya və əksinə. – Ətrafında oturan insanları bir
qədər süzüb soruşdu. – Nə isə bir probleminiz və ya hansı-
sa istəyiniz yoxdur ki?
Markez stəkanına araq süzə-süzə soruşdu:
-Con, nə əcəb maşınını dəyişmirsən? – Gülümsəyərək.
– Əgər pulun yoxdursa, mən sənə maşın hədiyyə edə
bilərəm.
-Nəyimə lazımdır, onsuzda ayda bircə dəfə lazım olur.
Dostları ilə paylaş: |