S. Imanov-Hedefdeki insan indd

28
-Adım Asifdir. Xalamgili burada – yaxınlıqda qalır, on-
lara gedirdim. Mənə kömək etdiyinizə görə çox sağ olun. 
Bu  yaxşılığınızı  ömrümün  sonunadək  unutmayacağam. 
Köməyimə yetişməsəydiniz, bilmirəm axırım necə olacaq-
dı. Bu saatda bu keçiddən çox az adam istifadə edir.
-Əslində, mənim yolum buradan deyil. Həmişə bun-
dan qabaqdakı keçiddən keçirəm. Ancaq yolu fikirli–fikirli 
getdiyimdəm onu ötüb bu keçidə girdim. Bilmirəm, bəlkə 
də məni bura sənə kömək etməyim üçün tanrı göndərib. 
Səni mənzil başına qədər ötürüm
-Çox sağ olun, müəllim. Yolum yaxındır, özüm gedə-
rəm. Ancaq sizə bir sual vermək istəyirəm
-Buyur.
-Siz  o  oğlanlara  dediniz  ki,  hər  birinizə  20  manat 
verəcəyəm.  Sonra  da  inandırdınız  ki,  yalan  danışma-
yacağam. Axı, siz onlara pul vermədiniz
- Vaxt gələr, başa düşərsən. Hələlik.
Asif ona kömək edən sıravi geyimli, yaşlı polis rəisin-
dən ayrılaraq, yoluna davam etdi və ən çətin anlarında ona 
arxa olduğuna görə tanrıya minnətdarlığını bildirdi.
Çako vilayəti. Argentina
Hündürboy, dolu bədənli, üzü günəşin təsirindən ca-
dar–cadar olmuş, əynində köhnə köynəklə şalvar, başında 
isə  şlyapa  olan  48  yaşlı  Pedro  bu  gün  evə  əlində  sürücü 
işlədiyi mebel fabrikindəki iş yoldaşından borc götürdü-
yü  pula  aldığı  hədiyyə  ilə  gəldi.  O,  Argentinanın  Çako 
vilayətindəki  Saenz  Penya  rayonunun  kasıb  gecəqondu 
məhəlləsindəki  köhnə  ikiotaqlı  evdə  yaşayırdı.  Maddi 
durumlarına,  oğlunun  əngəlli  olmasına,  yaşadıqları  yerə 

---

29
və  digər  problemlərə  baxmayaraq,  həmişə  mehriban  və 
xoşbəxt ailəsi ilə fəxr edirdi. 
Ailə üzvləri dörd nəfərdən ibarət idi. Arvadı Mariya 
ondan beş yaş kiçik, arıq, sarışın, hündürboy qadın idi və 
tikiş fabrikində işləyirdi. Qızı Lusiya sarışın və bəstəboy 
idi.  Məktəbi  qurtardıqdan  sonra  bir  müddət  saç  ustası 
işləsə də, iş yerinin bağlanmasından sonra anasının təkidi 
ilə  onun  yanında  dərziliyi  öyrənirdi  və  bu  gün  onun  21 
yaşı tamam olurdu. 13 yaşındakı oğlu Xose 8 yaşı olanda 
avtomobil qəzası nəticəsində sol qolunu itirdiyindən xü-
susi məktəbdə təhsil alırdı, rəssamlıqla maraqlanırdı. Ən 
böyük arzusu isə Çin səddini yaxından görmək idi. 
Bu gün işdən icazə alıb evə tez getməyinin səbəbi te-
levizorda  baxacağı  Boka  Xuniors-River  Pleyt  oyunu  idi. 
Qızıyla  o  Boka  Xuniorsa,  arvadıyla  oğlu  isə  River  Pleytə 
azarkeşlik  etdiklərindən,  bu  iki  komandanın  arasında 
keçirilən oyunlar onların evində ikiqat maraqla izlənilirdi. 
Ona  görə  də  işdən  çıxan  kimi  mağazadan  qızı  üçün  ətir 
alıb tez–tələsik evə gəldi. Onu qapıda qızı Lusia qarşıladı.
-Salam ata. Keç içəri.
-Salam qızım. Ad günün mübarək. Al, bu sənin üçün-
dür.
Lusiya sevincək hədiyyəni atasından aldı: -Çox sağ ol, 
atacan
Pedro ayaqqabısını çıxardıb içəri keçərək, River Pleytin 
emblemi olan papağı başına qoyub divanda oturd. Oyunu 
gözləyən oğlundan soruşdu:
-Hələ başlamayıb?
-Salam ata. Vaxtında gəlmisən. Hələ 15 dəqiqə var.
-Bəs anan hanı?
-Mətbəxdə  Lusi  üçün  kökə  bişirir.  Mən  istəsəm  heç 
bişirməzdi.

---

30
-Ad günün olanda istəyərsən. Qızımla işin olmasın.
Lusiya əlində kökə dolu qabla anasıyla birlikdə içəri 
girəndə Xose Yasəmən ətrinin iyini hiss edib soruşdu:
-Bu ətir iyi haradan gəlir?
-Məndən. Atam alıb.
-İşimiz var daa. Ərə də getmir ki, canımız qurtarsın.
Pedro  Lusiyanı  yanında  oturdaraq,  Xoseyə  dedi: 
Demədim Lusiynən işin olmasın?
-Bəsdirin görək. Oyun başladı. – Mariya dilləndi.
Lusiya atasına göz vurub Xoseyə dedi: Sənə baxmağı 
məsləhət görməzdim. Onsuz da Boka 3:0 udacaq
-Deyəsən, qorxulu yuxu görürsən axı? – Xose söz altda 
qalmadı
-Sən  bu  oyuna  baxıb  yatandan  sonra  hansı  yuxunu 
görəcəksən, bax onu təsəvvür edirəm.
Mariya acıqlandı: -Belə getsə, mən sizə əsl qorxunun 
necə olduğunu hiss etdirəcəyəm.
1:0 Bokanın qələbəsi ilə qurtaran oyundan sonra ailə 
Lusiyanın doğum gününü qeyd etmək üçün onun futbo-
la  marağı  olmadığıdan  bir  kənarda  oturub,  səbirsizliklə 
oyunun  qurtarmasını  gözləyən  Venera  adlı  rəfiqəsiylə 
birgə stol başına toplaşdılar. Bir neçə dəqiqə sonra qapını 
döymədən açıb içəri girən Pedronun dostu Qustavo ayaq-
qabılarını soyuna-soyuna ucadan dedi
-Bu nədir, mənsiz başlamısınız? Bəh-bəh, pastis in pa-
nadas, dana ətindən yemək, kökə, içkilər
-Qustavo əmi, sən haradan bildin ki, bu gün Lusinin 
ad günüdür? (Xose təəccüblə soruşdu)
-Nə ad günü? O yeməyin iyinə gəlib. (Pedro Lusiyanın 
qabına yemək qoya–qoya dilləndi).
-Nə  olar  ki,  bir  gün  sən  də  mənim  uşaqlarımın  ad 
günündə iy hiss elə dəə.

---

31
-Doğrudan ee, Qustavo əmi haradan bildin? (Atasının 
çəkdiyi yeməkdən bir qaşıq yeyən Lusiya maraqla soruşdu)
-İki ay bundan qabaq şəhərə iş axtarmağa gedəndə, si-
zin doldurduğunuz məlumat vərəqələrini də özümlə apar-
mışdım axı. Bax, oradan yadımda qalıb.
Mariya gülümsünərək: 
-Doğrudan da, bu heç yadımıza düşmürdü.
Yeməkdən sonra Pedro dedi:
-Mariya, çay gətir. Veneranın gətirdiyi tortun dadına 
baxaq.
Mariya mətbəxə gedəndə Venera soruşdu:
-Pedro əmi, Mariya xalayla necə tanış olmusunuz?
Pedro  özünü  o  günlərin  xəyalına  dalmış  kimi  göstə-
rərək dedi:
-Həə qızım, bu çox gözəl və hamıya örnək olacaq bir 
məhəbbət macərasıdır. Mən onu ilk dəfə 25 yaşımda, Rosa-
rio şəhərində yaşayanda görmüşdüm. Onda onun 20 yaşı 
vardı və bizim şəhərdə yaşayan xalasıgilə qonaq gəlmişdi. 
Biz ilk dəfə supermarketdə qarşılaşdıq. Sonra dalınca düz 
Buenos Ayresə qədər getdim. Əvvəlcə atası onların varlı, 
mənim isə kasıb olduğumdan bizim evlənməyimizə icazə 
vermirdi. Hətta bir gün Mariyanı görmək üçün səhərdən 
ax şama kimi yağışın altında, binalarının qabağında dayan-
dım. Axşam da atası polisə zəng vurdu. Düz üç gün polis 
nəzarətində qaldım. Həmin vaxtları Mariya gizlincə evdən 
qaçıb polis idarəsinə məni görməyə gəlirdi. Çox qəddar in-
san idi atası. Bizi ayırmaq üçün nələr etmirdi ki. Hətta Ma-
riyanı monastra göndərmək istəyirdi. Amma görəndə ki, 
bizim sevgimizin qarşısında heç dağlar da dayana bilməz, 
razı oldu.
Mariya  içində  çay  dolu  sini  ilə  içəri  girərək:  -Bəsdir 
Pedro,  qızı  niyə  aldadırsan?  Sən  ona  inanma,  Venera.  O 

---