- 16 -
və kerosin ilə işlərkən açıq alov mənbəyindən uzaqda olmaq lazımdır. İşdən
sonra əllər qaynar su ilə sabunla təmiz yuyulur.
Qurğu və materiallar
1. Uran konsentratı.
2. Tünd HNO
3
.
3. 1 %-li HNO
3
.
4. Üçbutilfosfat (ÜBF).
5. Kerosin.
6. 25 %-li NH
4
OH məhlulu.
7. Ammonium sulfat.
8. Distillə edilmiş su.
9. Tərəzi.
10. 100 ml tutumlu ayırıcı qıf.
11. 500 ml-lik şüşə stəkan.
12. Ölçü silindrləri.
13. Mexaniki silkələyici.
14. Vakuum qıfı.
15. Mufel sobası.
16. Alund buta № 6.
17. Su qurğusu.
İşə hazırlıq sualları
1. Uranın xassələri.
2. Uranın filiz və mineralları.
3. Uranın digər xammal mənbələri.
4. Uran kosentratlarının kimyəvi tərkibləri.
5. Uranın çıxımının hesabatı.
6. Ekstraksiyalı təmizləmənin fiziki-kimyəvi əsasları və digər təmizləmə
üsulları.
7. Filizlərdə uranın mövcudluq formaları.
8. Uran filiz və konsentratlarının emal üsulları.
9. Uran istehsalında affinaj əməliyyatları.
10. Reekstraksiya prosesi.
11. ÜBF ilə ekstraksiya.
12. Qarışıqların prosesə təsiri.
13. Metallik uran alınma üsulları.
14. Uranın əridilməsi.
- 17 -
Ədəbiyyat
1. В.К.Кулифеев, Б.Г.Коршунов, Н.Н.Ракова, В.В.Сафонов “Металлургия
редких металлов и порошковал металлургия”. Лабораторный
практикум М. МИС и С. 1987.
2. А.Н.Зеликман, Б.Г.Коршунов “Металлургия редких металлов”. М. 1991.
3. А.Н.Зеликман “Металлургия редких металлов”. М. 1980.
- 18 -
LABORATORİYA İŞİ №4
VOLFRAMİTLİ KONSENTRATLARDAN VOLFRAM ANHİDRİDİNİN
ALINMASI
Nəzəri hissə
Volfram 1781-ci ildə İsveç kimyaçısı Şeyele tərəfindən kəşf edilmişdir.
Tunqsten mineralının turşu ilə parçalanması zamanı kəşf edilmiş volfram kəşf-
dən 100 ildən çox bir müddət keçdikdən sonra sənayedə geniş tətbiq edilməyə
başlanmışdır. Tunqsten (ağır daş) mineralı sonradan şeyelit adlandırılmışdır.
1783-cü ildə müəyyən edilmişdir ki, kəşf edilmiş bu yeni element digər mineral
yəni,volframitin tərkibində də var. Həmin ildə ilk dəfə karbonla WO
3
-ü bərpa et-
məklə volfram tozu alınmışdır.Bu element bəzi ölkələrdə (MDB məkanı ölkələ-
ri, Almaniya, bir çox Avropa ölkələri və s.) volfram, bəzilərində isə (İngiltərə,
ABŞ, Fransa və s.) tunqsten adlandırırlar. Volframın atom nömrəsi 74, atom çə-
kisi 183,92, sıxlığı 19,3 q/sm
3
, ərimə temperaturu 3395±15
0
C, qaynama tempe-
raturu ~5930
0
C təşkil edir.
Volframın 6 valentli birləşmələri xarakterikdir. Lakin 2, 3, 4 və 5 valentli
birləşmələri də mövcuddur. Volfram təbiətdə az yayılmış element hesab olunur.
Onun yer qabığında orta miqdarı 10
-4
% təşkil edir. Volframın təqribən 15 mine-
ralı məlumdur. Lakin təcrübi əhəmiyyətliləri volframit və şeyelit qruplu mineral-
lardır. Volframit (Fe,Mn) WO
4
dəmir və manqan volframatların izomorf qarışı-
ğından ibarətdir. Əksər mineralda dəmir volframatın miqdarı 80 %-dən çoxdursa
bu ferberit, əgər manqan volframatın miqdarı 80 %-dən çoxdursa bu kyubnerit
adlanır. Bu həddlər daxilində olan qarışıq volframitlər adlanır. Volframit qruplu
minerallar qara və ya mixeyi rəngdə olurlar. Yüksək sıxlığa malikdirlər (7,1-
7,9q/sm
3
). Mineralda 76,3-76,8 % WO
3
var. Digər mineral olan şeyelit kalsium
volframatdan (CaWO
4
) ibarətdir. Rəngi ağ, boz, sarı və s. olur. Sıxlığı 5,9-6,1
q/sm
3
.
Volfram filizləri cılızdırlar. Hal hazırda emalı rentabelli olan filizlərdə
WO
3
-ün minimal miqdarı kiçik yataqlar üçün 0,4-0,5 %, böyük yataqlar
üçün isə
0,14-0,15% təşkil edir. Volfram filizləri zənginləşdirilərək tərkibində 5,5-6,5 %
WO
3
olan konsentratlar alınır. Volfram filizləri zənginləşdirilərkən volframın
konsentrata keçməsi 65-70 %-dən 85-90 %-ə kimi olur. Volframlı konsentratla-
rın (ferrovolframdan başqa, bu əridilir) bilavasitə emalının əsas məhsulu WO
3
-
dür. Buda öz növbəsində volfram istehsalında ilkin materialdır.
Konsentratlarda əsas qatışıqlar SiO
2
, pirit,xalkopirit, kassitetrit, bəzən də
molibden, arsen və s. sulfidləri hesab olunur. Sonradan su ilə qələviləşdirməklə
- 19 -
konsentratın soda ilə bişirilməsi volframit konsentratının geniş yayılmış
parçalama üsuludur.
Alınmış natrium volframat məhlulundan onu silisium, fosfor və arsen ki-
mi qatışıqlardan təmizlədikdən sonra kalsium volframat çökdürülür, hansı ki,
sonradan turşular (xlorid və ya nitrat) ilə parçalanır. Nəticədə volfram turşusu
alınır. Texniki volfram turşusu tərkibində natrium və kalsium duzları qatışıqları,
silikat turşusu, manqan və dəmirin adsorbsiya etmiş duzları, fosfor və arsen
duzları olur.
Volfram turşusunu təmizləmək məqsədi ilə onu ammoniumlu suda həll
edirlər. Silikat turşusu, dəmir hidroksidi, kalsium (CaWO
4
-ün tərkibində) həll
olmamış qalıqda qalır. Ammonium volframat tərkibli ammonium məhlulundan
buxarlandırma nəticəsində ammonium paravolframat ayrılır.
Turşular ilə kalsium volframat çöküntülərinin parçalanması və yüksək
əmək tələb edən volfram turşusunun yuyulması əməliyyatlarını sxemdən çıxart-
maqla texnoloji sxemi sadələşdirmək olar.
Bunun üçün süni şeyelit tərkibində ammonium flüorid olan ammoniumlu
məhlullarla parçalanır. Bu zaman ammonium volframat məhlulu və CaF
2
çökün-
tüsü aşağıdakı reaksiya üzrə alınır:
Na
4
OH
CaWO
4
+2NH
4
F ( NH
4
)
2
WO
4
+CaF
2
(4.1)
Alınmış məhluldan ammonium paravolframat ayrılır. Aşağıda ammo-
niumlu-flüorlu üsulla ammonium paravolframatın alınması ilə volframitin emal
sxemi göstərilmişdir:
Bişirmə prosesində volframitin soda ilə qarşılıqlı əlaqəsi baş verir. Nəticə-
də suda həll olan natrium volframat və həll olmayan manqan və dəmir oksidləri
əmələ gəlir:
2FeWO
4
+2Na
2
CO
3
+½O
2
→2Na
2
WO
4
+Fe
2
O
3
+2CO
2
(4.2)
2MnWO
4
+3Na
2
CO
3
+½O
2
→3Na
2
WO
4
+Mn
3
O
4
+3CO
2
(4.3)
İki valentli dəmir və manqanın oksidləşməsini sürətləndirmək üçün şixtə-
yə selitra əlavə edirlər. SiO
2
soda ilə əlaqəyə girir və natrium silikat əmələ gəti-
rir. Fosfor və arsen tərkibli minerallar soda ilə əlaqəyə girərək həll olan natrium
fosfat və arsenat əmələ gətirir.
Bişintinin soda ilə qələviləşdirilməsi zamanı həll olan birləşmələr, natrium
volframat və molibdat, natrium silikat, natrium fosfat və arsenat və başqaları və
həmçinin artıq soda məhlula keçir. Çöküntünün tərkibində isə manqan və dəmir
oksidləri və parçalanmamış konsentrat qalığı olur.
Silisium qatışıqlarından təmizləmək üçün məlullar HCl ilə PH=7-8-ə qə-
dər neytrallaşdırılır. Məhlulu qaynatdıqdan sonra natrium silikatın hidrolizi nəti-
cəsində silikat turşusu ayrılır: