bunlar qoca olmamaq, rezidensiyanın olması və vətəndaşlıq yaşına çatmasıdır. Burda qeyri-
təkmilləşməyə və s. ehtiyac yoxdur. Bəzi ölkələrdə məsələn, universitet təhsilinin olması kimi
xüsusi tələblər qoyulur. Bu həmin ölkələrdə namizədlərin məhdudlaşdırılmasına gətirib çıxarır
və bununla da ancaq ali təbəqəyə imkan yaradır ki, bu da şübhəsiz ki, qeyri-demokratik hesab
olunur. Namizədlik demokratik dövlətlərdə gərək göstərdiyi xidmətə əsasən olsun, buna görə
də gərək hamı onu səsə qoymaq imkanına malik olsun.
Demokratiyada seçim vəzifəni tutanlar üçün gərək təsadüfü aparılsın və polislər də seçim
kabinələrini dairə ilə birlikdə bunlara nəzarət etsin. Seçicilər də gərək seçim məntəqələrində
qorxmayaraq azad olsunlar, çünki orada beynəlxalq müşahidəçilər və nəzarətçilər durublar.
Demokratiyada özündə məsuliyyət hiss eləmək o demək deyil ki, seçicilər seçkilərdən
xəbərdar olaraq seçim edirlər və ya hamıya səs vermək hüququ verilib, bu həmçinin o
deməkdir ki, onların səsləri qeydə alınmalı və sayılmalıdır. Siz gərək səsinizi saymaq
iqtidarında olasınız. Seçki məsuliyyəti o deməkdir ki, səslərin sayılması üçün yeni elektron
maşınlarına və sənədlərin idarə edilməsinə nəzarət edəsən, insan və elektron maşınların
yaratdığı pozğunluqlara qarşı tədbir görəsən. Bundan başqa seçkidə səslərin yenidən
sayılması və yenidən səs vermə kimi ciddi problemlər yarana bilər və bəzi insanlar bunu başa
düşə bilməzlər, buna görə də seçkilər çox sadə və şəffaf keçirilməlidir.
Təkrar səs vermə - əlavə səs vermək demək olub bir əlavə kimi planın normal olmasına görə
aparılır. Belə hallar bəzən plansız və ya təsadüfi də baş verə bilər. Bu həmçinin o zaman
yarana bilər ki, məsul şəxs vəfat edir və ya vəzifəsini tərk edir və yaxud da ki, daha formal
olaraq qalibin normal seçkilərdən sonra seçkilərdəki qanundankənar etdiyi hərəkətlərinə görə
əvəz etmək üçün yarana bilər.
Seçkilər haqqında yekun məsələlər – siyasi partiyalar haqqında gələcək dərslərdə gözdən
keçiriləcək burda ümumiyyətlə seçkinin keçirilməsinin vacib olub olmamasına baxılacaq.
Bəzi ölkələrdə vətəndaşlar səs verməyə məhkumdurlar, əgər səs vermək iqtidarında
deyillərsə onda gələcək seçkilər üçün də seçkilərdə iştirak etməkdən məhrum olurlar.
Bu həmçinin məqsəd və nəticəyə görə bir misaldır. Xalq həqiqətən də mümkün qədər böyük
tətil etmək istəyir ki, bu da ictimayyətin istəyinə ən yaxşı cavab olmaqla həmçinin məmur
seçiminin qanuna uyğunluğunu təmin edir. Lakin məcburi seçim etmək diktaturanın bir
forması olmaqla camaata məlumat yollayırlar ki, bunu mütləq etməlisən. Səs vermək bir
şərəfdir, lakin bu şərəf də gərək xoşluqla olsun.
16. SIYASI PARTIYALAR
Siyasi partiyalar insanların öz problemlərini müəyyən etmək üçün bir vasitədir. Bununla onlar
həmin problemlərini birlikdə həll etmək və ona görə tədbir görülməsinə əmin olurlar. Onlar
seçkilərdə və hakimiyyət məsələlərində bir başa çox vacib rol oynayırlar.
Bundan başqa onlar hansısa müəyyən bir problemin üstünü örtmək məqsədilə az rol oynaya
bilər və ya bunun üçün geniş bir platforma təqdim edə bilərlər. Maraqlıdır ki, siyasi partiyalar
müntəzəm surətdə öz mövqelərini dəyişirlər. Insanlara olan çağrışlarını yeniləyirlər və ən
-41-
vacib olan problemləri izləyərək ən ciddi məsələlərə qarşı təhrik edə bilərlər. Bu qərarsızlığı
bilən partiyalar isə buna görə daha artıq müqavimət göstərə bilərlər. Onlar mövcud
təşkilatlardır, hansılar ki, bir çox vasitələrdən istifadə edirlər ki, buna nail olsunlar. Burada
əsas güc onların əbədiləşdirilməsinə yönəlikdir.
Seçkilərdə partiyalar vəzifəyə görə fərdləri xalqın razılığı ilə təyin edir və onların
kampaniyalarını müdafiə edir. Onların məqsədi namizədlərin böyük miqyasda müdafiə
edilməsidir. Buna aid bir fikir də kimsə bunu səsə qoymaq istəyirsə onda gərək sabit bir
partiyaya keçsin, belə ki, bir çox ölkələrdə seçkiyə başlamaq üçün davamlı olan yeni
partiyalarda seçmə hüququ var.
Bütün demokratik dövlətlərdə bir- birindən əsaslı fərqlənən siyasi partiyalar var. İki və üç
tərəfli sistemlər də mövcuddur (misal üçün ABŞ və Böyük Britaniya kimi) və hətda bundan çox
olanlar da vardır. Bunlardan hansı strukturdan istifadə olunur, artıq onlar həmin ölkə və ya
ərazinin seçkilərə görə xüsusiyyətindən asılıdır. Kiçik ölkədan seçilmiş biri (ABŞ da
təmsilçiliklə Böyük Britaniyada Parlament üzvü) göründüyü kimi iki və ya üç partiyalı sistemə
inteqrasiya edir. Bunun səbəbi daha artıq partiyaların mövcud olmasıdır və bu da ona geniş
dəstək, böyük səs və buna uyğun olaraq qələbə çalmaqda böyük inam yaratmağa imkan
verir. Belə bir sistemin qurulmasından sonra yeni partiyanın yaradılması da çox çətindir.
Çoxlu təmsilçiləri olan böyük ölkələrdə olan çox partiyalı sistem mövcuddur. Burada səs
vermə proporsional aparılır. Belə ölkələrin və Böyük Britaniya da daxil olmaqla hamısında Baş
naziri olan parlamentli demokratiya mövcuddur. Proporsional səs vermə zamanı tərəflər səs
vermədə topladığı faizə görə qaunverici orqanlardakı vəzifələri və həmçinin nazirlik vəzifəsinə
qədər bölünürlər. Misal üçün əgər partiyalar otuz faiz toplayıblarsa bu onların həmin ərzidə
otuz yer tutması deməkdir.
Bu sistem həmin ərazidə bütün yerlər üçün qalib çıxmış tək bir partiya üçün maneələr yaradır,
əgər o az faiz toplayıbsa onda yenə də ətrafında çoxlu konkurensiyalar olur.
Bu cürə ölkələrdə proporsional səs vermə müxtəlif partiyalarla davam edir və başa çatır, eləcə
də kiçik ölkələrdə parlamentdə təmsil olunmaq üçün kifayət qədər səs toplaya bilirlər. Bəzi
ölkələrdə səs verməyə görə onların üzləşməsi üçün minimal bir astana da təyin edilir ki,
partiyaların çox olması üzündən onların dövlət qanunu pozmamalarına və öz işlərini sona
çatırdılmasına zəmanət versinlər.
Namizədlər Pariya Siyahısında qazanmış olduğu yerləri doldururlar. Bu dünyada
dəyişdirilərək müxtəlif çür istifadə edilir. “Qapalı siyahı” sistemində insanlar partiyalara daha
effektiv səs verirlər, belə ki, siyahının əvvəlində yerləri bölüşdürən partiyalardan adı çıxanlar
udurlar. “Açıq siyahı” sistemində müəyyən insanlar səsin əksəriyyətini udaraq yerləri tuturlar.
Bundan başqa ən böyük yer tutmuş partiyalar Baş Naziri seçə bilərlər. Çoxluq bunu qəbul
etməsə onda bu adətən digər partiyaların koalisiyaları ilə təşkil edilməlidir.
Baş nazir hakimiyyətin başçısı olduğu üçün, bir çox parlamentli demokratik dövlətlərdə
prezident, yaxud da dövlətin başçısı var, baxmayaraq ki, bu vəzifə daha çox rəsmi xarakter
daşıyır. Dövlətin başçısı hakimiyyəti və həmçinin aid olan ümumi seçkiləri təyin etməklə
-42-