12. HÜQUQI NORMA
Ali qanunların əsas məqsədi təbii qanunları dəyişdirməklə formal hüquqi strukturu
yaratmaqdan ibarətdir. Təbii qanun dövlətin gücünə əsaslanır. Hüquqi norma isə insan
hüqularına əsaslanır və bu da etikadan irəli gəlir. Təbii qanun davamsız və dəyişkən olmaqla
ötəri qüdrət sayılır. Hüquqi norma aydın və proqnozlaşdırıla biləndir. Təbii qanunun verdiyi
fayda da azdır. Hüquqi norma ədalətli və qərəsiz olmaqla hər kəs üçün bərabərliyi təmin edir.
Beləliklə, təbii qanun ədalətsizdir. Hüquqi normanın təmin olunması isə mühakimə
sistemlərinin də ədalətli işləməsinə imkan verir.
Hüquqi normanın yaradılması bizim bir insan kimi ali məqsədimizdir. Bu təkamül hadisəsidir.
Bu o deməkdir ki, biz bir növ olaraq digər insan və növlərin əzab çəkməsinə göz yumaraq
qıraqda durub baxmamalıyıq.
Azadlığın qorunması hüquqi norma üçün çox əhəmiyyətlidir. Cəmiyyətdə hüquqi qadağanı
əsasən şəxsi azadlığın məhdududlaşdırılmasına görə qoyurlar. Ən pis halda isə diktatorlu
cəmiyyət hüquqi normaların bütün aktlarına qadağalar qoyulur. Lakin hüququn lehinə və
represiyaya az məruz qalan cəmiyyətlərdə onların buna necə məcbur edilməsi tam olaraq
aydın deyil. Bu isə bizdə bir qədər tərəddüd yaradır, yəni biz bunu edə bilərikmi, ya yox, dəqiq
bilmirik, bu isə azadlığımızın öz-özlüyündə məhdudlaşdırılması deməkdir.
Hüquqi normalar dövlətin birbaşa səlahiyyətindədir. Bundan başqa o demokratiyanın bir
sütunu hesab olunur. Əgər qanuni sistem digər sosial institutların da tənzimlənməsi aid
olmaqla layiqincə fəaliyyət göstərmirsə onda cəmiyyət uğursuzluğa düçar olur. Bunu yerinə
yetirmək üçün hökümət korrupsiyadan azad olmalı və həmçinin zirək olaraq baş verən hədə-
qorxulara tez uyğunlaşmalıdır.
Demokratik dövlət adətən iki və ya üç şöbəli strukturdan ibarət olur, onlar – yaratmaq, tətbiq,
izah etmə və hüquqi sistemi bunlara məcbur etməkdir. Bunlardan birincisini - parlamentli
demokratik dövlərtlərə aid edilməklə seçilmiş legislatura (Parlament) Nazirlər kabineti, Baş
Nazir və heyət cəlb olunur. Burada icra edici, Baş Nazir və Nazirlər kabineti Parlamentdən
ayrı olduğuna görə onlar müəyyən mənada ondan asılıdırlar, belə ki, onlara səs vermə
zamanı etibar göstərilməzsə tutduqları postdan kənarlaşdırıla bilərlər.
İkincisi, prezident demokratiyası olmaqla adətən bura seçilmiş qanunverici orqan aid edilir,
seçilmiş rəhbəri (Prezidenti) kimi təyin edirsə, ancaq o prezidentin rəhbərliyi müddətində və ya
ondan tez, impicment, yaxud da məhkəmə yolu ilə uzaqlaşdıra bilər.
ABŞ-ı üç şöbəli quruluşa malik olduğuna görə ondan nümunə gətirmək olar. Konqres yeni
qanunların ilkin variantını (leqalizasiyasını) hazırlayırlar. Sonra o Prezident tərəfindən
təsdiqlənir. Bundan başqa Rəhbər kimi, Prezident yeni qanunları həyata keçirmək üçün
hökümətin müxtəlif bölmə və şöbələrini istiqamətləndirir. Qanunların dəqiq tərkibi haqda
müzakirələr getdikdən sonra onlar məhkəmələr tərəfindən aydınlaşdırılaraq həyata keçirilir.
Hüquqlar müxtəlif tiplərə malikdir. Əksər ölkələr konstitusiya və ya nizamnamə adlanan bütün
əsas hüquqları özündə birləşdirən sənədlərə malikdir. Qanunların icrasını mümkün edən bu
-31-
konstitusiya ümumiyyətlə hökümətin institutlarında (müxtəlif şöbələrdə) onların əsasını təşkil
edir və özlərinin qarşılıqlı əlaqəsini nizama salır, eləcə də insan hüquqlarını müdafiə
edilməsinə təminat verir. Bu həmçinin, dövlət hakimiyyətinin hüdudlarını da müəyyən edir.
Konstitusiya və digər leqalizasiyalar hüquqların digər fomalarının da əsasını qoyur. Ölkədən
ölkəyə bu müxtəlif olduğundan əsas fərqli cəhəti də ictimaiyyət və fərdlər arasında olur.
İctimaiyyətə verilmiş hüquq fərdlər arasında qarşılıqlı münasibətləri nizamlayır. Bunlar - real
insanlar, təsisastçı və mülki şəxslər, eləcə də koorparasiyalarla dövlətin özüdür. Bura
konstitusiya qanunları, eləcə də inzibati və cinayət qanunları aiddir. İnzibati hüquqlar dövlət
idarələrində münasibətləri və həmçinin vətəndaş proseduralarını əhatə edir ki, bu da
partiyalar, fərdlər və institutların mübahisəli məsələlərdə hüquqi vasitələr tapmasına imkan
verir. (Başqa sözlə “vətəndaş iddiası” məhkəmə prosesi). Cinayət üçün yaradılmış hüquqlar
öz-növbəsində ciddi cəza tədbirlərindən istifadə etməklə aydın şəkildə münasibətlərin
müəyyən tiplərinə qadağalar qoyur. Bura həmçinin günahlandırılan fərdlərin hüquqlarını da
əhatə edir.
Fərdi qanun fərdlər arasındakı münasibətləri - (yenidən təsisastçı/institutsional mülki şəxslərə
üz tutulur) sazişlər, fərdi hüquq koorporasiya və ticarət hüquqları həmçinin müxtəlif mübahisəli
məsələləri (yəni, qanuni hüquq pozuntuları kimi) müəyyən edilməsini də özündə ehtiva edir.
Yuxarida göstərilənlərin hamısı daxili qanunlarla müəyyən edilsə də bundan başqa beynəlxalq
münasibətlərin idarə edilməsi üçün millət və müxtəlif partiyalar arasında beynəlxalq hüquqlar
da mövcuddur.
Cinayət hüquqları olduğu kimi müəyyən hüquqi sistemlərdə vətəndaş hüquqları üçün də
müxtəlif cəza tədbirləri mövcuddur. Bunlara polis və dövlət inspektorları aid olmaqla qanunu
pozan partiyalara qarşı tədbirlər görürlər və məhkəmələr isə onların günahlarını təsdiqləyərək
cərimə və türməyə salmaq kimi müxtəlif cəzaların verilməsinə qərar çıxarırlar.
Yazar Robert Hinkley hüquqi sistem haqda belə bir fərziyyə irəli sürmüşdür ki, qanun qeyri-
etik əxlaqın vurduğu zərər böyük olduğu təqdirdə onun məhdudlaşdırılması üçün qəbul edilə
bilər. Tarixi baxımdan bu doğru olsa da uzun sürən olmur. Arzu olunmaz hökümətlə birləşən
koorporasiyaların əxlaqı iddia doğurur və deyəsən hüquqi sistem də hal-hazırda bunu etmək
qabiliyyətinə malik deyil.
Əksinə, əsas prinsip üçün yaradılmış qanunlar imkan qədər az olmalıdır. Buna səbəb
qanunların çox olmasından sui-istifadəyə də yol verilməsi ehtimalıdır. Misal üçün bir çox
ölkələrdə hüquqi sistem o qədər qəlizləşdirilib ki, hər ikisi qanun kimi icra oluna və ziddiyətdə
də istifadə oluna bilər. Bu polis və məhkəmələrə qanunun kimin və nəyə görə həyata
keçirilməsi üçün ehtiyyatlı olmasına zəmin yaradır. Kasıblara heç bir güzəşt olunmasa da
varlılar burada rüşvət verərək yaxşı izahat yazdıra bilirlər.
Belə sui-istifadə halları bütün inkişaf etməkdə olan ölkələrin hamısında baş verir. Bu barədə
belə bir ümumi zarafat da vardır: türmələrin arxa qapıları var, imkanı olan inasanlar haqqını
ödəyib azadlığa çıxa bilərlər. Sui-istifadəyə son misal şəhər ətrafının nizamsız inkişaf
etməsidir. Bina tikənlər yerli məmurları rüşvətlə ələ alaraq, hətta yerli sakinlərin buna qarşı
çıxmağına baxmayaraq geniş inşaat layihələrini həyata keçidirlər. Bina tikənlər yeni vergi
-32-