2. Ətraf mühitin çirklənməsi ilə əlaqədar illik iqtisadi ziyanın təyin olunması
Sənaye cəhətdən inkişaf etmiş ölkələrdə ətraf mühitin sanitar-gigiyenik vəziyyəti pisləşmişdir. Yer üzündə zərərli fəal qarışıqların təmərküzləşməsi sürətlə artır və kənd təsərrüfatı sahələrinə güclü zərbə vurur.
Ətraf mühitin çirklənməsindən yaranan zərər üç amilin təsiri ilə formalaşır:
ətraf mühitin çirklənmə dərəcəsi ilə (təsir amili);
çirklənmənin neqativlərini qəbul edən obyektlərin sayı ilə (qəbul etmə amili);
ekoloji zərəri ifadə edən iqtisadi göstərici normaları ilə (norma amili).
Təsir amilinə ümumi halda ətraf mühitə atılan zərərli maddələrin miqdarı, konsentrantı və zərərliliyi aiddir.
Qəbul etmə amilinə çirklənmə bölgəsinə düşərək onun neqativ təsirlərini qəbul edən obyektlər aid olur: yaşayış məhəllələri; bitki və heyvanat aləmi; sənayedə əsas fondlar, nəqliyyat, rabitə və s.
Norma amillərinə isə elə iqtisadi göstəricilər aid olunur ki, bu normativlər təbiətdə və ictimaiyyətdə dəyər qiymətlərinin dəyişməsinə xidmət edir.
Ekoloji zərərin iqtisadi qiymətləndirilməsi özündə üç mərhələni ifadə edir:
İqtisadi zərərin əsası kimi natural zərər qəbul edilir.
Zərərin natural ölçüsünün müəyyən edilməsinin nəzəriyyə və təcrübədə aşağıdakı 4 geniş yayılmış üsulu mövcuddur:
çirklənməyə aid olmayan amillərin ləğv edilməsi üsulu;
təcrübənin nəticəsindən asılı olan üsul;
kombinasiya edilmiş (birləşdirilmiş) üsul;
birbaşa hesablama üsulu.
Çirklənməyə aid olmayan amillərin ləğv edilməsi üsulu nəzarət rayonunun (şərti olaraq) seçilməsinə və onun xarakteristikasına əsaslanır. Belə ki, digər amillər (çirkləndirici amillərdən başqa), nəzarət və çirklənmiş rayonların qəbul etmə səviyyəsinə təsiri təqribi olaraq götürülür. Çirklənmiş və nəzarət rayonlarda qəbul etmə göstəricilərinin səviyyə fərqi bu rayonlar üzrə çirklənmə səviyyələrinin fərqi kimi izah olunur.
Dostları ilə paylaş: |