11
zəifləməkdədir. Lakin, bu heç də o demək deyil ki, regional iqtisadi proseslər tam
bazar mexanizmi əsasında gedir və dövlət müdaxilsəi həyata keçirilmir. Problem
sadəcə olaraq, rəqabət şəraitinin sağlam əsaslarla formalaşmasında dövlətin adekvat
müdaxilə üsul və metodlarının seçilməsindədir.
-
Struktur konsepsiyanın əsası Y.V.Şişkov tərəfindən formalaşdırılmışdır. Bu
konsepsiya öz mahiyyəti etibarı ilə dirijist yanaşmanın təməl prinsipinə əsaslanır. Bu
yanaşmada başlıca diqqət inteqrasiya prosesində inhisarların yeri və roluna, eləcə də
onların fəaliyyəti nəticəsində meydana çıxan struktur problemlərə yönəldilir.
-
Marksist konsepsiya haqqında isə yalnız retrospektiv səpkidə danışmaq
mümkündür. Belə ki, ifrat ideologiyalaşdırılmış yanaşmanın bariz nümunəsi olan
marksist
konsepsiya
inteqrasiya
prosesinin
mərkəzləşdirilmiş
direktiv
idarəedilməsinə əsaslanır və bu prosesdə bazar mexanizminin rolunu təmamilə inkar
edir. Marksist iqtisadçılar inteqrasiyanın əsas prinsiplərindən biri kimi proletar
beynəlmiləlçiliyini önə çəkirdilər. Bu baxımdan V. .Leninin fikri səciyyəvidir:
“...Marksizm - ən ədalətli, təmiz, incə və sivilizasiyalı olsa da belə milliyətçiliyin
ə
lehinədir”. Marksist iqtisadçılardan olan Y.S.Şiryayev inteqrasiyanın 3 mərhələsini
– region ölkələrinin əməkdaşlığının ilkin iqtisadi və təşkilati strukturlarının
yaradılması, struktur inteqrasiyası yəni qarşılıqlı iqtisadi tamamlanmanın planauyğun
surətdə genişləndirilməsi və inkişafı və funksional inteqrasiya başqa sözlə
regiondaxili vahid xalq təsərrüfatı kompleksinin formalaşmasını – fərqləndirir.
Marksist konsepsiya iqtisadi inteqrasiyanın yalnız şaquli istiqamətdə getdiyi fikrinə
gəlir ki, bu da nəticədə region ölkələrinin milli müstəqilliklərinin itirilməsi və güclü
partnyordan ifrat asılılığa gətirib çıxarır.
-
qtisadi regionalizmin dünya iqtisadiyyatının tarixi-təkamül prosesinin
nəticəsi olduğu heç bir şübhə doğurmur. Çünki beynəlxalq iqtisadi münasibətlərin
qlobal sistem formasında qərarlaşması, eyni zamanda, onun regional bölgüdə daha
fəal və sürətlə inkişafı ilə üzvi vəhdət təşkil edir. Problemin qoyuluşunda maraq
doğuran cəhət bir-birinə zidd olan istiqamətlərin uyğunlaşdırılması məsələsidir.
Ümumiyyətlə, sosial-iqtisadi inkişaf səviyyəsindən və dünya iqtisadiyyatında tutduğu
mövqedən asılı olmayaraq hər bir ölkə xarici iqtisadi fəaliyyətin həyata keçirildiyi
12
müəyyən tarixi dövr ərzində iki yanaşmadan birinə üstünlük verməklə vəziyyətdən
çıxmağa çalışır. Belə ki, iqtisadi regionalizmin “açıq” və yaxud “qapalı” xarakter
daşımasından nəinki ayrı-ayrı ölkə və regionların, eləcə də bütövlükdə dünyanın
rifahı və inkişaf perspektivləri funksional asılılıqdadır. Aydındır ki, bu problemin
qarşılıqlı faydalılıq konsepsiyası bazasında həll edilməsi ümumdünya səviyyəsində
iqtisadi münasibətlərin tənzimlənməsi ilə sıx surətdə bağlıdır.
Müasir qərb iqtisadçıları “qapalı ticarət” bloku ilə müqayisədə çoxtərəfli
ə
laqələrin inkişaf etdirilməsinə daha çox üstünlük verirlər. Problemə yanaşmada
inkişaf etmiş ölkələrin mövqeyindən çıxış edən tədqiqatçılar multiliteralizmin
regionalizmə nisbətən əlverişli olduğunu dünya iqtisadiyyatının parçalana bilmə
təhlükəsi ilə əlaqələndirir və müasir dövrün spesifik xüsusiyyətləri baxımından yalnız
“açıq” regionalizmin məqsədə müvafiqliyi fikrini irəli sürürlər.
Bu hal iqtisadi regionalizmin “qapalı” xarakter daşıdığı və müqayisəli
üstünlüklər prinsipi əsasında üzv ölkələrin qarşılıqlı iqtisadi tamamlama imkanlarının
mövcudluğu şəraitində ola bilər. Lakin “açıq” regionalizm ümudünya rifahını
dinamik inkişaf mövqeyindən kəskin surətdə yüksəltmək imkanındadır. Beləliklə
element-sistem qarşılıqlı münasibətlərinin ümumi inkişaf qanunauyğunluqlarına
ə
saslanması və mənafe tarazlığının mühafizəsi obyektiv zərurətdir. Digər tərəfdən
“qapalı” regionalizmin statik üstünlüklər bazasında perspektiv inkişafından danışmaq
sözün əsl mənasında yersizdir. Belə ki, əvvəla “qapalılıq” bütövlükdə sistemin fiziki
mövcudluğunu müəyyən vaxt intervalı ilə məhdudlaşdırır. Göstərilən şərtlər daxilində
sistemin fasiləsiz dəyişən şəraitə uyğunlaşması böyük çətinliklər törədir ki, bu da son
nəticədə “intiharla” sonuclanır. kincisi, “qapalı” inteqrasiya blokunun üzvü olan
ölkələr həm rəqabət mühitinin formalaşdırılması, həm də qarşılıqlı iqtisadi
tamamlamanın bazar prinsiplərinə uyğun təşkilini(dövlət müstəqilliyi saxlanılmaq
şə
rti ilə) həyata keçirə bilmirlər. Ümumiyyətlə qarşılıqlı iqtisadi tamamlama dedikdə
ə
ksər tədqiqatçılar dinamik rəqabət üstünlüklərinə əsaslanmaqla formalaşdırılan
iqtisadi sistem uyğunluğunu deyil, istehsal amilləri mövqeyindən müqayisəli
üstünlüklərə müvafiq gələn qarşılıqlı təchizatı başa düşürlər. Yəni müxtəlif istehsal
amilləri ilə təchizi dərəcəsindən asılı olaraq bir ölkə kapital tutumlu, digəri
13
ə
məktutumlu məhsullar və sairə ixrac etməklə daxili tələbatların blokdaxili
ödənilməsini həyata keçirirlər ki, bu da nəzəriyyəçilər tərəfindən qarşılıqlı iqtisadi
tamamlamanın açıq-aydın təcəssümü hesab edilir. Ədalət naminə qeyd etməliyik ki,
“qapalı” inteqrasiya bloku şəraitində başqa cür, yəni ölkələrin bir-birinə qarşı aktiv
rəqib kimi çıxışı qeyri-mümkündür. Əks təqdirdə, ümümiyyətlə inteqrasiya prosesi
baş tuta bilməzdi. Üçüncüsü məlumdur ki, hər bir ölkənin həm regional, həm də
qlobal səviyyədə inkişafı onun beynəlxalq rəqabət mübarizəsinə hansı dərəcədə
qoşulmasından birbaşa asılıdır. Rəqabət bazar iqtisadiyyatı şəraitində iqtisadi qanun
kimi çıxış edir və onun təşkili, eləcə də mühafizəsi səviyyəsindən asılı olaraq
ümumsosial-iqtisadi tərəqqinin mümkün variantları haqqında fikir yürütmək
mümkündür. Sübut etməyə ehtiyac yoxdur ki, “qapalı” inteqrasiya mühiti üzv
ölkələri göstərilən mühafizə sferasından kənarda qoyur. Dördüncüsü, milli
müstəqilliyin itirilməsi ilə razılaşmayan ölkələrin “qapalı” inteqrasiya blokuna üzv
olması qeyri-mümkündür. Belə ki, bu halda ölkə iqtisadiyyatının regional səviyyədən
asılılığı maksimum həddə çatır ki, nəticədə dövlət suverenliyinin hətta
məhdudlaşdırılmış formada saxlanılması belə problematik olur. Beşincisi, iqtisadi
regionalizm və multiliteralizm ölkənin xarici iqtisadi fəaliyyətinin konsepsiyasından
asılı olaraq seçilməlidir. qtisadi fikir tarixində əsasən iki metodoloji prinsip istənilən
səpkili konsepsiyaların fundamental əsası kimi çıxış edir: müqayisəli üstünlüklər
prinsipi və rəqabət üstünlükləri prinsipi. Bunlardan hər hansı birinin seçilməsi nəinki
yuxarıda qeyd edilən dilemmanın həllində, eləcə də ölkənin beynəlxalq əmək
bölgüsündə layiqli mövqe tutmasında əsas amil rolunu oynayır.
Müasir dövrün ən mühüm əlaməti, müxtəlif ölkələrin iqtisadiyyatlarının
qarşılıqlı asılılığının güclənməsi, makro və mikro səviyyələrdə inteqrasiya
proseslərinin inkişafı, sivilzasiyalı ölkələrin intensiv surətdə qapalı milli
iqtisadiyyatdan açıq tipli iqtisadiyyata keçməsindən ibarətdir. Bütün bunlar dünya
təsərrüfatının iqtisadi inkişaf qanunauyğunluqlarından irəli gəlir. Dünyanın müxtəlif
regionlarında inteqrasiya proseslərinin inkişafı üçün güclü stimul dünyanın bir-biri ilə
mübarizə aparan iki əks qütbə parçalanmasına son qoyulmasından gəldi.
qtisadiyyatın idarə edilməsinin inzibati-amirlik sisteminə aid olan planlı iqtisadiyat
Dostları ilə paylaş: |