13
§ 1.2. Bazar şə raitində müasir iqtisadi və sosial idarə etmə nin metodları.
darə etmə metodları sistemi
darəetmə - sənət kimi qədim olduğu kimi, bir elm kimi müasirdir. darəetmə
üzrə mütəxəssislər belə bir fikrə gəliblər ki, idarəetmə böyük siyasi, iqtisadi,
texnoloji, sosial və etik sistemlərin bir hissəsi olmaqla yanaşı, həm də özünün şəxsi
konsepsiyalarına, prinsiplərinə və metodlarına əsaslanir, yəni ciddi elmi-metodiki
ə
sasa malikdir.
darəetmə nəzəriyyəsi özünün və təkcə ona məxsus olan tədqiqat predmetinə
malikdir, o, idarəetmə prosesinin təşkilinin qanunauyğunluqlarını, insanlar arasındakı
münasibətləri öyrənir, tədqiqat obyektinə xas olan metodoloji üsulları müəyyən edir,
idarəetmə obyektinə fəal təsir metodlarını və sistemlərini işləyib hazırlayır, öyrənilən
proseslərin proqnozlaşdırılması və qabaqcadan görülmə üsullarını müəyyən edir.
Hadisələrin, vəziyyətlərin qeyd olunması və sistemləşdirilməsi, qanunauyğunluqların
açılması, praktiki nəticə və təkliflərin işlənilib hazırlanması üçün onlar arasında
ə
laqələrin müəyyən olunması, – bütün bunlar hər bir elmin, o cümlədən, idarəetmə
elminin əsas vəzifələrindən biridir.
Bəşəriyyətin praktiki fəaliyyəti təkcə ictimai istehsalla izah olunmur, o, həyatın
bütün tərəflərini əhatə edir; cəmiyyətin maddi və mənəvi mədəniyyətini inkişaf
etdirir. Elm bir qayda olaraq, praktikanın ehtiyaclarını qabaqlayır, yeni halları
qabaqcadan görməyə imkan verir; bununla belə öz müstəqilliyinə baxmayaraq,
nəzəriyyə praktikadan asılı olur, orada özünün konsepsiyalarının təsdiqini və yaxud
inkarını axtarır ki, bu da şüurun mücərrədiliyindən konkretliyə doğru yüksəlməsinin
böyük bir prosesidir. darəetmə nəzəriyyəsinin inkişaf tarixi özünün kəşfləri və
məğlubiyytələri ilə, yeni orijinal fərziyyələrin yaradılması və onların praktikada
qəbul olunmaması ilə bu fikri təsdiqləyir. Elm dünyanın dərk edilməsinin güclü
vasitələrinə - təhlil (analiz) metoduna (yəni halların tərkib hissələrə bölünməsi,
inkişafın xüsusiyyətləri və onun pillələri) və sintez metoduna (ümumiləşdirmələr,
öyrənilən prosesin tam mənzərəsinin qurulması) malikdir. Təhlil sintezdən əvvəl
gəlir, onları bir-biri ilə ayrılmaz daxili əlaqələr bağlayır.
14
darə heyətinin idarə edilməsi nəzəriyyəsi və yaxud inzibati idarəçilik elmi
təəssüflər olsun ki, heç də həmişə deduktiv və eksperimental tədqiqat obyektlərinə
istinad edə bilmirlər, çünki öyrənilən halları xarici mühitin və kənar amillərin
təsirindən təcrid etmək mümkün olmur. Təhlil və sintezdən başqa, elm (və xüsusilə
incəsənət) daha bir qəribə və sirli alətə - intuisiyaya (duyğu alətinə) malikdir.
darəetmə təkcə elm deyil, həm də sənət olduğu üçün intuisiyanın idarəetmə
qərarlarının qəbul olunmasında rolu xüsusilə böyük və məsuliyytəlidir. darəetmə
nəzəriyyəsi və sənəti özünün minillik tarixinə malikdir və damla-damla yığılmış
biliklər, təcrübələr bizim yaddaşımızda saxlanılmaqdadır.
darəetmə nəzəriyyəsi həyatın konkret vəziyyəti üçün hazır tövsiyyə verə
bilməz və hər bir insan intuisiyaya və öz şəxsi təcrübəsinə əsaslanaraq qərar qəbul
edir. Lakin hər bir improvizasiya qanunlara dərindən yiyələnməyə, elmi cəhətdən
ə
saslandırılmış və insan tərəfindən başa düşülən ustalıq metodlarına əsaslanır.
darəetmə sənəti – insanın informasiya və vaxt çatışmazlığı şəraitində qeyri-adi
qərar qəbul etmək bacarığıdır. Bunun əsasında idarəetmə elminin metodologiyası və
və prinsipləri durur ki, bu da öz növbəsində, elmlərin inteqrasiya dövrünün fənni
sayılır və avtomatik nizamlanmanın, informasiya nəzəriyyəsinin, kibernetikanın,
iqtisadiyyatının nailiyyətlərinə əsaslanır və cəmiyyətin ictimai həyatının əsas
konsepsiyalarının dəyişmələrinə münasibətini göstərir. Eyni zamanda, idarəetmə
sənəti psixologiyanın, məntiqin, etikanın, ritorikanın, fəlsəfənin, hüququn
ümumbəşər nailiyyətlərini, həmçinin şəxsiyyətə təsir metodlarını və müxtəlif dini
qurumların sosiumlarını özündə cəmləşdirmişdir.
Bir sözlə, səmərəli idarə etmə üçün onun nəzəri əsaslarını bilməli, praktiki
ə
saslara və praktiki təcrübəyə malik olmalı, nəzəriyyə və praktikadan yaradıcılıqla
istifadə etməli, yəni idarəetmə sənətinə malik olmak lazımdır.
Beləliklə, idarəetmə elminin məqsədi – idarəetmənin prinsiplərinin,
strukturunun, metodlarının və texnikasının öyrənilməsi və təkmilləşdirilməsidir.
darəetmənin optimal metodlarının axtarışı daimi olaraq həyata keçirilir və bu, geniş
diapazonda – texnoloji metodlardan (əl ilə, avtomatik, telemexaniki idarəetmə,
Avtomatlaşdırılmış darəetmə Sistemləri-A S) tutmuş, iqtisadi, inzibati və sosial-
15
psixoloji metodlaradək həyata keçirilir. darəetmə metodunu qarşıya qoyulan
vəzifələr çatmaq üçün idarəedilən sistemə təsir vasitəsi kimi müəyyən etmək olar.
darəetmə metodları adətən bir-birlərini tamalayırlar, onların seçimi hər hansı
istənilən əsas metodların iqtisadi məqsədəuyğunluğu, vaxtlı-vaxtında olması və əldə
edilməsi ilə bağlıdır.
darəetmə problemlərinin həll olunması çoxsaylı çətinlikliklərlə bağlıdır, çünki
kəmiyyətlə ölçülən (resursların kəmiyyət və dəyər ifadəsində məsrəfləri, enerji
məsrəfi, metaltutumluluğu və s.) proseslərlə yanaşı elələri də vardır ki, onlar obyektiv
olaraq kəmiyyət qiymətləndirilməsi ilə ölçülə bilinmir. Bu halların təhlili və
qiymətləndirilməsi, ancaq uzunmüddətli təcrübədən keçmədən və əldə olunan
nəticələrin riyazi işlənilməsindən sonra mümkündür.
darəetmə, özünün geniş mənasında – az vaxt və resurs məsrəfi ilə optimal
nəticələrin əldə olunması üçün idarəetmə obyektinə (şəxsiyyət, kollektiv, texnoloji
proses, müəssisə, dövlət) daimi olaraq təsir göstərən bir prosesdir [8]. darəetmə
sahəsindəki hər bir mütəxəssis idarəetmə nəzəriyyəsinə, təcrübəsinə və bacarığına
malik olmağa borcludur, onlar öz fəaliyyət məqsədlərini dəqiq müəyyən etməyi
bacarmalı, strategiya və taktikanı müəyyən etməli, idarəetmə qərarlarını qəbul etməli
və onlara görə şəxsi məsuliyyət daşımalıdırlar.
Hazırda yeni və çox vacib olan – risk və məsuliyyət haqqında. ndiki zamanda
rəhbərin və idarəetmə aparatının əlində müəssisənin taleyi durur: əvvəllər olduğu
kimi indi heç kim geridə qalana kömək etməyəcəkdir. Rəhbərlər bir sıra çoxsaylı
istehsalat problemlərini: idarəetmənin strateji məqsəd və vəzifələrinin müəyyən
olunması, bu məqsədlərə nail olmağın təfsilatlı planının işlənilməsi, konkret
ə
məliyyatlar üzrə məsələlərin dekompozisiyası, müəssisənin fəaliyytəinin digər
ş
irkətlərlə və firmalarla əlaqələndirilməsi, iyerarxik strukturun daimi olaraq
təkmilləşdirilməsi, idarəetmə qərarlarının qəbul edilməsi proseduralarının
optimallaşdırılması, idarəetmənin daha səmərəli üsullarının axtarılması və işçilərin
hərəkətlərinin motivləşdirilməsinin təkmilləşdirilməsi kimi problemləri sərbəst
olaraq həll etmək məcburiyyətindədirlər.
Dostları ilə paylaş: |