Məhəmməd Bəylər Aranlı
68
Hicran məni qoy yandırsın,
Dil bilməzi qoy qandırsın.
Məzarımda şam yandırsın,
Yuxularda yozam səni,
Ürəyimə yazam səni.
İtib-batmaz, haqqı-sayım,
Müqəddəsdir ilim, ayım.
Bu nəğməni gərək yayım,
Yuxularda yozam səni,
Ürəyimə yazam səni.
Ömürdən düşən yarpaqlar
69
HAYANDA QALDI
Baxışın gözümü yandırdı, yaxdı,
Könlümə od saldı, canımı aldı.
Görürəm ulduzun aldandı, aldı,
İnsafın, mürvətin hayanda qaldı?
Sən ahu bir maral, bənzərin yoxdu,
Gözlərin dəryadı, kipriyin oxdu.
Demirəm, demədə gözəllər çoxdu,
İnsafın, mürvətin hayanda qaldı?
Bəyləri yolundan çıxartdın, əydin,
Qəlbinə arabir nazınla dəydin.
Görüşə gəlmədin, elə yox dedin,
İnsafın, mürvətin hayanda qaldı?!
Məhəmməd Bəylər Aranlı
70
QAÇMA UZAQ
Sitəm gördüm eşq-məhəbbət arasında,
Topa-topa gül-çiçəyin talasında.
Könlüm qaldı o məhəbbət qalasında,
Dinlə məni, mələyim ,qaçma uzaq,
Sənsiz qəlbə hakim olar, qar-sazaq.
Sədaqətdən yoğrulubdu, qəlbim, canım,
Şeyda bülbül avazıyla açdı danım.
Riqqətdən alışır yanır bu canım,
Dinlə məni, mələyim ,qaçma uzaq,
Sənsiz qəlbə hakim olar, qar-sazaq.
Nə and içmək, qulunam ölənəcən,
Sevdiyini demisən, dünənəcən.
Küsdüyünü bilmədim bu günəcən,
Dinlə məni, mələyim, qaçma uzaq,
Sənsiz qəlbə hakim olar, qar-sazaq.
Parça-parça parçalanıb dil-dodağ,
Əllərinə möhtac qalıb, od-ocaq,
Geridədi vurub-tutan ötən çağ,
Dinlə məni, mələyim ,qaçma uzaq,
Sənsiz qəlbə hakim olar, qar-sazaq.
Ömürdən düşən yarpaqlar
71
GETDİN
Gözlərin gözümə dikili qaldı,
Üzündə əlimin izləri qaldı,
Pərdələr eləcə çəkili qaldı,
Sənsiz göz yaşlarım ovucumdadı,
Həsrətin yaralı vücudumdadı.
Dönüb xatirəyə bu görüş, bu an,
Durdu tamaşaya sökülən al dan.
Dedim ürəyimə alış-alış yan,
Sənsiz göz yaşlarım ovucumdadı,
Həsrətin yaralı vücudumdadı.
Hanı vəsf olunan sənətkar, sənət?
Bəzəyin-düzəyin bir dünya,cənnət!
Yüz fikir bir borcu ödəmir heyhat,
Sənsiz göz yaşlarım ovucumdadı,
Həsrətin yaralı vücudumdadı.
Nəyimə gərəkdir, bu sitəm, bu qal?
İstəsən canımı elə özün al.
Dəyişdi əhvalım, oldu halbahal,
Sənsiz göz yaşlarım ovucumdadı,
Həsrətin yaralı vücudumdadı.
Məhəmməd Bəylər Aranlı
72
HƏSRƏT ÖTÜB
Fəsillər dəyişib, vaxt ötüb heyhat,
Xəyalən, bir azca, keçmişə qayıt.
Yatan ürəyimi silkələ oyat,
Həsrət bitib,qovuşmağa az qalıb,
Sinəmdə alışan, telli saz qalıb.
Ərşə dirənibdi kədərim,tüstüm,
Nisgilim, hicranım, olubdu dostum.
Gözümün yaşından islanıb üstüm,
Həsrət bitib,qovuşmağa az qalıb,
Sinəmdə alışan, telli saz qalıb.
Verib verəcəyim sənə canımdı,
Sökülən səhərim, bir də, danımdı.
Damarda axan qan sənin qanındı,
Həsrət bitib, qovuşmağa az qalıb,
Sinəmdə alışan, telli saz qalıb.
Aranlı ömrünü yara veribdi,
Əkdiyin güllərdən qönçə dəribdi.
Könlümün üstündə süfrə səribdi,
Həsrət bitib, qovuşmağa az qalıb,
Sinəmdə alışan, telli saz qalıb.
Ömürdən düşən yarpaqlar
73
XƏYALA DÖNDÜN
Görüşdük, ayrıldıq, geri dönmədin,
Dedim gözləyəcəm, susdun dinmədin.
Könlümdə parlayıb, yandın, sönmədin,
Acı çəkdiyimi niyə bilmədin,
O görüş yerinə bir də, gəlmədin.
Çoxalıbdı ürəyimin dərd-səri,
Sən nazənin incə, zərif bir pəri.
Yanağında dodağımın izləri,
Acı çəkdiyimi niyə bilmədin,
O görüş yerinə bir də, gəlmədin.
Asta yeri, qapını asta bağla,
Ürəyində ürəyimə yer saxla.
Bəyləri xatırla, gizlicə ağla,
Acı çəkdiyimi niyə bilmədin,
O görüş yerinə bir də, gəlmədin.
Məhəmməd Bəylər Aranlı
74
NƏDİR İSTƏDİYİN
Günəşin qürubu əyilib, yatıb,
Ay dolanıb, illər keçib, yaş ötüb.
Ürəyimi alov alıb, köz tutub,
Nədir istədiyin bu əhli dərddən?!
Baxışın qəlbimi oxladı, çaldı,
Əllərim uzanmış açılı qaldı.
Qəfləti gəlişin canımı aldı,
Nədir istədiyin bu əhli dərddən?!
Gəldiyin yollara gül-çiçək səpib,
Hisslərə qapılıb, olmuşam qərib.
Bəylərə qüdrəti yaradan verib,
Nədir istədiyin bu əhli dərddən?!
Dostları ilə paylaş: |