7
I Fəsil. Qeyri-neft sektorunun ixrac potensialının tənzimlənməsinin nəzəri-
metodoloji ə sasları
1.1. Qeyri -neft sektorunun ixrac potensialının tə nzimlə nmə sinin nə zə ri
əsasları
Dünya təsərrüfat sisteminin qloballaşması şəraitində beynəlxalq əmək
bölgüsünün dərinləşməsi prosesləri intensivləşməkdədir. Belə bir şəraitdə milli
iqtisadiyyatların inkişaf etdirilməsinin optimal modelləşdirilməsi, milli iqtisadi
maraqların qorunması, iqtisadiyyatın diversifikasiyalaşdırılması, bütövlükdə milli
iqtisadiyyatın xammal və təbii resurslardan asılılıq amillərinin azaldılması kimi
prioritet vəzifələr ortaya çıxır. Şübhəsiz, bu məsələlərdə dövlətin iştirakı, müdaxiləsi
və iqtisadi siyasətinin formalaşdırılması prosesləri mühüm əhəmiyyət kəsb edir.
Dünya iqtisadiyyatının müxtəlif mərhələlərində iqtisadi proseslərin tənzimlənməsi,
dövlətin bu proseslərə müdaxiləsi üzrə nəzəriyyələr, elmi baxışlar və mülahizələr
formalaşmışdır. Klassik iqtisadçı A. Smitin öz tədqiqatlarında iqtisadiyyata dövlətin
müdaxiləsi problemlərinə xeyli yer verilmişdir. Görkəmli iqtisadçı "Mütləq
üstünlüklər nəzəriyyəsi"ndə ölkənin beynəlxalq əmək bölgüsündə, beynəlxalq iqtisadi
proseslərdə, milli iqtisadiyyatın beynəlmilləşməsi proseslərində iştirakının bir çox
vacib tərəflərinə aydınlıq gətirmişdir. Bu nəzəriyyədə demək olur ki, ölkənin
beynəlxalq əmək bölgüsü sistemində mövqeyinin gücləndirilməsinə xidmət edən
üstünlük elementlərinin əsasları verilmişdir . A. Smit xarici ticarətin beynəlxalq əmək
bölgüsünə, ixtisaslaşmaya əsaslandığının faydalı olduğunu nəzəri baxımdan
əsaslandırmışdır. Bununla o, "Merkantalizm nəzəriyəsi"ndə əsas ideya kimi "xalqın
zənginliyi onun malik olduğu pulun məbləğindədir və bu zənginliyi təmin etmək
üçün bir xalqın başqalarına daha artıq mal satması" yanaşmasının qeyri-səmərəliliyini
göstərmişdir. Burada ciddi elmi polemikaya səbəb ola biləcək predmet kimi,
merkantlistlərin xarici ticarəti birtərəfli şəkildə dəstəkləmələri bütün dövrlərdə və indi
də müzakirə olunur. Xarici ticarət ümumilikdə "ixrac-idxal" əməliyyatlarının
məcmusu kimi baxılsa da, bütün ölkələr indi də çalışırlar ki, daha çox məhsul ixrac
etsinlər və ölkəyə valyuta resursları gətirsinlər. Bununla belə, ixracın
həvəsləndirilməsi və ixrac potensialının artırılması dövlətin tənzimlənmə alətləri
8
vasitəsilə elə təşkil edilməlidir ki, xarici ticarət dövriyyəsi real milli ehtiyatlar və
potensial əsasında formalaşsın və effektivli nəticələr əldə edilsin.
Çox zaman tədqiqatçılar, ekspertlər hər hansı bir hasilat sənayesinin dominant
olduğu ölkənin, bu sahədən əldə edilən xammal satışı üzrə beynəlxalq əmtəə
bazarlarında ixtisaslaşmasında ciddi təhlükənin olduğunu qeyd ediblər. Bununla bağlı
"Holland sindromu" fenomeni problemi də məlumdur və bu mülahizələr dövlətin
hasilat sənayesindən əldə etdiyi xammal və resursların beynəlxalq bazara çıxarılması
və ixracı siyasətinin tənzimlənməsində, paralel olaraq, bu sahənin səmərəliliyinin
təmin edilməsi strategiyasının, yəni siyasətinin formalaşdırılması, qeyri-neft
sektorunda ixrac potensialından istifadənin tənzimlənməsi problemlərinə adekvat
iqtisadi mexanizmləri hazırlanması strateji əhəmiyyət kəsb edir. Hazırda
iqtisadiyyatın müxtəlif sektorlarının ixrac potensialının artırılmasında əhəmiyyət kəsb
edə biləcək mal və məhsulların istehsal amillərinin daha obyektiv
qiymətləndirilməsini şərtləndirir. xracdan səmərəli istifadə ilə əlaqədar digər Nobel
mükafatı laureatı, rus əsilli ABŞ iqtisadçısı Vasiliy Leontyev "Leontyev effekt" elmi
əsərində bildirir ki, inkişaf etmiş bazar iqtisadiyyatlı ölkələr əlavə əmək sərfi tələb
edən xammal və yarımfabrikatları idxal etməli, bunun əvəzində isə əmək tutumlu-
hazır məhsulları ixrac etməlidir. Bu nəzəriyyənin hazırda əsas aktuallığı ilk növbədə
hazır məhsulların ixracının genişləndirilməsi, ixrac potensialının artırılması dövlət
tərəfindən müxtəlif tənzimləmə metodları ilə həvəsləndirilir, stimullaşdırılır.
Nəticədə, ölkənin ixrac potensialı güclənir, ixrac təyinatlı mal və məhsulların çeşidi
diversifikasiyalaşdırılır, əldə edilmiş valyuta resursları hesabına ölkəyə müasir və
yüksək texnologiyaların gətirilməsi təmin olunur, xarici investisiyaların və kapitalın
cəlb edilməsi intensivləşir, ixracın stimullaşdırılması və ixrac potensialının
gücləndirilməsi hesabına milli iqtisadiyyatın inkişafı sürətləndirilir, onun rəqabət
qabiliyyəti artır və s.
Görkəmli iqtisadçılar Pol Samuelson və Vilyam Nordxaus “ qtisadiyyat”
əsərində ölkə iqtisadiyyatının rəqabət qabiliyyəti problemlərini araşdırmışlar və hər
bir ölkə üçün prioritet və məqbul iqtisadiyyat sektorunun, xüsusilə sənaye sahələrinin
səmərəliliyini, həmin ölkələrin bu və ya digər istehsal sahələri üzrə
9
rəqabətqabiliyyətliliyi əsaslandırılmışdır. Şübhəsiz, hər bir ölkə rəqabətqabiliyyətlilik
amili baxımından daha adekvat istehsal sahəsinin və sənaye sektorunun , yaxud kənd
təsərrüfatı sferasının bazasında istehsal və emal prosesinin formalaşdırılmasına,
rəqabətqabiliyyətli müəssisələr şəbəkəsinin yaradılmasına və ixrac potensialının
gücləndirilməsinə çalışırlar.
Nobel mükafatı laureatı C. Stiqlitz proteksionist tədbirlərinin sənaye sahələrinin
inkişafına adekvat olaraq aradan qaldırılmasının və liberallaşdırmanın tədricən
aparılmasının tərəfdarı kimi tanınmışdır. II Dünya müharibəsindən sonra Şərqi Asiya
və Yaponiyanın iqtisadi inkişaf proseslərini tədqiq edən görkəmli alim qeyd edir ki,
bu regionda Yaponiyanın sürətli inkişafının ardınca əvvəlcə Cənubi Koreya, Tayvan,
Honqkonq, Sinqapur, sonra Tayland, ndoneziya, Malayziya, nəhayət Çin sabit
iqtisadi inkişaf tempinə nail olmuşlar. Bu proseslərdə Yaponiya və Cənubi Koreyanın
sənaye sahələrinin inkişaf etdirilməsi modelləri xüsusilə effektivli və məhsuldar
olmuşdur. Bu ölkələrdə, həmçinin əvvəldə qeyd olunan digər Şərqi Asiya ölkələrində
qabaqcıl texnologiyaların işlənib hazırlanması, istehsala tətbiqi, xarici kapitalın cəlb
edilməsi, xarici texnologiyaların iqtisadiyyat sahələrinə gətirilməsi, xarici şirkət və
kompaniyaların ölkəyə gəlməsinin stimullaşdırılaması, sənaye sahələri ilə yanaşı,
kənd təsərrüfatınn güclü inkişaf etdirilməsi və onun milli iqtisadiyyatın
rəqabətqabiliyyətinin artırılmasında, iqtisadi inkişafa ciddi töhfə verməsində rolunun
önə çəkilməsi kimi strateji vəzifələrin reallaşdırılmasına nail ola bilinmişdir. Bunlarla
bərabər, bu ölkələrin iqtisadi siyasət strategiyalarında sənaye və kənd təsərrüfatı
sahələrinin bazar mexanizmləri və alətləri, bazar iqtisadiyyatı şərtləri ilə
modernizasiya edilməsi və inkişaf proseslərinin intensivləşdirilməsi il bərabər, bir
çox iqtisadi proseslərdə proteksionist, himayədarlıq, dövlət dəstəyi elementləri güclü
olmuşdur. C. Stiqlitz yazır: Şərqi Asiyanın ən qabaqcıl inkişaf etməkdə olan ölkələri
öz bazarlarını xarici ölkələr üçün açmışdılar, lakin onlar bu prosesi çox ləng və
uzadılmış bir tərzdə həyata keçirmişlər. Bu ölkələr öz ixraclarını genişləndirmək və
nəticədə qloballaşmadan yararlanırdılar. Lakin onlar proteksionist maneləri ehtiyatla
və sistematik şəkildə, yalnız yeni iş yerləri yaradıldıqdan sonra tədricən aradan
qaldırırdılar. Çin, bazar iqtisadiyyatına keçidə qədəm qoyduqdan 20 il sonra, ölkənin
Dostları ilə paylaş: |