Antik dövrdə maşınqayırma
81
mir. Bunu qabın içərisinin quru qalmasından görmək olur. Əgər qab
bütünlükdə suya batırılarsa və sonra tıxac kənarlaşdırılarsa, onda suyun
tədricən qaba daxil olması və oradan sıxışdırılan havanın çixması sudakı
köpüklərdən aydın görünür. Havanın hansı
gücə malik olmasını bir daha göstərmək üçün
Filon, düzəltdiyi birləşmiş qablardan ibarət
sınaq qurğusunda, havanın köməyi ilə suyu
sormağı nümayiş etdirir. Qurğunun quruluşu
şəkil 1.43-də verilmişdir. Uc hissəsində deşik
olan bir öküz buynuzu (a) götürülür. Onun
enli hissəsinə ağızlıq keçirilərək qapanır.
Buynuz içərisində su olan qaba (b) salınır. Bu
qabın yanında aşağıda yerləşmiş başqa bir
qab (c) qoyulur. Böyük qabla (c) buynuzun
yuxarı hissəsi boru (e) ilə birləşdirilir. Böyük qabın (c) üst hissəsindəki
deşikdən (f) qaba su tökülür. Bu qabın aşağı hissəsində yerləşmiş
lüləkdən (d) istənilən miqdarda su buraxmaq olur. Lülək açıldıqda
oradan axan su buynuzdakı (a) havanı sorur. Buynuzdan sorulan
havanın yerinə b qabındakı su daxil olur. Bu qabdakı su qurtardıqdan
sonra buynuzun aşağı hissəsindən qapalı sistemə hava daxil olur. Böyük
qabdakı su axıb qurtardıqdan sonra oraya hava daxil olduğundan
buynuzun içindəki su yenidən b qabına axır. Ancaq Filon bu sınaq
zamanı havanın genişlənməsi və qablarda olan suyun səviyyəsi
haqqında heç nə yazmır.
Filon havanın istiliyin təsirindən
genişlənməsi haqqında da fikir söyləyir.
Bu prosesin fizikasına varmadan o, belə
bir
sinaq
aparır.
Qurğuşundan
hazırlanmış yumurta formalı qabda
deşik açılaraq oraya boru keçirilir
(şəkil 1.44). Boru yumurtanın içərisinə
elə keçirilir ki, onun ucu qabın dibinə
Şəkil 1.43. Sınaq qurğusu.
Şəkil 1.44. Sınaq qurğusu.
Antik dövrdə maşınqayırma
82
qədər çatsın. Sonra boru keçən deşik lehimlənir. Borunun o biri ucu,
içərisində su olan qaba salınır və sınaq qurğusu günəş altına qoyulur.
Günəş altında müəyyən vaxt qaldıqdan sonra yumurtanın içərisindəki
hava günəş istiliyinin təsirindən genişlənir və borudan xaric olmağa
başlayır. Bu hadisəni sudan çıxan hava köpükləri əsasında müşahidə
etmək olur. Yumurta soyuduqda isə onun içərisinə hava əvəzinə su daxil
olur. Əgər yumurta yenidən günəş altına qoyularsa, onda onun
içərisindəki su yenidən qaba çıxır. Bu sınağı günəş şüası əvəzinə, od və
ya isti sudan istifadə etməklə də aparmaq olar.
Başqa bir sınaqda Filon içərisində su olan bir qabın ortasında yanan
şam yerləşdirir (şəkil 1.45). Şamın üzərinə ağzı üstə şüşə qab elə
keçirilir ki, yanan şam onun ortasında
qalsın. Şüşə qabın ağzı suya batdıqda şam
sönür və qaba müəyyən miqdarda su
sorulur. Filonun fərziyyəsinə görə qabdakı
hava yanaraq “yox” olur və onun yerini su
tutur. Bu prosesin fiziki mənası isə müasir
texnikadan hamıya məlumdur.
Apardığı
sınaqlar
arasında
Filon
məişətdə tətbiq olunan qablarda da havanın
gücündən istifadə etməyə çalışır. Bunu su
çiləyən və şərab tökmək üçün nəzərdə
tutulmuş qablarda görmək olar. Şəkil 1.46-
da misdən hazırlanmış, xaricdən adi
görünən bir qab götürülür. Bu qabın dib
hissəsində çoxlu xirda deşiklər açılır. Sonra
qabın dibindən bir az yuxarıda üzərində bir
deşik olan arakəsmə yerləşdirilir. Bu
deşikdən qabın içərisinə bir əyilmiş boru
keçirilir.
Borunun
hündürlüyü
qabın
hündürlüyünün 2/3-ni təşkil edir.
Şəkil 1.45. Su soran lampa.
Şəkil 1.46. Qəhvədan.
Antik dövrdə maşınqayırma
83
Qabın içərisinə doldurulan suyun səviyyəsi borunun ən hündür
nöqtəsindən aşağıda qalır. Əgər qabın aşağı hissəsindən suyun axması
lazım gələrsə, onda qaba lüləkdən güclü
hava üfürülür. Suyun axmasını kəsmək
üçün isə havanı sormaq lazımdır. Şəkil
1.47-də başqa bir qab
−
şərab qabı təsvir
olunmuşdur. Ağzı kip bağlanmış şərabla
dolu olan qabdan (c) maye lülək (k)
vasitəsilə aşağıdakı d qabına o qədər axır
ki, hf borusunun ucu maye ilə bağlansın.
Ondan sonra c qabına hava daxil ola
bilmir. Əgər d qabından bir kasa şərab
götürülərsə, onda o qab yenidən götürülən
miqdarda şərabla dolur. Burada Filon onu
nəzərə almır ki, maye d qabında borunun ağzına qədər çatdıqda oradan
hf borusunun içərisinə daxil olur və beləliklə c qabından axan mayenin
həcminə uyğun tarazlığa gəlir.
Filonun
düzəltdiyi
pnevmatik
qurğulardan bir çoxu “avtomatlara” aid
olaraq bu və ya digər prosesin
tənzimlənməsi üçün istifadə olunurdu.
Şəkil 1.48-də özü tənzimlənən bir
lampanın konstruksiyası verilmişdir.
Bunun üçün içinə neft tökülən bir qab
götürülür. Qabın ortasında bir boru
yerləşdirilir. Sonra qabın periferiyası üzrə tac şəklində lampalar
quraşdırılır. Qabın ortasındakı boruya yumurta formalı bir çən keçirilir.
Bu çəndən hər lampaya tərəf bir deşik açılaraq oraya lüləklər taxılır.
Çənə doldurulmuş neft böyük qaba o qədər axır ki, çənin aşağı
hissəsindəki deşik neftlə tutulur və çənə hava daxil ola bilmir. Lampalar
yandıqda qabdakı neftin səviyyəsi aşağı düşür. Bu zaman çənin altındakı
deşik açılaraq çənə hava daxil olur və bunun nəticəsində lüləklərdən
Şəkil 1.48. Lampa (en kəsiyi).
Şəkil 1.47. Şərab qabı.
Dostları ilə paylaş: |