20
«Səfa» məktəbinin mərtəbəyarımlıq, səkili mülkü Çəmbərə kəndində
Qazıyev mülki yaxınlığında tikilmişdi.
Şəhərdə mal daşıyan qoşaçarx arabaların, yalak olmasın, otuz faizi
Çəmbərəkənddə idi. Məhəllənin o həyəti yox idi ki, iki, üç, hətta beş qoşaçarx
araba olmasın. Axşam düşəndə küçələrdə qoşaçarx arabalar yan-yana
düzülərdi. Aləm peyin içərisində olardı. Çoxlu mal-qara, qoyun-quzu da
saxlanardı. Məhəllədən kənarda buğda, arpa zəmiləri vardı.
Böyük Çəmbərəkənd (Lermontov) küçəsinin başlanğıcında Ağa
Qədirovun üçmərtəbəli mülkü və hamamı yerləşir. Binanın birinci
mərtəbəsində doktor Məhəmməd Rza Vəkilovun müalicəxanası yerləşir. Cümə
axşamları kasıblara havayı baxır, dərman da verirdi. O mülkə bitişik
ikimərtəbəli binada «Səadət» məktəbini açmışdılar; sonra başqa yerə
köçürtdülər. Bu məhəllədə və bütün şəhər üçün böyük əhəmiyyəti olai iki küçə
- Vodovoznaya (Şirşov) və Kolodezna (Ağamalıoğlu) küçələri vardı. Çoxlu su
quyusu qazmışdılar, arabaçılar su daşıyıb əhalini içməli su ilə təmin edirdilər.
Bu iki küçənin yaxınlığında iki məşhur mülk diqqəti uzaqdan cəlb edirdi: biri
doktor Əbdülxalıq Axundovun sərdar Bünyadov küçəsilə Mehdi Hüseyn
küçəsinin kəsişdiyi tində ucalan mülkü, ikincisi Mirzə Fətəli bağına baxan
Mironovun əzəmətli imarəti. Hər biri gözəl memarlıq nümunəsidir.
Əylənmək üçün Şirvan darvazası qabağında ağac və taxtadan bina
tikdirmişdilər, üstdən də suvaqlatdırıb ağartmışdılar, adını da qoymuşdular «Ağ
klub». Güclü xəzri əsən gecələrin birində yanğın düşür, bina yanır. Güman
edirdilər ki, qərəzlə, qəsdən yandırıblar. «Ağ klub»da yaman qumar
oynayırdılar. Dövlətli adamlar, qoçular kələkbazlar burda yığılıb səhərə kimi
əylənərdilər, tez-tez dava-dalaş düşərdi.
«Ağ klub» yanandan sonra sərvət sahibləri bələdiyyə idarəsini vadar
edirlər ki, şəhər bağından bir parça ayırıb yay klubuna versin. Binanın
layihəsini mahir arxitektor Ter-Mikelova tapşırırlar. O, Monte-Karlo şəhərinə
ezam edilir ki, oradakı filarmoniyaya baxsın, onun layihəsi ilə tanış olsun. Bakı
üçün də eynilə belə bir imarətin layihəsini işləsin. Deyilənlərə görə, Monte-
Karlo filarmoniyasının binası gözəllikdə Avropada birinci yerlərdən birini
tutur. Binanın meydanından dəniz sahilinə doqquz terras -meydan enir. Ter-
Mikelov səfərdən qayıdandan sonra filarmoniyanın layihəsini hazırlamağa
başlayır və bu işin öhdəsindən bacarıqla gəlir.
Sadovıy (Çkalov) küçəsinin Nikolayev (Kommunist) küçəsilə
kəsişdiyi yerdə dörd mülk - Yay klubu (filarmoniya), Sadıqovun evi, Hacı
Zeynalabdin Tağıyevin tikdirdiyi Marinski rus qız gimnaziyasının binası, bir də
ondan azca aşağıda Rotşildin işlər rəisi Deburinin order memarlıq üslubunda
tikdirdiyi, sonra da «Kavkazskoe tovarişestvo» şirkətinə satdığı bina (R.
Mustafayev adına İncəsənət muzeyi) gözəllikdə, lakoniklikdə bir-birilə bəhs
edir.
21
Deyilənlərə görə, «Kavkazskoe tovarişestvo» neft şirkətinin başçısı
filarmoniyanın layihəsini işləyən memardan xahiş edib ki, yay səhnəsini onun
yaşadığı mülk ilə üzbəüz tikdirsin ki, balkonda oturub çalıb-çağıranlara tamaşa
edə bilsin. Bir də istəmirmiş ki, evin qabağında lal divar ucalsın. Memarlıq
qanununa görə səhnə həmişə giriş qapısı ilə üzbəüz olmalıdır, yay klubunda
(filarmoniyada) isə əksinədir.
Bakı proletariatının izdihamlı və uzun sürən tətillərindən biri qələbə
çalanda, neft sənayeçiləri fəhlələrlə kollektiv müqavilə bağlamağa, onların
tələblərinin çoxunu qəbul etməyə məcbur olmuşdular.
Milyonçular bir-birinin bəhsinə çoxlu möhtəşəm binalar
tikdirirdilər. Bu mülklər bir-birinə oxşamadığı kimi, hər birinin özünə xas
gözəlliyi var.
Az müddətdə Bakıda bir neçə əzəmətli məbəd-məscid və kilsə
tikilmişdi: «Qızıllı», yaxud «Aleksandro-Nevski» kilsəsi, «Təzəpir məscidi»,
«Əjdər-bəy» və yaxud «Göy məscid», «Budaqov» kilsəsi, iki «Kirx» və s.
«Qızıllı» yaxud «Aleksandro-Nevski» kilsəsi şəhərin mərkəzində
ucaldılmışdı. Onun qızıl rənginə çalan, par-par parıldayan qübbələri on
kilometrlərlə uzaqdan görünür, səfərdən qayıdan gəmilərin kapitanları səmti
o qübbələrlə müəyyənləşdirirdilər. III Aleksandr Bakıda möhtəşəm kilsə
tikmək üçün pul buraxır və şərt qoyur ki, əzəmətli və yaraşıqlı olmalıdır.
Memarlar məsləhətləşib qərara gəlirlər ki, Novı Afon kilsəsinə oxşar,
lakin ondan daha üstük bir məbəd tiksinlər. Akademik Marfeld baş memar
təyin edilir. Novı Afondan çertyojların surətini gətizdirirlər. Layihə tamam
olanda görürlər ki, buraxılan məbləğ azdır. Başlayırlar «ianə» toplamağa.
Bakıda toplanan 200.000 manat ianənin 150.000 manatını əhalinin
əksəriyyətini təşkil edən müsəlmanlar ödəyir.
1888-ci ilin payızında, oktyabr ayının əvvəllərində imperator III
Aleksandr Tiflisdən ailəsiylə - arvadı, iki oğlu, bir də böyük məiyyəti ilə
Bakıya gəlir. Vağzal başdan-başa təntənəli mərasim üçün xalı-xalça,
bayraqlarla bəzədilmiş, hasarların üstündə və birmərtəbəli binaların
kəlləbəndlərində bir-birindən bir arşın aralı qoyulmuş qara çıraqlar yanırdı.
Milyonçular, tacir və əyanlar bir tərəfdə, yüksək rütbəli mülki və hərbi
məmurlar digər tərəfdə, silahlı soldatlar divar kimi amadə durmuşdular. Şahanə
qatar stansiyaya girir. Az sonra çar III Aleksandr şahanə vaqonundan hərbi
libasda düşür. Hamı papağını götürür, Tağıyevdən başqa, Qubernator təkid
edirsə, o qulaq ardına vurur. Hacı Zeynalabdin Tağıyev ortada, qubernator bir
tərəfində, şəhər bələdiyyə rəisi digər tərəfində III Aleksandra yaxınlaşırlar.
Hacı xoşamədi deyir. Çar ona papağını çıxarmadığı üçün tünd-tünd baxır və
soruşur: «Çey vı podannıy?» (sən kimin rəiyyətisən?). Qubernator Hacıya
pıçıldayır de ki: «ya podannıy vaşeqo veliçestva» (siz əlahəzrətin
təbəəsiyəm).
Dostları ilə paylaş: |