14
Zülm
gündən-günə
artır, ehtiyac, yarıtox, yarıac güzəran,
sahibkarların, məmurların özbaşınalığı, hüquqsuzluq fəhlələri zara gətirirdi,
onların səbr kasaları aşıb-daşırdı.
1903-cü ilin iyul ayında Bakı proletariatının məşhur, əzəmətli tətili
başlayır. 50 minə yaxın tətilçi «Məhv olsun mütləqiyyət», «Yaşasın sosializm»,
«Yaşasın hürriyyət», «8 saatlıq iş günü», «Məvaciblər artırılsın», «həbsə
salınmış nümayişçilər azad edilsin!» şüarları ilə küçələrə çıxıb çarizmə və
kapitala qarşı çıxış edir. İzdihamdan küçə və mədənlər titrəyirdi.
Fəhlələrin bu əzəmətli çıxışına RSDFP-nin Bakı Komitəsi rəhbərlik
edirdi.
Mədənlərin anbarlarında, zavodlardakı çənlərdə neft aşıb-daşır, heç
kim neft daşımır, dənizçilər gəmilərə neft doldurmurdu.
Şəhər bağına toplaşan tətilçi dənizçiləri polis qovur. Onlar da gedib
şəhər kənarında, sallaqxanada yığışırlar. Üstlərinə atlı kazak göndərib oradan
da qovurlar. Hərbi gəmilərdə çalışan fəhlə, matros, kapitan və mexanikləri
gəmilərə yük vurmağa vadar edirlər. Tətil üç həftəyə qədər sürür. Bu tətilin
təsiri nəticəsində bütün Zaqafqaziyada və Rusiyanın cənub şəhərlərində fəhlə
çıxışları başlayır.
Bakı şəhəri tətil hərəkatında fəal iştirakına görə başqa yerlərdən
fərqlənir, hərbi düşərgəyə oxşayır. Hökumət ağır cəza tədbirləri görüb tətillərə
son qoymaq istəyir. Fəhlə hərəkatı getdikcə genişlənir.
Çar hökuməti, əksinqilabi ünsürlər 1905-ci ildə erməni-müsəlman
qırğını salmaqla inqilabi hərəkatın səmtini dəyişdirməyə cəhd edirlər. Qardaş
qırğınını törədən qubernator Nakaşidzeni öldürürlər. Vəziyyət daha da
gərginləşir. Peterburqdan daxili işlər nazirinin müavini, məşhur cəllad Fon
Vanı təcili Bakıya göndərirlər. O, stansiyada vaqondan düşəndə platformalar,
meydan və küçələr jandarm və atlı kazaklar tərəfindən tutulmuşdu. Addımbaşı
mühafizə dəstəsi dayanmışdı. Kənar adamları yaxına qoymurdular. Binaların
damlarında belə soldatlar növbə çəkirdi. O ətrafda və Fon Vanın keçəcəyi
küçələrdə gediş-gəliş və bütün nəqliyyatın hərəkəti dayandırılmışdı.
Fon Vanı mühafizə dəstəsi araya alıb karetaya qədər müşayiət edir.
Atlar küçələrdən dördnala çapırdı, daş döşəmədən yan-yörəyə qığılcım
sıçrayırdı, Voronsov (Əzizbəyov) küçəsindəki 4 nömrəli mülkün qabağında
dayanırlar, Fon Van karetadan cəld düşüb binaya girir. Onu qubernator və
bələdiyyə rəisi müşayiət edirlər.
Evin dövrəsindəki küçələr polis və jandarmlar tərəfindən tutulmuşdu,
O həndəvərdə də gediş-gəliş qadağan edilmişdi.
Fon Vanın Bakıya gəlməyilə kütləvi həbslər başlanır.
Tətilçilər zora zorla cavab verirlər. Elektrik stansiyasının fəhlələri və
qulluqçuları işə çıxmırlar. Şəhərə işıq verilmir. Səhəri gün su daşıyanlar su
daşımırlar, süpürgəçilər küçələri süpürmürlər. Faytonçular, arabaçılar, konka
15
sürənlər, konduktorlar işə çıxmırlar, ağ neft, şam satanlar dükanları açmırlar,
alver eləmirlər. Dalandarlar tətilə qoşulur, küçələri zibil basır.
Soldatları səfərbər edib konkanı işə salırlarsa da sərnişin tapılmır.
Fon Van hər gün səhər saat 9-da karetada güclü kazak və jandarmların
mühafizəsilə qubernatorluğa gəlir, axşama qədər tətilləri dayandırmağa
sərəncam verir. Nəhayət, silah və şallaq, zorakılıq, zülm, həbs və sürgün
gücünə tətilləri qismən boğurlar.
İnqilab hərəkatını boğmaq üçün, tətillər bir daha təkrar olunmasın
deyə 1906-cı ildə Nikolayın fərmanı ilə bir neçə şəhərdə - Peterburqda,
Moskvada, Kiyevdə, Tiflisdə və Bakıda şəhər rəisliyi (qradonaçalstvo) yaranır.
Martınov adında bir cəllad (qradonaçalnik) Bakı rəisi təyin edilir. Bu
qəvi cüssəli, zəhmli, əzazil adamın rəngsiz, bozumtul, xırda gözlərindən qəzəb
yağırdı. seyrək, kürən saçları vardı. Polkovnik libası geyər, çiynindən asılmış
enli baftadan sallanan şaşkanın ucu yerlə sürünər, tez-tez çəkmələrinə məhmiz
taxardı. Boynundan asdığı zağlı polad xaç par-par parıldayardı, polad xaçın
çox böyük imtiyazları vardı. Martınov özü üçün xüsusi fayton düzəltdirmişdi.
Bu fayton iri və içi dərin idi. Arxa tərəfdə üç nəfər otura bilirdi. Çox vaxt
faytonla yanaşı, piyada yeriyirdi. Qoçular Martınovun adı gələndə zağ-zağ
əsər, uzaqdan görəndə gizlənərdilər. Küçədə təsadüfən rast gələndə isə yerə
qədər əyilib təzim edər, sonra da qabağında quruyub, dirək kimi dik
dayanardılar. Qoçular buxara dərisindən hündür papaq qoyardılar. Martınov
başladı qoçu papaqlarını qısaltmağa. Hündür papaqlı qoçunu görəndə yavərə
him edərdi; o da, qoçunun papağını götürüb qəmə ilə ikiyə bölər, aşağı
hissəsini qoçunun başına keçirdər, üst hissəsini isə üstünə tullayar, ya da ki,
yerə atardı. Qradonaçalnik qubernatora yox, birbaşa Peterburqa tabe idi.
Böyük səlahiyyəti vardı. Martınov «tətil» və «tətilçi» sözünü eşidəndə
qəzəblənib özündən çıxar, dövlətə və hökumətə ağ olanları huşunu itirənə
qədər şallaqladar, al-qan içində əl-ayağına buxov taxıb elə itirdərdi ki, nə
yerini bilən, nə də sorağını verən olardı.
Tez-tez faytonda ayaq üstə dayanar və atları dördnala çapdırardı.
Adamlar bir-birini Martınovla qorxudardılar. Şəhər rəisliyinin idarəsi Mixaylov
- sahil (Neftçilər) küçəsi ilə Bağ (Çkalov) küçəsinin tinində (həkimlər evi) idi.
Bir eyvanı qubernator bağına, ikincisi isə dənizə baxırdı. Özü də o binada
yaşayırdı. Gecə-gündüz qapısında gözətçi qaradovoy dururdu. Baş qapının
üstündə, bir də tində iri qaz fanarı asılmışdı, axşamlar məhəllə elə çıraqban
olurdu ki, göz qamaşırdı...
Tətilə yol verməmək, «özbaşınalığın» qabağını almaq üçün iri neft
sahibkarlarının «Sovet siezd»i polis xərcləri üçün ildə 535 min manat pul
verərdi.
Şəhər rəisliyi inqilab və tətil sözü eşidəndə bütün məsələlərə qarışır və
tez də tədbir görürdü. Hətta İrandakı Səttarxan hərəkatı ilə əlaqədar Tiflisdən
Dostları ilə paylaş: |