XƏYALIN DİGƏR ADI: MADDƏ
226
sahib olduğunu fərz edirdi. Orta əsrlərdən bəri
insanların inandığı “öz-özünə törəyən nəsil” adlı
nəzəriyyəyə görə, cansız maddələrin təsadüfən
bir yerə gəlib canlı bir varlıq meydana gətirə
biləcəyinə inanırdılar. Bu dövrdə böcəklərin
yemək artıqlarından, siçanların da buğdadan
meydana gəldiyi məşhur bir düşüncə idi. Bunu
isbat etmək üçün maraqlı təcrübələr aparılmışdı.
Çirkli bir əskinin üzərinə bir az buğda qoyulmuş
və bir az gözlədikdə bu qarışıqdan siçanların
meydana gələcəyi zənn edilmişdi.
Ətlərin qurdlanması da həyatın cansız
maddələrdən törəyə bildiyinə bir dəlil sayılırdı.
Halbuki daha sonra aydın olacaqdı ki, ətlərin
üzərindəki qurdlar öz-özlərinə meydana gəlmirlər,
ağcaqanadların gətirdiyi gözlə görünməyən sürfələrdən çıxırdılar.
Darvinin “Növlərin mənşəyi” adlı kitabını yazdığı dövrdə isə bakteriyaların
cansız maddədən meydana gəldiyi inancı elm dünyası tərəfindən qəbul edildi.
Halbuki Darvinin kitabının nəşr olunmasından beş il sonra məşhur
fransız bioloq Luis Pastor təkamülə əsas təşkil edən bu inancı qəti olaraq
təkzib etdi. Pastor apardığı uzun təcrübələr nəticəsində aldığı nəticəni belə
yekunlaşdırmışdı:
Cansız maddələrin həyat meydana gətirə biləcəyi iddiası artıq qəti olaraq
tarixə basdırılmışdır.
53
Təkamül nəzəriyyəsinin müdafiəçiləri Pastorun tapıntılarına qarşı uzun
müddət müqavimət göstərdilər. Ancaq inkişaf edən elm canlı hüceyrəsinin
kompleks quruluşunu ortaya çıxardıqca həyatın öz-özünə meydana gələ
biləcəyi iddiasının əsassızlığı daha da aydınlaşdı.
20-ci əsrdəki nəticəsiz səylər
20-ci əsrdə həyatın mənşəyi mövzusunu tədqiq edən ilk təkamülçü məşhur
rus bioloq Aleksandr Oparin oldu. Oparin 1930-cu illərdə ortaya atdığı bəzi
tezislərlə canlı hüceyrəsinin təsadüfən meydana gələ biləcəyini isbat etməyə
çalışdı. Ancaq bu işlər müvəffəqiyyətsizliklə nəticələnəcək və Oparin bu etirafı
etmək məcburiyyətində qalacaqdı:
Təəssüf ki, hüceyrənin mənşəyi təkamül nəzəriyyəsinin tamamını əhatə
Luis Pastor
Təkamül Yalanı
227
edən ən qaranlıq nöqtəni meydana gətirir.
54
Oparinin yolunu izləyən təkamülçülər
həyatın mənşəyi mövzusunu həll edəcək
təcrübələr aparmağa çalışdılar. Bu təcrübələrin
ən məşhuru amerikalı kimyaçı Stanley Miller
tərəfindən 1953-cü ildə təşkil edildi. Miller ibtidai
Yer atmosferində olduğunu iddia etdiyi qazları
bir təcrübə qurğusunda birləşdirib və bu qarışığa
enerji əlavə edib proteinlərin quruluşunda istifadə
edilən bir neçə orqanik molekul (aminoasid) sintez
etdi.
O illərdə təkamül adına əhəmiyyətli bir
mərhələ kimi tanıdılan bu təcrübənin əsaslı
olmadığı və təcrübədə istifadə edilən atmosferin həqiqi dünya şərtlərindən çox
fərqli olduğu növbəti illərdə ortaya çıxacaqdı.
55
Uzun sürən səssizlikdən sonra Millerin özü də istifadə etdiyi atmosfer
mühitinin həqiqi olmadığını etiraf etdi.
56
Həyatın mənşəyi problemini açıqlamaq üçün 20-ci əsr boyu aparılan bütün
təkamülçü səylər davamlı olaraq müvəffəqiyyətsizliklə nəticələndi. San Diego
Scripps institutundan məşhur geokimyaçı Jefrey Bada təkamülçü “Earth”
jurnalında 1998-ci ildə nəşr olunan bir məqalədə bu həqiqəti belə qəbul edir:
Bu gün 20-ci əsri geridə qoyarkən hələ 20-ci əsrə girdiyimizdə sahib
olduğumuz ən böyük həll edilməmiş problemlə qarşı-qarşıyayıq: Həyat yer
üzündə necə başladı.
57
Həyatın kompleks quruluşu
Təkamül nəzəriyyəsinin həyatın mənşəyi mövzusunda belə böyük
çətinliyə düşməsinin başlıca səbəbi ən sadə zənn edilən canlı quruluşların
inanılmaz dərəcədə kompleks quruluşlara sahib olmasıdır. Canlı hüceyrəsi
insanların düzəltdiyi bütün texnoloji məhsullardan daha kompleksdir. Belə ki,
bu gün dünyanın ən inkişaf etmiş laboratoriyalarında belə cansız maddələr bir
yerə gətirilərək canlı bir hüceyrə çıxarıla bilmir.
Bir hüceyrənin meydana gəlməsi üçün lazım olan şərtlər əsla təsadüflərlə
açıqlana bilməyəcək qədər çoxdur. Hüceyrənin ən fundamental quruluş maddəsi
olan proteinlərin təsadüfi olaraq sintez edilmə ehtimalı 500 aminoasidlik orta
hesabla bir protein üçün 10950/1-dir. Ancaq riyaziyyatda 1050/1-dən kiçik
ehtimallar praktik olaraq qeyri-mümkün sayılır. Hüceyrənin nüvəsində yerləşən
Aleksandr Oparin
XƏYALIN DİGƏR ADI: MADDƏ
228
və genetik məlumatı saxlayan DNT molekulu isə inanılmaz bir məlumat bankıdır.
İnsan DNT-sinin ehtiva etdiyi məlumatın kağıza köçürüldüyü təqdirdə 500
səhifədən ibarət 900 cildlik bir kitabxana meydana gətirəcəyi hesablanmışdır.
Bu nöqtədə çox maraqlı bir dilemma əlavə var: DNT yalnız bəzi
xüsusiləşmiş proteinlərin (fermentlərin) köməyi ilə cütləşə bilər. Amma bu
fermentlərin sintezi də ancaq DNT-dəki məlumatlar yönündə reallaşır. Bir-
birindən asılı olduqlarından cütləşmənin meydana gəlməsi üçün ikisi də eyni
anda mövcud olmalıdırlar. Bu isə həyatın öz-özünə meydana gəldiyi ssenarisini
çarəsiz vəziyyətə salır. San Diego California universitetindən məşhur təkamülçü
professor Lesley Orqel “Scientific american” jurnalının oktyabr, 1994 tarixli
sayında bu həqiqəti belə etiraf edir:
Son dərəcə kompleks quruluşlara sahib olan proteinlərin və nuklein
turşularının (RNT və DNT) eyni yerdə və eyni zamanda təsadüfi olaraq
meydana gəlmələri həddindən artıq ehtimaldan kənardır. Amma
bunların biri olmadan digərini əldə etmək də mümkün deyil. Dolayısilə,
insan həyatın kimyəvi yollarla ortaya çıxmasının əsla mümkün olmadığı
nəticəsinə gəlmək məcburiyyətində qalır.
58
Şübhəsiz, əgər həyatın təbii amillərlə ortaya çıxması qeyri-mümkündürsə,
bu vəziyyətdə həyatın fövqəltəbii bir şəkildə yaradıldığını qəbul etmək lazımdır.
Bu həqiqət əsas məqsədi yaradılışı rədd etmək olan təkamül nəzəriyyəsini açıq
şəkildə əsassız edir.
Təkamülün xəyali mexanizmləri
Darvin nəzəriyyəsini əsassız edən ikinci böyük nöqtə nəzəriyyənin
“təkamül mexanizmləri” olaraq qarşıya qoyduğu iki anlayışın həqiqətdə heç bir
təkmilləşdirici gücə sahib olmadığının aydınlaşmasıdır. Darvin ortaya atdığı
təkamül iddiasını tamamilə “təbii seleksiya” mexanizminə bağlamışdı. Bu
mexanizmə verdiyi əhəmiyyət kitabının adından da açıq şəkildə aydın olurdu:
Növlərin mənşəyi, təbii seleksiya yolu ilə...
Təbii seleksiya təbii seçmə deməkdir. Təbiətdəki həyat mübarizəsində
təbii şərtlərə uyğun və güclü canlıların həyatda qaldığı düşüncəsinə əsaslanır.
Məsələn, yırtıcı heyvanlar tərəfindən təhdid edilən bir maral sürüsündə daha
sürətli qaçan marallar həyatda qalır. Beləcə, maral sürüsü sürətli və güclülərdən
meydana gəlir. Amma, əlbəttə, bu mexanizm maralları təkmilləşdirməz, onları
başqa bir canlı növünə, məsələn, atlara çevirməz.
Dolayısilə, təbii seleksiya mexanizmi heç bir təkmilləşdirici gücə sahib
deyil. Darvin də bu həqiqətin fərqində idi və “Növlərin mənşəyi” adlı kitabında:
Dostları ilə paylaş: |