16
1990-cı ilin fevral ayında ölkədə yeni konstitusiya quruluşunun yaradılmasına
razılıq verdi. Məlum idi ki, CAR-da yeni konstitusiya qəbul olunmalı idi. Ancaq
bu konstitusiyanı kim qəbul və ya təsdiq etsin? 1993-cü ildə hökumət və müxalif
hərəkat konsensus tapdı. Onların arasında olan razılaşmaya əsasən aşağıdakılar
yerinə yetirilməli idi:
(1)
Keçid Konstitusiyası qəbul olunmalı,
(2)
Keçid Konstitusiyasına əsasən yeni Keçid Hökuməti yaradılmalı,
(3)
Keçid Konstitusiyasına əsasən ölkənin Yeni Konstitusiyasını hazırlayacaq
Konstitusiya yığıncağı yaradılmalı idi,
(4)
Keçid Konstitusiyasına konstitusionalizmin mühüm prinsiplərini təşkil
edən
Konstitusiya prinsipləri daxil edilməli,
(5)
Qərəzsiz prosedur vasitəsi ilə təyin olunan ölkənin Konstitusiya
Məhkəməsi yığıncağın hazırladığı Konstitusiya layihəsinin Konstitusiya
prinsiplərinə uyğunluğunu yoxlamalı idi
11
.
1994-cü ildə bunların hamısı icra olundu, o cümlədən Keçid Konstitusiyaya 34
Konstitusiya prinsipi daxil edildi. Bu prinsipləri Konstitusiya Məhkəməsi qısa
formada bu cür ifadə etdi:
(a)
Müstəqil
məhkəmə
hakimiyyətinin
qoruduğu
Konstitusiyanın ali olması ideyası əsasında qurulan
konstitusion
demokratiya;
(b)
Ümumi seçki hüquqlarının və mütəmadi seçkilərin təmin
olunması da daxil olmaqla, şəffaflıq, hesabatlılıq və
bərabərlik prinsiplərinə əsaslanan demokratik hökumət;
(c)
Hesabatlılığı, xalqa vaxtında məlumatın verilməsini və
şəffaflığı təmin edəcək qarşılıqlı nəzarət və balansa
əsaslanan qanunverici, icra və məhkəmə hakimiyyəti
arasında səlahiyyət bölgüsü sistemi;
11
Constitutional Court (South Africa), 1996 (4) SALR (CC)
17
(d)
Dövlət hakimiyyəti üzərində digər zəruri olan nəzarət
mexanizmlərinin
tətbiq edilməsi;
(e)
[Yeni Konstitusiyada] yer alan və məhkəmə tərəfindən
qoruna bilən bütün universal qəbul olunan əsas və mülki
hüquq və azadlıqlardan bəhrələnmək imkanı;
(f)
Milli, regional və yerli səviyyədən ibarət olan suveren
dövlət; bütün dövlət hakimiyyəti səviyyələrinin səmərəli
fəaliyyət göstərməsi üçün onlar zəruri səlahiyyətlərə malik
olmalıdırlar;
(g)
Ənənəvi idarəçiliyin statusunun, bu cür idarəçilik
institutlarının və onların rollarının tanınması və qorunması;
(h)
Hər kəsin qanun qarşısında bərabərliyini təmin edən hüquq
sistemi; buraya əlverişsiz (o cümlədən irqi, rəngi və inamı
əsasında)
şəraitdə
olan
şəxslərin
bu
vəziyyətinin
düzəldilməsinə yönələn qanunların, proqramların və digər
tədbirlərin mövcud olması da daxildir;
(i)
Çoxpartiyalı demokratiya, hər kəsin eyni seçici siyahısına
daxil edilməsi, ümumiyyətlə, proporsional təmsilçilik
prinsiplərinə əsaslanan
təmsilçi hökumət;
(j)
Xüsusi prosedur vasitəsi ilə edilən dəyişikliklər istisna
olmaqla, [Yeni Konstitusiyanın] dəyişikliklərdən qorunması;
(k)
Ümummilli səviyyədə yığılan vergidən regional və yerli
dövlət orqanlarına fiskal və maliyyənin təmin edilməsini
nəzərdə tutan büdcə bəndlərinin olması;
(l)
İşəgötürənlərin və işçilərin kollektiv danışıqlar aparmaq
hüququ, hər bir şəxsin ədalətli əmək şəraiti hüququ;
(m)
Heç bir partiya mənsubiyyəti olmayan, geniş Cənubi Afrika
cəmiyyətini təmsil edən və bütün ictimaiyyətə ədalət
prinsipi əsasında və qərəzsiz qulluq edən dövlət qulluğu;
18
(n)
Təhlükəsizlik
qüvvələri
milli
maraqlar
naminə
öz
fəaliyyətini qurmalıdır və onlara hər hansı siyasi partiyanın
maraqlarını müdafiə edən hərəkətlər qadağan olunur.
1996-cı ildə layihəyə ilk dəfə baxan Konstitusiya Məhkəməsi yeni Konstitusiya
layihəsini tarixi nailiyyət hesab etsə də, onun bəzi müddəalarının Konstitusiya
prinsiplərinə uyğun olmadığı üçün layihəni təsdiq etmədi. Məhkəmənin
qərarından çıxarışları sizə təqdim edirik:
E.
Təsdiq etmə funksiyasının təbiəti
[27]
İlk olaraq qeyd olunmalıdır ki, məhkəmənin rolu hüquqidir – siyasi deyil.
Onun səlahiyyətləri və rolu [Keçid Konstitusiyanın (bundan sonra “KK”)] 71(2)-
ci maddəsində qeyd olunmuşdur: [Yeni Konstitusiya layihəsinin (bundan sonra
“Layihə”)] bütün müddəalarının [Konstitusiya prinsiplərinə (bundan sonra
“KP”)] uyğun olub-olmadıqlarını yoxlamaqdır. Bu, ədalət mühakiməsidir – bu,
hüquqi işdir. Əlbəttə, konstitusiyanın təbiəti elədir ki, orada siyasi hakimiyyətin
həcmi, sərhədləri və onun həyata keçirilməsi, o cümlədən siyasi partiyalar
arasında və dövlətlə fərdlər arasında münasibətlər tənzimlənir. Ancaq bu
məhkəmənin [Konstitusiya yığıncağının (bundan sonra “KY”] layihəni
hazırlayarkən etdiyi siyasi seçimlər barəsində hər hansı fikir irəli sürmək
səlahiyyəti, mandatı
və ya hüququ yoxdur, bu şərtlə ki,
həmin seçimlər layihənin
KP-lərə uyğun olub-olmamasına aid olmasın. Bu çərçivə (yəni layihənin hər
hansı maddəsinin KP-lərə uyğun olub-olmaması –
əlavə müəllifindir) daxilində
layihənin hər hansı maddəsinin nə qədər düzgün və ya müdrik olub-olmadığını
yoxlamaq məhkəmənin funksiyasına aid deyil.
[30]
Onu da qeyd etmək lazımdır ki, layihə KP-lərə uyğun olan hallarda
məhkəməyə layihədə hər hansı boşluqlar barədə fikir bildirmək – bu boşluqların
etiraz edənin mülahizəsi olmasından və ya real olmasından asılı olmayaraq –
səlahiyyəti verilməmişdir. Daha dəqiq desək, əgər layihənin hər hansı bir
müddəası prinsip etibarilə KP-lərə və ya konkret KP-ə uyğun olarsa, ancaq
həmin müddəada məsələ təfərrüatı ilə tənzimlənməzsə – çünki təfərrüatları
sonra qəbul olunacaq konkret qanunvericilikdə nəzərdə tutulacaq – o zaman
layihənin həmin müddəasının KP-lərə uyğun olmadığını iddia etmək olmaz.
KP-lərlə tələb olunan prinsip layihədə nəzərdə tutulmuşdursa, bu cür yanaşma
məqbuldur. Sonra qəbul olunacaq qanunvericilik aktı üzərində məhkəmə
nəzarəti həyata keçiriləcək və əgər o, konstitusiyada təsbit olunan prinsiplərə
uyğun olmazsa, həmin akt ləğv edilə bilər. Onu vurğulamaq lazımdır ki, KP-lər
daha
çox prinsiplərdir, nəinki konkret tələblər.
HISSƏ II.
Konsitusiya prinsiplərinin şərhi