.............................................................................................................
İmamların siması tarix guşəsində
139
olmuşdur. Samirra şəhərində ciddi nəzarət altına alınmış mam Əliyyən-Nəqi
(ə) atası mam Cavadın (ə) icra etdiyi işini davam etdirərək müxtəlif şəhər və
kəndlərə vəkil və nümayəndələr təyin edirdi. Doğru yola yönəlmiş bu
vəkillər yuxarıda qeyd olunmuş məqsədləri tam şəkildə yerinə yetirirdilər.
mam Əliyyən-Nəqi (ə) ilə şiələr arasında bilavasitə əlaqənin olmaması
vəkillərin məzhəbi və siyasi rolunu gücləndirdi, belə ki, onların, işləri səliqə-
səhmana salmaqda məsuliyyətləri daha da artdı. Vəkillər get-gedə şiələrin
işini idarə etməkdə dəyərli təcrübələr əldə edirdilər. Bir çox tarixi faktlar
göstərir ki, vəkillər müxtəlif məntəqələrə əsasən, şiələri aşağıdakı dörd qrupa
bölmüşdülər: Bağdad, Mədain və Kufə ( raq)
məntəqəsi; Bəsrə və Əhvaz
məntəqəsi; Qum və Həmədan məntəqəsi; Hicaz, Yəmən və Misir məntəqəsi.
Bu məntəqələrin hər biri üçün xüsusi vəkil təyin edilir, onlar da özlərinə
yerli əhalidən işçilər seçirdilər. Bu nümayəndəliyin fəaliyyətini mam
Ə
liyyən-Nəqinin (ə) nümayəndələrə verdiyi göstərişlərdə müşahidə etmək
olar. Rəvayət olunmuşdur ki, mam Əliyyən-Nəqi (ə) hicrətin 232-ci ilində
öz məntəqə (Bağdad) vəkili Əli ibn Bilala yazmışdır: «...Mən Əbu Əli ibn
Raşidi Əli ibn Hüseyn ibn Əbdürrəbbihin yerinə vəkil təyin edirəm. Bu
məsuliyyəti ona görə onun öhdəsinə qoyuram ki, o, bu iş üçün lazımi
səlahiyyətə kifayət qədər malikdir. Belə ki, bu işdə heç kəs ondan üstün ola
bilməz. Bilirəm ki, o məntəqənin böyüyü sənsən, buna görə də, səni bu işdən
xəbərdar etmək istədim. Eyni zamanda sən də ona tabe olmalı və toplanmış
şə
ri vergiləri ona göndərməlisən. Bütün şiələri bu işdən xəbərdar et və o, öz
vəzifəsini layiqincə yerinə yetirsin deyə, onları da ona tabe olmağa və ona
kömək etməyə dəvət et...»
Həmçinin, mam Əliyyən-Nəqi (ə) başqa bir məktubunda vəkillərindən
biri Əyyub ibn Nuha belə yazmışdır: “Ey Əyyub ibn Nuh! Mənim göstərişim
sənə çatdıqdan dərhal sonra Əbu Əli ilə müxalifətçilikdən əl çək. Hər ikiniz
öz məntəqənizdə öhdənizə düşən vəzifəni yerinə yetirməlisiniz. Belə olduğu
halda, öz vəzifənizi mənimlə məsləhətləşmədən də yerinə yetirə bilərsiniz.
Ey Əyyub, mənim göstərişimə əsasən, bundan sonra Bağdad və Mədain
camaatından heç bir şeyi (şəri vergini) qəbul etmə və onlardan heç birinə
mənimlə görüşməyə icazə vermə! Əgər sənin öz məsuliyyət çərçivəndən
kənar olan bir şəxs sənə şəri vergi versə, ona de ki, aparıb öz məntəqə
vəkilinə versin.
Ey Əbu Əli! Sənə də göstəriş verirəm ki, eynilə Əyyuba verdiyim
göstərişi yerinə yetirəsən.”