Həqiqət olduğu kimi
Yüklə 2,8 Kb. Pdf görüntüsü
|
12 Həmçinin o, Zəhra (əleyha-salam)-ı həmişə inciməyə çalışmış, əziyyət verib, onu qorxutmağa, onun vəhşətə düşməsinə səbəb olmuşdur. Evinə həmlə edərək uşaqlarını qorxutmuşdur. O, Peyğəmbərin sünnətindən hər nə yazılmışdısa, yığıb yandırmış, xalqa Peyğəmbər (s)-dən hədis söyləməkdən qadağan etmişdi. Ömər bütün ömrü boyu – o Həzrətin sağlığında belə – onun sünnətini ayaq altına qoymuş, Üsamənin qoşununun hərəkət etməsinin qarşısını almışdı. Əbu Bəkrə kömək bəhanəsi ilə Üsamə ilə hərəkət etməmişdi. O, “müəllifətu qülubihim” payında Quranla müxalifətçilik edib, onların payını verməmişdi. Həcc və qadınların mütəsində Quran və sünnətlə müxalifətçilik etmişdi. Bir dəfəyə üç təlaq vermə hökmündə Quran və sünnətlə müxalifətçilik etmiş, onu üç təlaq hesab etmişdi. (Halbuki bir məclisdə yalnız bir təlaq sayılır.) Təyəmmümün vacib olmasında Quran və sünnətlə müxalifətçilik etmiş və “su olmayan zaman namaz qılmaq vacib deyildir”, – demişdir! Müsəlmanların işində casusluq etməmək məsələsində Quran və sünnətlə müxalifətçilik etmiş və bu bidəti İslamda qoymuşdu! Azanın bir qismətini kənara qoyub başqa bir şeyi ora əlavə etməklə Quran və sünnətlə müxalifət olmuşdu. Xalid ibni Vəlidi hədd cari edəcəyi ilə hədələməsinə baxmayaraq, sonda Quran və sünnətlə müxalifətçilik edərək bu həddi yerinə yetirmədi. Müstəhəb namazın camaatla qılınmasının qarşısını almaq göstərişinə baxmayaraq, Peyğəmbərin sünnəti ilə nəfər belə ixtilaf etməzdi.” Ömər həmin o kəsdir ki, Peyğəmbər (s)-in məktub yazmasının qarşısını almış, onu sayıqlamaqda (nəuzubillah) müttəhim etmişdi! O, belə etmişdi ki, Peyğəmbər (s) məktub yazmaqda israr etməsin. Belə isə, məlum olur ki, o, ümmətin (haqq) yoldan çıxmasına səbəb olmuş və onları hidayət olmaqdan məhrum etmişdir. 13 müxalifətçilik edib bu bidəti “təravoh” namazında həyata keçirdi və rəvaclandırdı. Beytül-mal bağışlaması məsələsində Peyğəmbər (s)-in sünnəti ilə müxalifətçilik edib müsəlmanlar arasında fərq qoydu və İslamda ümmətin təbəqələrə bölünməsi bidətini həyata keçirdi. Öz nəzərinə əsasən, şura məclisi yaratmaqla Peyğəmbər (s)-in sünnəti ilə müxalifətçilik edib, bunu Əbdürrəhman ibni Ovfa tapşırdı!! Təəccüblü burasıdır ki, bütün bunları görə-görə əhli- sünnət onu məsum həddinə çatdırır və deyirlər: “Onun ölümü ilə ədalət də öldü!” Həmçinin onun haqqında nəql edib deyirlər: Onu qəbrə qoyduqları zaman iki mələk gəlib ondan sual etmək istəyəndə, Ömər onların üstünə qışqırıb dedi: “Sizin Allahınız kimdir?” Onlar dedilər: “Bu, Faruqdur. Allah bunun vasitəsilə haqq və batili ayırır!!!” Bu, həqiqətdə Bəni-Üməyyənin İslam və müsəlmanları ələ salıb, onlara rişxənd etməsi deyilmi? Bu cür şeyləri özünün tünd əxlaqı ilə məşhur və Peyğəmbər (s)-in sünnəti ilə müxalif olan adam üçün düzəltməmişdirmi? 1 Elə bil ki, öz əməlləri ilə deyirdilər: “Mühəmmədin zəmanəsi keçmiş və bizim zəmanəmiz çatmışdır. Biz hər nə istəyiriksə, din adı ilə ixtira edir və hər nə istəyiriksə, deyirik. Siz özünüzün və inandığınız Peyğəmbərin istədiyinin əksinə olaraq bizim nökərimiz olmusunuz.” Sizin fikrinizcə, bu, intiqam alma deyilmi? Bu yolla yenidən Qureyşin – başda Bəni-Üməyyə olmaqla (ki, həmişə İslamla mübarizə edib vuruşmuşdur) rəhbər olmasının təzələnməsi deyildirmi? 1 Müslüm öz “Səhih” kitabının 4-cü cildinin 59-cu səhifəsində qeyd etmişdir: İbni Abbas və İbni Zübeyr iki mütə (həcc və qadın) barəsində ixtilaf etdilər. Cabir ibni Abdullah dedi: Biz Peyğəmbərin sağlığında onların hər ikisini edirdik. Bundan sonra Ömər bizi o iki işdən çəkindirdi və biz də daha etmədik. 14 Ömər ibni Xəttabın Peyğəmbərin sünnətini aradan aparmağa çalışması, Peyğəmbərin qarşısında onunla müxalifətçilik etməsi və onu ələ salması məsələsinə diqqət etdikdə, heç də Qüreyş tərəfindən onların başçılığını öz öhdəsinə götürməsi qeyri-mümkün sayılmır. Onların onu öz böyük rəhbərləri bilməsi də istisna olunmur. Çünki İslam meydana gəldikdən sonra, o, Qüreyşin deyən dili və İslama müxalif qəhrəman olmuşdu. Peyğəmbər (s) dünyadan getdikdən sonra öz böyük hədəflərinə yetişmək, arzularını həyata keçirərək qüdrət sahibi olmaq və cahiliyyət adət- ənənələrini geri qaytarmaq üçün o, bir vasitə idi. Təsadüfi deyildir ki, Ömər ibni Xəttab öz xilafəti zamanı Peyğəmbərin sünnəti ilə müxalifətçilik edərək “məqami- İbrahimi” (Məkkədə) cahiliyyət zamanında olduğu yerdən də arxaya keçirdi. İbni Səd “Təbəqati-kubra” kitabında və bir başqa tarixçilər qeyd etmişlər ki, Peyğəmbər Məkkəni fəth etdiyi zaman “məqami İbrahimi” Həzrət İbrahim və İsmailin zamanlarında olduğu kimi Kəbəyə yapışdırdı. Belə ki, ərəblər cahiliyyət zamanı onu oradan geri çəkmiş, indiki yerə qoymuşdular. Ömər ibni Xəttab qüdrətə çatdıqdan sonra onu – Peyğəmbərin və Əbu Bəkrin zamanında evə yapışmış halda olmasına baxmayaraq – bu günkü yerinə gətirdi. Sizi and verirəm Allaha! Peyğəmbər (s)-in Həzrət İbrahim və İsmailin rəftarını diriltmək sünnətini aradan aparıb yenidən cahiliyyət adətini həyata qaytarmaq üçün Ömər ibni Xəttabın dəlili vardırmı?! Belə olan təqdirdə, Qüreyş necə onu rəhbərliyə çatdırıb, onun üçün fəzilət və məqamlar düzəltməsin? Onu xilafətə çatdıran dostu Əbu Bəkr onun kimi olmamış, zəiflik göstərmişdi. Buxari də bu mətləbi rəvayət etmişdir. Amma Ömər Əbu Bəkrdən fərqli olaraq xilafəti ələ keçirən kimi öz şücaətini işə salıb bu yolda çox zəhmət çəkdi. Bu, onun İslamda qoyduğu bidətlərin azacıq bir hissəsi idi. Bütün bunlar Quran və Peyğəmbərin sünnəti ilə müxalifdir. Əgər bidət və şəri hökmlərdə şəxsi nəzərlərinə əməl və xalqı da bu işləri görməyə məcbur etməsini nəzərdə Yüklə 2,8 Kb. Dostları ilə paylaş:
|