17
ola bilər. Hamiləliyin sonuna doğru uşaqlığın
20-30
dəfəyə qədər böyüməsi ilə
əlaqədar xronik pielonefritin kəskinləşməsinə təkan verən əlavə şərtlər meydana çıxa
bilər. Onlara sidik axarlarının tonusunun dəyişilməsi və hipotoniyası, hamilə qadının
uşaqlığı tərəfindən onların sıxılması aiddir ki, bu da sidiyin durğunluğuna, sidik
kisəsi-sidik axarları reflyuksunun və hidronefrozun əmələ gəlməsinə şərait yaradır.
Bundan başqa, hamiləlik zamanı qanın plazmasının həcminin fizioloji böyüməsi
sidiyin qatılığının azalması ilə müşayiət olunur. Bu zaman qadınların 70%-də
qlükozuriya inkişaf edir ki, bu da bakterial floranın böyüməsinə imkan verir, sidikdə
progesteronun və estrogenlərin miqdarının artması isə sidik yollarının aşağı
şöbələrinin epitelisinin mikroorqanizmlərin invaziyasına qarşı davamlılığının
azalmasına gətirib çıxarır. Hamiləlik dövründə pielonefritin kəsiknləşməsi zaman
etibarilə çox vaxt onun pozulması təhlükəsi ilə üst-üstə düşür. Bunu bəzi müəlliflər
sidik axarlarının və böyrək ləyənlərinin tonusunun dəyişilməsi (qanda cift və döl
hormonlarının miqdarının yüksəlməsi nəticəsində) ilə izah edir. Bununla belə,
uşaqlığın yüksək oyanıqlığı və onun dövri şəkildə yığılmaları pielonefritin törədiciləri
olan qrammənfi bakteriyaların lipopolisaxaridlərinin təsiri nəticəsində meydana çıxa
bilər. Bundan başqa, böyrək ləyənlərində inkişaf edən infeksiya daşların əmələ
gəlməsinə şərait yaradır ki, onlar da sidik-ifrazat yollarının epitelisinin
zədələnməsinə və urodinamik pozulmaların ağırlaşmasına səbəb olur. Beləliklə,
hamiləlik zamanı böyrək toxumasında iltihab prosesini saxlayan və xəstəliyin
gedişinin ağırlaşmasına təkan verən çoxlu sayda qapalı dairə əmələ gəlir.
Hamilə qadınlarda sidik-ifrazat sisteminin patologiyasının formalaşmasında
fetoplasentar kompleksin morfofunksional assimmetriyasının rolunun öyrənilməsinə
həsr olunmuş müayinələrin nəticələri son dərəcə maraqlıdır. Tədqiqatçılar qeyd
edirlər ki, hamiləlik vaxtı səciyyəvi simptom böyrəklərin kasacıq-ləyən sistemində
(KLS) dilatasiya dəyişikliklərinin asimmetriyası sayılır: KLS-nin genişlənməsi sağ
böyrəkdə daha çox rast gəlir və kəskin nəzərə çarpır. Bundan başqa, hətta sidik-
ifrazat sisteminin patologiyası qeyd edilməyən sağlam qadınlarda normal gedişli
hamiləlik zamanı böyrək parenximasının həcminin xeyli artması nəzərə çarpır, bu
zaman adı çəkilən dəyişikliklər hamiləliyin birinci üçaylığında aşkar edilir. Ciftin
18
lokalizasiyası da həmçinin uşaqlığın sağ və ya sol tərəfinə bu və ya digər dərəcədə
yerdəyişmiş olur. Bu fenomen lateralizasiya adını almışdır, əsasən 70%-dən çox
hallarda ciftin yerləşməsi daha çox dəyişikliklər nəzərə çarpan böyrək tərəfi ilə üst-
üstə düşür. Tədqiqatçıların fikrincə, bu fenomenin olması böyrəklərdə baş verən
dəyişikliklər və ciftin yerləşdiyi tərəf arasında düz asılılığın olması şübhə doğurmur.
Bu əlaqə, çox güman ki, hamiləliyin müxtəlif dövrlərində böyrəklərin KLS-nin
rezistentliyinə həm böyrək, həm də uşaqlıq qan dövranının təsir etməsi yolu ilə
həyata keçirilir. Bundan başqa, aşkar edilmişdir ki, uşaqlığın kontraktil fəallığının və
böyrək patologiyasının lateralizasiyanın strukturu praktik olaraq hamiləliyin 32-ci
həftəsinə qədər eyni tipdədir: böyrək patologiyasının əmələ gəlməsi və ya artıq
mövcud olan xəstəliyin kəskinləşməsi ehtimalı və uşaqlığın fəallığının dərəcəsinin
sanki güzgüdə əksini görmüş oluruq. Uşaqlığın fizioloji yığılmalarının baş
verməməsi və ya onların amplitudasının lazımi səviyyədə olmaması KLS-nin
dilatasiyasının formalaşması baxımından proqnostik əlverişsiz əlamət sayılır. Baş
verəcək dəyişikliklərin mexanizmi - uşaqlıq nasosunun qoşulmasıdır - o, kiçik
çanaqda durğunluğun yaranmasına, sidik axarlarının yığılma fəallığının azalmasına
və sonra böyrəklərin kasacıq-ləyən strukturunun genişlənməsinə gətirib çıxarır .
Klinik-laborator müayinələr arasında pielonefritin diaqnostikasında qanın və
sidiyin klinik və biokimyəvi müayinələri mühüm rol oynayır. Qanın ümumi
müayinəsində leykositoz, leykositar formulun sola doğru neytrofil yerdəyişməsi
(çubuqnüvəli formaların sayının artması sayəsində), EÇS-nin sürətlənməsi aşkar
edilir. Yuxarıda qeyd edilən dəyişikliklər xronik pielonefritin kəskinləşməsi dövründə
daha qabarıq nəzərə çarpır. Xəstəlik şiddətləndikcə çox vaxt hipoxrom anemiya
inkişaf edir. 35-40% hallarda limfopeniya (limfositlərin sayı 18%-dən azdır) aşkar
edilir, bu zaman o, xəstəliyin həm kəskinləşməsi, həm də remissiyası dövründə baş
verir ki, bu da həmin qrupdakı xəstələrdə immunodefisitin olmasından xəbər verir.
Sidiyin müayinəsi zamanı piuriya, bakteriuriya, proteinuriya və mikrohematuriya
aşkar edilə bilər. Sonuncu ikincili pielonefrit qeyd edilən xəstələrdə, xüsusilə də
sidik daşı xəstəliyinin fonunda inkişaf etdikdə daha kəskin nəzərə çarpır. Bu halda
hematuriyanın yaranması mexanizmi – sidik-ifrazat yollarının epitelisinin konkre-
19
mentlər tərəfindən travmatik zədələnməsi sayılır. Hesab edilir ki, sidik yollarının
infeksiyalaşmasının meyarı 1 ml sidikdə 10
5
–dən çox koloniyaların böyüməsidir,
lakin sidik yollarının infeksiyası simptomları və leykosituriya qeyd edilən hamilə
qadınlarda daha az (10
3
-10
4
) sayda bakteriyaların (xəstəliyin əsas törədiciləri olan)
aşkar edilməsi də həmçinin diaqnostik əhəmiyyət daşıyır. Zimnitski sınağını
qoyduqda böyrəklərin toplama qabiliyyətinin pozulması ilə müşayiət olunan
xəstəliyin uzunmüddətli gedişi zamanı hipoizostenuriya və nikturiya aşkar edilir.
Sidiyin klinik müayinəsi zamanı sidiyin passajının pozulması və zədələnmiş orqan
tərəfdə urostazın yaranması ehtimalını yaddan çıxarmaq lazım deyildir. Bu halda
leykosituriya və proteinuriyanın dərəcəsi infeksiyalaşmış sidiyin osbtruksiya
yerindən yuxarıda durğunluğu nəticəsində pielonefritin ağırlaşması dərəcəsinə uyğun
gəlməyəcək. Belə şəraitdə xəstəliyin ağırlıq dərəcəsinin düzgün qiymətləndirilməsi
məqsədilə klinik simptomatikanın ifadə dərəcəsini nəzərə almaq, əlavə diaqnostik
metodlardan istifadə etmək lazımdır.
Pielonefritin əsas klinik və laborator diaqnostika metodlarından başqa, müxtəlif
əlavə müayinə metodları da vardır - onlar böyrəklərin funksional vəziyyətini, pato-
loji prosesin ağırlıq dərəcəsini, sidik-ifrazat yollarının infeksiyasının digər orqan və
sistemlərə təsirinin xarakterini və intensivliyini bilavasitə və ya dolayı qiymət-
ləndirməyə imkan verir. Son illər aparılan elmi axtarışlar təkcə düzgün diaqnozun
qoyulmasına yardım göstərməyə qabil olan diaqnostik metodlara deyil, həm də
xronik pielonefritdən əziyyət çəkən xəstələrdə hamiləliyin müxtəlif ağırlaşmalarının
proqnozlaşdırılması imkanını yaradan metodlara yönəldilmişdir. Bu, olduqca
aktualdır, belə ki, həmin qrupdan olan hamilə qadınlarda hestasiya prosesinin
ağırlaşmalarının tezliyinin artması (azalma meyli olmadan) nəzərə çarpır. İlk öncə
söhbət eklampsiyadan gedir ki, o, hazırda ana ölümünün səbəblərinin strukturunda
aparıcı yer tutur, həmçinin perinatal itkilərə və yenidoğulmuşların xəstələnməsinə
əhəmiyyətli təsir göstərir. Bəzi tədqiqatçıların fikrincə, belə metodlardan biri
böyrəklərin qan axının həcmini və damar müqavimətinin göstəricilərini qiymətlən-
dirməyə imkan verən kompüter reorenoqrafiyası sayılır. Müəyyən edilmişdir ki,
xronik pielonefriti olan hamilə qadınların hamısında həm xəstəliyin kəskinləşməsi
Dostları ilə paylaş: |