“Bəsirət”dən:
İNTİQAM
Baküdə qərib ölən Türklərin qəbirləri üstündə
milli zabitlərimizə töhfə
Ey zülmət içrə xabə dalan nuri-sayədar,
Ey aləmi-digərdə koşan ruhi möhtəşəm.
Uç, uç, yücel səmalərə, pürşüvqü iftixar,
Uç kəhkəşani-fitrətə, yüksəl də bas qədəm.
Artıq dağıtdı qaili dəhşət avəri,
Övladın imdi axtarıyor ərşə məqam.
Mümkün degil unutmaq o məzlum Türkləri,
Titrər gözdə bariqeyi-kinü intiqam...
Düşmən layı himməti-islami yırtaraq
Basmun yetim elləri, etdikcə paymal,
Batmaz bununla Türklük, əvət, batmadı hilal.
Hüzni burax, burax da fəqət şatəraz bax.
Övladının əlində bu gün seyfi-intiqam,
Həp sütut ilə parlayur, ey “namdar atam!”
10 dekabr 1917
74
KILICIM VƏ BAŞIM
Türküm...
Ey Türk oğlu,
Qəlbdə hilalü eşqi-mələk,
Başda yenə bir özgə sevda.
Mazi gibidir gözdə fərda,
Hal iştə edər buna dəlalət
Həp övladə bilik məlali-peyda.
Bin zülmlə döşmən öz elimdə
Davranmadadır hilala qarşı...
Boyunda kəfən kılıç əlimdə
Çıxdım ölümə, zəvalə qarşı...
Fikrimdə doğan məlalə qarşı.
Ey düşmən, əya, ləinü qəhhar,
Qorxutma bəni ölümlə, zinhar.
Vəqta ki, məmatdır həyatım,
Yoxluqla edərmi xof zatımə
Türkəm, klıcım başında parlar.
Türkəm, sana bir ədövvi-əkbər,
Türkəm, sana daima müzəffər,
Vardır sana qarşı intiqamım.
Həp kılıcla öz əlimi dəldim,
Gəldim, kılıcım, başımla gəldim.
3 yanvar 1918
75
“Azərbaycan”dan:
TÜRKÜN DƏRDİ
Yigit bəgim, sənin qəlbin bir işıqlı səma olsun,
Ay, yıldızın Günəş gibi şənlik nuri saçsun daim.
Həyatının ən qaranlıq guşəsinə ziya dolsun,
Üzərinə, yavrucuğum, nuraniyyət olsun qaim...
Bənim qəlbim bir laneyi-məlaldır, küdurətin
ən hüznlü, qəmli quşi onda yaşar,
Bənim qəlbim bir aləmdir, ən zəhərnak bir həyatın
Son günləri onda keçir
Bir iftixar...
Türkün sənin yazıq oldi, qayğulardan göz açmadı,
Hər saniyə onun içün bin dərdlə dolu oldi.
Hər dəqiqə onun içün bin qüssəli bir yıl idi.
Hiç bir yerdə sanılmadı.
Hər məkandan adı, sanı çıkarıldı,
İstatistikdən də təmizləndi namı.
Avropalı tərəfindən ən sonundə
Tarixdə “ölü adam” şot olundu şanlı adı...
Türkün dərdi gayət böyük, sanamaqla tükənməzdir,
Türkün dərdi bir cahan ki,
Yeni-
əski
Mü
barizlər onda baqi.
Türkün dərdi bir kitab ki, bin vaqeələr andırır.
Hər bir sətri bin yigitin al qanilə yazıldı.
Türkün dərdi bir aləm ki, iş bu aləm pək azdır,
Pək kiçikdir, pək özgədir, pək aydın...
Ey tanrının əziz qulu, ey Türk oğlu!
Ey Şərq səmasının parlaq yıldızı!
Qərb istəməz Türkün gözəl simasında
Qalibiyyət təbəssümi hiss olunsun.
76
Qərb istəməz Türk ocağı, Türk dünyası
Mə’nəviyyat Günəşilə işıqlansun.
Qərb istəməz islamiyyət yucalansun,
Qərb istəməz Türkün gözəl bağçasında
Məarifin əlvan gülü çiçəklənsin.
Qərb istəməz Türkün yaşıl səmasında
Birlik saçan Y
ıldız, Günəş, Ay bulunsun.
Qərb istəməz Türkün geniş yürəğində
Türk duyğusu, millət hissi köklənsin.
Qərb istəməz Türkün canlı damarında
Türkün islamiyyət qanı aksin yenə.
Qərb istəməz “bir söz” cəhan üzündə...
Fəqət, ey arslan yürəkli bəgim!
Ey yigit, qəhrəman, rəşid Türküm!
əldə Türklük nişanı al bayrağı
Bu çəkişmə cəhanına çıkarak
Yaşasın tacdar millət!
Yaşasın şəhriyar millət!
11 avqust 1917
77
BÖYÜK SİMALAR
Əbdülhəq Hamidə
Fələklər, kəhkəşanlar, asimanlar,
Onun cövlangəhi-fikrü-xəyali...
Mələklər, pərilər, huri cananlar,
Onun həp həmdəmi hüsn-ü hilali.
Üfüqlər qarşusunda səcdə eylər,
Səmalər devrilir də ərzi-dünə.
Bütün asari ilə dahiyanə,
Qoca Türk ellərinə inci sərpər.
O Türkün ən böyük şanlı dühası...
Onunla nurlanır Şərqin səmasi.
O bir müvcud idi ki, hüsnü şerlərdən
Yaratdı iştə bir bürci-mütəntən.
Fikirlərdə dərinliklər oyatdı,
Dərinliklərdə yüksəklik yaratdı.
Həman şerində ülviyyət gülümsər,
Münəvvər şeri-hamid, pək münəvvər...
12 teşrin 1918
78
“Övraqi-
nəfisə”dən:
DİL
Böyük qardaşım Ə.Münzibə
Uzun müddət koşdum, durdum, dolaşdım,
Qafamı sərt fikrin taşına çarpdım.
Nəhayət, aülımla bir noi uzlaşdım,
Dil ismində gözəl bir heykəl yapdım.
Gözəldir, əmma ki, çirkinlər içrə.
Gö
zəldir, əmma ki, bir meymun qədər.
Heyranıdır onun iştə gözəllər,
Gözəlləri ən əsil bir Türk dildarı.
Həbəşidir onun qara qaşları.
Dişarı qaftası inci iləndir,
Dodaqları yeni dünya gülündən.
Sürmə telli, gözəl, parlaq saçları
Əcəm degil, ancaq hey ərəb karı.
İncə burnu londonlu bir ingiliz,
Beyaz kö
ksi fransızdır şübhəsiz.
Şümşad parmaqları yunan yavrusi,
Bir bax
ışda olur insan məhbusi.
Çığatay kəməri incə belində,
Uyüur yelpazəsi pəncə əlində.
Milli bürümcəklə həp yaşmaq tutar,
Ara-
sıra nazla qaş-gözin atar.
Bir göz
əldir pək sevməli, nəzihə,
Bir çiçəkdir bəndən sizə hədiyyə.
Kanun-i s
əni 1334
79
Dostları ilə paylaş: |