Gültəkin-əmin Abid
Yüklə 0,55 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- 10 iyun 1915
- 15 iyun 1917
- 9 sentyabr 1915
- 16 sentyabr 1915
- 30 sentyabr 1915
- 7 oktyabr 1915
- 7 oktyabr 1915
- 18 noyabr 1915
- 15 fevral 1916
Sual və cavab
— Kimdir o; səhralar içrə boylə sərgərdan gəzir?.. — Bilməyirsən kimdir o? Rustamdır; olmuşdur həqir. — Bəs onun başına nə olmuş, baülamış paltar ilə? — Başını əzmişlər it tək! —Doğru? — Vallah ay Fəqir! 6 may 1915
Tanıyırsanmı onu? — Kimdir? — Axundov əli bəy! — Bay, xəta eləmisən! Rusdur bu ay, Kəblə Qulam! — Yox, degil rus! — Bəs o rusca danışır, a kişi! — Bu, müəllim əlidir, qəm yemə, ay Kəblə Səlam! 27 may 1915
ardaşım Nəsim cənablarına
Ay N əsim qardaş, müdirə eləmə artıq maşat! Qoy içib keyf eyləsin azadlıq əyyamıdır! S ən deməklə eləməz təsir ona heç bir sözün; Çün “piyan” ləfzi onun ən sevgili bir namıdır.
Cananı cənablarına bənzətmə Cəhd elə zor ilə qoşul şairə! Şerə çatıb böyrünə vur bir təpik. Vəzn nədirə Şeri vurub mə’r qıl! Me ’rə çatıb böyrünə vur bir təpik. 10 iyun 1915
Taza dildə
Qospoda! Asqarabit etmə məni. tak neliza! Tebe nişto, a Baba! Vardı yanımda Lizaə Net prava ne imeyeş!” —Eləsən bir də belə, Çəkərəm — bax, deyirəm—-mən səni tut çast suda”.
Gəzmək ilə içməyi, gəlməklə getmək məsdərin, əmr hazır elədikdə: “Gəl, gəz, iç get” tək olur. Bəs, a şair! Bunları sən eləmişsən qafiyə; Söyləyə nədə kim: Xətadur! Beyniniz odla dolur.
Etmə bu qədər şairi bədnam, a mürəttib! Qoyma, “nun” əvəzində daha “lam”, a mürəttib! Bir hərflə sən şeri əzib mə’r qılırsan. Tutsun dilini daima alam, a mürəttib!
Gönü qalınlara əsla əsər etməz şapalaq; Onlar ü çün gərək olsun dəyənək ilə çomaq!
70 İzin versən, a Baba! Gər yazaram hərdənbir Olsun ancaq balaca, cunculı, yastı bir yapalaq!
Gəldi məktəb çağı, düşdü yenə qorxu canıma Bilirəm “qospodin uştel” gəlib əbasın geyəcək!.. Gər yazıb ismə yenə tazə şəriət kitabı. “Al şəriət kitabın, ver üç abbası!” — deyəcək.
Çeşmimin nurini aldın, kor etdin sən məni! Gözlərin çeşmim kimi qan ilə dolsun, ay kitab! “Rey”lərin başın üçün əyrinü kəssin bir qılınc. “Mim”lərin də qələminə mismar olsun, ay kitab!
Yetmiş ildir ki, müəllimlik edir, “mir...” Hələ hicrət sözünün bilməyir heç yazmağını, Şübhəsizdir ki, yanında oxuyan şagirdlər; Yazının bir biləcəkdir qarasilə ağını.
Cəmdəyin şapalamaqla çəkirisən öləsən, Çəkmərəm əl yaxasından o həyasız qoyunun; On bir ay on bir ilə döndü. Bu müddətdə yenə, Çox cəfası bəla olmuş o səfasız qoyunun. Ola: iki qulağın verərəm itlərimə Heyf lər, keyf edələr həmdü sənasız qoyunun Şişləri sonra ağacda edib isti dağ tək. Kəlləsin dağlayaram mən o ədasız qoyunun. Qolların qıçların da keçirib odlu şişə Ataram cızhacız ilə o sədasız qoyunun. Görsün indi adama öylə cəfa etməzlər! Kim deyər yoxdu cəfası, o cəfasız qoyununə..
—
— Dərisin satma: — Niçünə — Qarslıların nəfinə ver! — Get, get axmaq! — Axı onlar da müsəlmandılar; — Vermərəm bir dalağın, küll yerə qarın qoya gər. 7 oktyabr 1915
ü əyyar əfəndinin oxşatmasına oxşatma
Gözsüz həmişə tülkünü çaqqal zənn edər, Hər yerdə tük görərsə də saqqal zənn edər. Məclisdə Məşədi gör neçə saət çərənləmiş!.. əmma özgəni yenə naqqal zənn edər.
72
Sarsaq cahanda aləmi sarsaq güman edər, Hər dalda qalmışı dəxi axmaq güman edər. İsbat olan həqiqəti həp iftira edər, Gördükdə bir torağayı dovdaq güman edər.
Mən xəlqə əyan eyləməsəm, kim edəcəkdir! Hər kəlmə sözündə dediyin föhş yalanı, Mən xəlqə bəyan eyləməsəm, kim edəcəkdir?
Yüklə 0,55 Mb. Dostları ilə paylaş:
|