Qərib məzarlar
93
Məşhur Şamxorskilər və
Zülqədərovlar nəslinin
nümayəndəsi
İlhan Zillinin qəbri.
***
2012-ci ildə Parisdə vəfat edən daha bir soydaşı-
mız – İlhan Zilli də Monparnas qəbiristanlığında
dəfn edilib.
Ramiz Abutalıbovun sözlərinə görə o, Fransada
yaşayan soydaşlarımız arasında daha çox Elxan bəy
kimi tanınıb.
Nəzakət xanım Aşurbəyova-Ələkbərovanın ver-
diyi məlumata görə, Parisdə İlhan kimi tanınan
Elxan bəy Allahyar bəyin doğma nəvəsi olub.
Əvvəldə qeyd edildiyi kimi, Allahyar bəyin qızı
Şövkət xanım əvvəlcə məşhur memar Zivər bəy
Əhmədbəyova
ərə gedib, lakin bu izdivac uzun
sürməyib. Şövkət xanım ikinci dəfə Allahyar bəyin
bacısı oğlu Zilli bəy Şamxorski ilə ailə qurub. Bu iz-
divacdan dünyaya iki övlad gəlib – Elxan və Mələk.
Qeyd edək ki, Azərbaycanda sovet hakimiyyəti
quruluna qədər Şamxorskilər də Yelizavetpol qu-
berniyasının iri mülkədarlarından sayılıblar, onlar
40 min desyatindən çox torpağa sahib olublar. Azər-
baycan İnqilab Komitəsinin 5 may 1920-ci il tarixli
dekretinə əsasən Şamxorskilərin bütün mülk və
torpaqları müsadirə olunub.
1920-ci ildən
sonra bu nəslin nümayəndələ-
rinin bir hissəsi də Azərbaycanı tərk edib, Zilli bəy
Şamxorskinin övladları – Elxan və Mələk İrana kö-
çüb. Onlar uzun müddət İranda yaşayıb, şah ailəsi
ilə - Pəhləvilərlə mehriban münasibət yaradıb, bu
ailə ilə yaxın dost olublar. 1979-cu ildə İran inqilabı
baş verəndə Mələk və Elxan Fransada səfərdə ol-
duqları üçün şahın yaxın adamları kimi bir daha
İrana qayıda bilməyiblər. Bundan sonrakı həyatla-
rını Parisdə yaşayıblar.
Nəzakət xanımın dediyinə görə, ölkəmiz
müstəqillik qazandıqdan sonra Mələk xanım da,
Elxan bəy də
dəfələrlə Azərbaycanda olub, qohum-
ları ilə görüşüblər. Mələk xanım ailə qurmayıb.
Hazırda qocalıq illərini Parisdəki pansionatlardan
birində keçirir...
Sonralar İlhan Zilli kimi tanınan Elxan bəy isə
milliyyətcə fars olan Mersede xanımla ailə qurub.
Bu izdivacdan Mehdi və Əli adlı oğlanları, Məryəm
adlı qızı dünyaya gəlib, onlar Parisdə yaşayırlar. La-
kin artıq ata-baba yurdlarına – Azərbaycana maraq
göstərmirlər...
İlhan Zilli 2012-ci ildə Parisdə vəfat edib və
Monparnas qəbiristanlığında dəfn olunub. Onun
dəfnində Parisdə yaşayan soydaşlarımız, eləcə də
Azərbaycanın Parisdəki səfirliyinin əməkdaşları
iştirak ediblər.
Qərib məzarlar
94
1927-ci ildə Parisin təxminən 30 kilometrli-
yində Sent-Jenevyev De Bua şəhərində (fr.
Sa-
inte-Geneviève-des-Bois) salınmış qəbiristan-
lıq Fransada “rus qəbiristanlığı” kimi tanınır.
Arxiv sənədlərinə əsasən, müəyyən
olunub ki,
1927-ci ilin aprelində rus knyaginyası Vera Ki-
rillovna Meşerskaya bu şəhərdə torpaq sahəsi
alaraq rus mühacirləri üçün «Rus evi» («Rus
qocalar evi» də deyirlər) adlanan qocalar evi-
nin əsasını qoyub. Bu evdə yaşayan qocalar elə
həmin 1927-ci ildən başlayaraq vəfat etdikcə
burada dəfn ediliblər. İvan Bunin, Konstantin
Korovin, Sergey Lifar, knyaz Feliks Yusupov,
Viktor Nekrasov, Andrey Tarkovski, Aleksandr
Qaliç və yüzlərlə digər məşhurlar bu qəbiris-
tanlıqda dəfn ediliblər.
Məzarlıqda, əsasən provaslav təriqətinə
mənsub
insanlar dəfn edilir, lakin başqa inanc
Rus mühacirləri
arasında
doğma adlar
Sent-Jenevyev De
Bua şəhərindəki rus
qəbiristanlığı.
Qərib məzarlar
95
sahiblərinin qəbirləri də az deyil. Məsələn,
1961-ci ildə Fransaya qastrol səfərinə gedib
SSRİ-yə qayıtmayan
məşhur baletmeystr, mil-
liyyətcə başqırd olan Rudolf Nureev də burada
dəfn olunub. Onun öz vəsiyyətinə əsasən, xalça
formasında hazırlanan məzar daşı bura gələn-
lərin diqqətini xüsusi cəlb edir...
Ötən illər ərzində rus qəbiristanlığı sürətlə
böyüyüb. Müqayisə üçün xatırladaq ki, 1939-cu
ildə burada cəmi 50 qəbir olub, 1952-ci ildə isə bu
rəqəm 2000-ə çatıb. İndi bu qəbirisitanlıqda çox-
lu rus hərbi xadimləri, tanınmış yazıçılar, məş-
hur rəssamlar, görkəmli artistlər, ümumilikdə
15 mindən çox mühacir uyuyur.
“Rus qəbiristanlığı”nın əbədi sakinləri ara-
sında azərbaycanlılar da var. Onların məzarını
axtarıb tapmaq zəhməti yenə Ramiz Abutalıbo-
vun çiyinlərinə düşüb.
Rus qəbiristanlığının
sxemi.
Qərib məzarlar
96
Ramiz Abutalıbov.
Sentyabr, 2015-ci il
Ramiz Abutalıbov belə xatırlayır:
“Təxminən
ötən əsrin 70-ci illərində Parisdə yaşayarkən rus
mühacir qəzeti olan “Русская мысль” qəzetində
oxudum ki, Paris rus kilsəsində Tatyana Hüseyno-
vna Martınova-Naxçıvanskayanın qırx mərasimi
keçiriləcək. Həyat yoldaşım Tamilla xanımı da gö-
türüb getdim ora. Mərasim zamanı Aleksandr (İs-
gəndər) Makinski ilə tanış olduq. O, bizə Sent-Je-
nevyev De Bua şəhərindəki rus qəbiristanlığının
ünvanını verdi. Bundan başqa, Nitsa şəhərindəki
rus qəbiristanlığının da ünvanını verdi, dedi ki,
Tatyana xanım Nitsa şəhərindəki rus qəbiristanlı-
ğında dəfn olunub. Beləliklə, mən bu iki qəbiristan-
lıqda da axtarışlar apardım və xeyli soydaşımızın
son mənzilini tapdım...”
Rudolf Nureevin qəbri