xarici banklann qaydalanna uyğun fəaliyyət göstərsinlər. Ancaq Azərbaycan
Respublikasının Mərkəzi Bankı bu təklifi qəbul etmir. Məlumdur ki, xarici kapitalın
milli bazara daxil olmasımn həm müsbət, həm də mənfi tərəfləri vardır. Müsbət
cəhətlərə kreditlərə görə faiz dərəcəsinin azalmasmı, bank sistemində rəqabətin
artmasım göstərmək olar. Digər tərəfdən xarici bank filiallarmın fəaliyyətinə
nəzarətin çətinləşməsi, xarici kapitalın Azərbaycanın bank sisteminə təsir göstərməsi
kimi meyllər gündəmə gələ bilər. Ancaq, bizim fıkrimizcə, milli bank kapitalım
müəyyən həcmdə saxlamaq və bank sistemində əsas rolu xarici kredit təşkilatlannm
oynamasına rol verməmək üçün müvafiq tədbirlər həyata keçirməklə milli kapitalla
xarici kapitalın arasmda milli maraqlara uyğun olan proporsiya yaratmaq olar.
Kreditin təyinatı (investisiya, alqı-satqı, cari ödənişlər və s.) nəzərə alınmadan
Azərbaycan Mərkəzi Bankı tərəfindən vahid uçot dərəcəsi müəyyən edilir. Özü də
uçot dərəcəsi ölkədəki mənfəət normasını nəzərə almadan müəyyən edilir.
Kommersiya banklan isə, öz növbəsində, uzunmüddətli kreditlərə qısamüddətliliyə
nisbətən daha çox faiz dərəcəsi müəyyən edirlər ki, bu da investisiya kreditlərinə
stimul yaratmır, ilbəil kredit təşkilatlarımn resurs bazası əhəmiyyətli dərəcədə
möhkəmlənir.
Depozit və əmanətlə^ investisiya kimi istifadə olunmasındakı məhdudiyyətin
bir səbəbi də ondan ibarətdir ki, bu resurslann yanya qədəri tələb olunanadək
hesablarda saxlamlır və ona görə də bu resurslan uzun müddətə investisiya məqsədi
üçün vermək mümkün olmur. Kredit bazannda kommersiya banklan həlledici
mövqeyə malikdirlər. Onlar öz mənafelərinə uyğun ölkənin kredit bazarım idarə
edirlər. Bu səbəbdən kredit bazannda dövlətin tənzimləyici rolunun
gücləndirilməsinə ehtiyac vardır. Müqayisə üçün qeyd edək ki, inkişaf etmiş
ölkələrdə kommersiya banklan mərkəzi bankın uçot dərəcəsindən 1-1,5 faiz bənd çox
kredit faizi qoya bilməsinə hökumət icazə verir. Azərbaycanda bu nisbəti banklar
özləri 1,5-2 dəfə yüksək müəyyən edirlər. Qanunvericilikdə dəyişiklik etməklə
kommersiya banklannm bu hüququnu məhdudlaşdırmaq zəruridir. Kommersiya
banklannm faiz dərəcələri ilə Mərkəzi Bankın faiz dərəcəsi arasındakı nisbət, inkişeif
etmiş ölkələrdə olduğu kimi, dövlət tərəfindən normativ sənədlə müəyyən edilsə
düzgün olar. Kredit dərəcələri onun təyinatmdan, mülkiyyət formasından və
regiondan asılı olaraq, differensiyalı müəyyən edilsə, regionlann sosial-iqtisadi
inkişafimn investisiya təminatım yaxşılaşdıra bilər. Pul-kredit siyasətinin başlıca
istiqamətlərini Mərkəzi Bank özü hazırlayır, özü də təsdiq edir. Milli mənafe
baxımından bu səlahiyyətləri Milli Məclisə vermək düzgün olardı. «Azərbaycan
Respublikasında sahibkarlığm inkişafma dövlət himayəsi sahəsində əlavə tədbirlər
haqqında» Azərbaycan Respublikası Prezidentinin 10 sentyabr 2002-ci il tarixli
fərmam ilə Azərbaycan Respublikasımn Mərkəzi Bankına tapşınl- mışdır ki, ölkədə
kreditlər üzrə formalaşmış illik faiz dərəcələrini aşağı sal
449
maq məqsədilə mərkəzləşdirilmiş kredit üçiQn uçot dərəcəsinin azaldılmasım təmin
etsin və onun gələcəkdə makroiqtisadi vəziyyətdən və inflyasiyanm səviyyəsindən
asılı olaraq çevik tənzimlənməsini davam etsin. Düşünürük ki, bu sahədə problem
mərkəzləşdirilmiş uçot dərəcəsində de
3dl. Əsas məsələ mərkəzləşdirilmiş kredit
resurslarım əhəmiyyətli dərəcədə artırmaqdadır ki, kredit təklifi artınisın. Ancaq
rəqabət şəraitində kommersiya bankları kreditlərə yüksək faiz dərəcəsi qoya
bilməzlər. Mərkəzi bankm pul qıtlığı siyasətini həyata keçirdiyi və kommersiya
banklanmn kredit siyasətinin investisiyalan stimullaşdırmadığı bir şəraitdə
məqsədəuyğun olardı ki, kredit müəssisələri ilə real sektorun müəssisələrinin maddi
marağım təmin edə bilən qurumlar və mexa- nizmlər yaradılsın. Belə qurumlardan
biri maliyyə-sənaye qruplannm və ixtisaslaşdınlımş investisiya bankınm yaradılması
ola bilər. Maliyyə-sənaye qruplarının, holdinqlərin və digər iri istehsal birliklərinin
yaradılması yeni iş yerlərinin açılmasına kömək edər, yeni texnika və texnologiya
əsasmda isteh- salm yenidən qurulmasım sürətləndirərdi. Maliyyə-sənaye qrupu
bankirlərlə istehsalçılann nəinki maddi marağım, eyni zamanda məsuliyyətini də bir
məqsəd naminə birləşdirərdi.
Azərbaycan Respublikası regionlanmn sosial-iqtisadi inkişafı dövlət
proqramlanmn icrasına həsr olunmuş konfransda Ölkə başçısı demişdir: “Hesab
edirəm ki, vaxt gəlib çatıb ki, banklar iqtisadiyyatın real sektoruna daha çox maliyyə
resurslan ayırsınlar” (31,06.02.2014).
5.8.
Qiymətlərin (tariflərin) dövlət tənzimləməsi və nəzarəti
İnkişaf etmiş ölkələrdə dövlət qiymətin tənzimləyici funksiyasmdan
zaman-zaman istifadə edir. Maddi nemətin (mal, xidmət, iş) satılmasma və
alınmasına ödənilən pullann miqdanm ifadə edən qiymət bazar iqtisadiyya- tımn
indikatoru funksiyasım yerinə yetirərək, təsərrüfat fəaliyyətini tənzimləyən
vasitələrdəndir. Bazar iqtisadiyyatlı ölkələrdə makroiqtisadi siyasətin ikinci əsas
məqsədi qiymətlərin tənzimlənməsi və onlarm sabitliyinin təmin olunmasıdır.
Hal-hazırda Azərbaycanda təbii inhisar sahələrində dövlət tərəfindən 35 adda mal və
xidmətlərin qiymətlərinin (tariflərinin) tənzimlənməsi həyata keçirilir. Qeyri-neft
sənaye sahələrində və aqrar sektorda topdan və pərakəndə satış qiymətlərinin dövlət
tərəfindən tənzimlənməsi apanimır. Hətta konkret mal bazarmda inhisar mövqe tutan
sənaye müəssisələrinin istehsal etdikləri məhsuilarm (xidmətlərinin) qiymətləri də
tənzimlənmir.
Bazar sistemində maddi-texniki, investisiya və əmək resurslarmm
sahələrarası bölüşdürülməsi prosesi məhz qiymətlərin aşağı və yuxan olmasmdan
asılı olaraq baş verir. Bundan başqa indiki iqtisadi sistemdə qiymətlərin
tənzimlənməsi rəqabət mühitinin yaradılmasımn mühüm amili
450