da əhəmiyyətli dərəcədə artsm. «Azərbaycan Respublikasımn Mərkəzi Bankı
haqqında» qanuna uyğun olaraq, Mərkəzi Bank uçot dərəcəsini müəyyən edir
(Maddə 31). Eyni zamanda qanunda (Maddə 35) nəzərdə tutulur ki, Mərkəzi Bank
kredit təşkilatlanmn əməliyyatlan üzrə faiz dərəcələrinin aşağı və yuxan hədlərini
müəyyənləşdirə bilər. Qanunda nəzərdə tutulan bu müddəa mütərəqqi olsa da hələlik
tətbiq olunmur. Ona görə də kredit təşkilatlan, mərkəzləşdirilmiş resurslar da daxil
olmaqla, bütün kredit resursla- nnı sonradan təsərrüfat subyektlərinə yüksək faiz
dərəcəsi ilə satırlar. Kredit təşkilatlanmn öz mənafeləri üçün sui istifadənin qarşısım
almaq və mərkəzləşdirilmiş resurslardan milli mənafe üçün istifadəni təmin etmək
məqsədi ilə düzgün olar ki, qanunda göstərilsin ki, mərkəzləşdirilmiş kredit resursla-
nna kredit təşkilatlan tərəfindən təyin edilən yeni faiz dərəcəsinə Mərkəzi Bank
nəzarət edir və bu faiz dərəcəsi Mərkəzi Bankm müəyyən etdiyi faiz dərəcəsindən
1,5-2 faizdən çox ola bilməz. Bank-kredit təşkilatlanna faiz dərəcələrini sərbəst
müəyyən etmək səlahİ
30^ətlərinin verilməsi və faiz dərəcələrinə Mərkəzi Bankın
məhdudiyyət müəyyən etməməsi, pul qıtlığı və investisiyalara yüksək təlabat
şəraitində ölkədə bahalı kredit bazarınm for- malaşmasınm əsas səbəbləridir. Bu
sərbəstlikdən istifadə edən banklar yüksək kredit faizləri müəyyən edirlər. Ölkə
iqtisadiyyatının, milli sahibkarlığın davamlı və səmərəli inkişafı üçto investisiya
təminatımn yaradılması xatirinə Mərkəzi Bank qanunla ona verilmiş kredit faizlərinə
məhdudiyyət qoymaq səlahiyyətindən istifadə etməsi düzgün olardı. Inflyasiyamn
səviyyəsi ilə yanaşı, mənfəət normasım da meyar götürməklə, banklarm kredit faizi
barədə hərəkətlərinə məhdudiyyət qoyulması zəruridir. Maliyyə; bazannda faiz
dərəcəsi tələb və təklifi tarazlaşdıran qiymət rolunu oynayır. Dövlət öz siyasəti ilə
faiz dərəcəsini dəyişməklə iqtisadiyyatm maliyyi resurslanm, yəni depozit və kredit
resurslanm investisiya məqsədləri üçün istifadə etməyə stimul yarada bilir.
Ölkədə faiz dərəcəsi yüksək olduqda onun aktivlərinə sahib olmaq daha
cəlbedici olur, ölkənin xalis kapital axım aşağı düşür. Və əksinə də ola bilər. Onu da
qeyd etmək vacibdir ki, «Azərbaycan Respublikasının Mərkəzi Bankı haqqında»
qanunda Mərkəzi Bankm üzərinə ancaq maliyyə xarakterli funksiyalar qoyulmuşdur
(Maddə 5). İnkişaf etmiş ölkələrin təcrübəsini, mühüm iqtisadi problemlərin həlli
üçün yerli özəl sektorda daxili investisiya qıtlığım və-Mərkəzi Bankın mərkəzi
idarəetmə sistemində statusunu nəzərə alaraq, qanunvericiliklə onun üzərinə iqtisadi
artımm stimullaşdınl- ması, məşğulluq səviyyəsinin yüksəldilməsi (ABŞ-da Federal
Ehtiyat Sistemində oldüğü kimi), dövlət məqsədlərinə nail olunmasma yardımçı
olması (Yaponiya Bankı), məşğulluq sferasında siyasətin koordinasiyası (Mərkəzi
Avropa Bankı), qiymətlərin sabitliyinin iqtisadi artımm zəmini kimi təmin edilməsi
(Mərkəzi Avropa Bankı) kimi vəzifələrin də qoyulması zəruridir.
447
Diqqəti cəlb edən bir məsələ də odur ki, nisbətən aşağı faizlə kredit resursu
verməsinə baxmayaraq, Mərkəzi Bank kommersiya banklanmn sərbəst müəyyən
etdikləri kredit faizinin aşağı düşməsinə təsir göstərə bilmir. Çünki Mərkəzi Bankın
məkəzləşdirilmiş kreditinin payı kommersiya banklanmn kredit resurslannm cüzi bir
hissəsini təşkil edir. Kommersiya banklanmn kredit portfelində Azərbaycan
Respublikası Mərkəzi Bankmm mərkəzləşdirilmiş kreditlərinin xüsusi çəkisi cəmi 7
faizdir. Ona görə də faiz dərəcəsinin Mərkəzi Bank tərəfindən aşağı salmması
kommersiya banklanmn kredit faizinin azaldılmasına səbəb olmur. İnvestisiya
məqsədi güdən kreditlərin az həcmdə olması bir də onunla izah olunur ki,
Azərbaycan Respublikasımn Mərkəzi Bankımn kredit resurslan adətən qısa müddətə
(adətən, 180 günlük) verilir, banklar da həmin vəsaitləri özlərinin likvidliyini
saxlamaq üçün ehtiyat kimi istifadə edirlər. Vacib odur ki, beynəlxalq praktikada
olduğu kimi, kommersiya banklanmn kredit faizlərinin dərəcəsi bütünlükdə, o
cümlədən uzunmüddətli kreditlər üzrə faizlər dövlət tərəfindən tənzimlənsin.
Kreditlərin rasionlaşdıniması nəzəriyyəsində nəzərdə tutulur ki, investisiya- lann
artım tempi eyni zamanda kreditin mümkünlüyündən, yəni kredit re- surslannın
həcmindən də asılıdır. Kommersiya kredit faizinin dövlət tərəfindən
tənzimləfıməməsi, sərt pul-kredit siyasəti, yerli banklarla münasibətində
himayədarlıq siyasəti və bu əsasda xarici banklann ölkənin maliyyə bazarına daxil
olmasının məhdudlaşdırılması Azərbaycamn kredit bazannda ədalətli rəqabətin
formalaşmasına imkan vermir. Bu da öz növbəsində kredit fa- zinin yüksək
qalmasına maddi baza yaradır. Mərkəzi Bank xarici maliyyə qurumlannm yerli
banklarla birgə fəaliyyət qurmasına üstünlük verir. Birgə banklar isə Azərbaycamn
qanunvericiliyi əsasında fəaliyyət göstərdiklərinə görə kredit bazanna ciddi təsir edd
bilmirlər. 2010-cu ildə Azərbaycanda 45 bank, 0 cümlədən 20 birgə və 2 xarici
bankın filialı mövcud olmuşdur. Əv- vəla, bank sektorunun inkişaf səviyyəsini
xarakterizə edən göstəricələrdən biri onların aktivlərinin ÜDM nisbəti 2012-ci ildə
Azərbaycanda 32 faiz təşkil etmişdir (36, 27.12.2013-07.01.2014). Mütəxəssislərin
bəziləri bu göstəricinin 60-80 faiz olmasmı məqbul hesab edirlər. İkincisi, xarici
kapital 7 bankın nizamnamə kapitalının 50 faizindən 100 faizə qədərini, 11 bankın
nizamnamə kapitalımn 50 faizdən az olan hissəsini, 2 xarici bankın filialının
nizanmamə kapitalının 100 faizini təşkil edir. Birgə banklann nizamnamə kapitalında
xarici kapitalın xüsusi çəkisinin az olması onlann idarəetmə strukturlarmda xarici
iştirakçılann həlledici səsə malik olmasına imkan vermir. 2009-cu ildə ölkənin bütün
banklanmn verdiyi kreditlərin 20,1 faizi birgə banklann, yalmz 4,6 faizi nizamnamə
kapitalı 100 faiz xarici kapitaldan ibarət olan banklann («Milli İran Bankı» və
Pakistan Milli Bankının filidlan), 46,5 faizi dövlət banklanmn payma düşmüşdür (15,
№1, 2010, S.19). Mütəxəssislərin fikrincə, ABŞ və Avropa İttifaqı tələb edir ki,
filiallar
448