rizə aparmaq məqsədi ilə o, bu addımı atmışdır. ABŞ-da 1980-1983-cü illərdə də
inflyasiya prosesinin ləngidilməsi işsizlik normasımn ikinci dünya müharibəsindən
sonra müşahidə olunan ən yüksək səviyyəsinə gətirib çıxarmışdır. 60-70-ci illərdə
ABŞ-da «Vicdansız ticarət təcrübəsi haqqında» qanun qəbul edildi. Bu qanunla iri
topdan və pərakəndə satış müəssisələrinə mallan maya dəyərindən aşağı qiymətə
satmaq qadağan olundu. Məqsəd xırda topdan və pərakəndə satış müəssisələrinin
mənafeyini müdafiə etmək idi. 1958-ci ildə ABŞ-da «Avtomobillər barədə
informasiyamn elan edilməsi haqqında» qanun qəbul edildi. Qanunda deyilirdi ki,
avtomobil zavod- lan hər bir maşının qabaq şüşəsinə istehsalçmm məsləhət gördüyü
pərakəndə satış qiymətini, xüsusi sifarişlə göndərilən avadanlığın qiymətini və
avtomobilin daşınmasına dilerin çəkdiyi xərcləri əks etdirən elan yapışdınism.
Həmin ildə ABŞ-da «Qiymətlərin dələduzcasma yüksəldilməsinin qarşısının
alınması üzrə rəhbər göstərişlər» adlı Federal qanun qəbul edilmişdir. 70-ci illərin
ortalannda Böyük Britaniyada parlament ölkənin aparıcı muzeylərində giriş haqqı
qoyulması barədə qanun qəbul etmişdir. Çoxsaylı ölkələrdə, xüsusilə güclü sosial
siyasət aparan ölkələrdə kənd təsərrüfatı məhsullanmn və ərzaq mallanmn qiymətinin
yuxan və,ya aşağı həddini dövlət müəyyən edir. Qiymətin aşağı həddi mallann maya
dəyərindən aşağı qiymətə satılmasına qadağa qoyulması ilə məhdulaşdınlır. Məsələn,
ABŞ-da çox hallarda ərzaq mallanna, xüsusi ilə buğda və qarğıdalıya dövlət
tərəfindən yüksək qiymət müəyyən edilir. Belə qiymətlərə satılmayan ərzaq mallarım
ABŞ hökuməti fermerlərdən dövlət büdcəsinin hesabma satm alır və sonradan ixrac
edir. Bu da fermerlərin çox zərərə düşməsinin və müflisləşməsinin qarşısım alır.
İnkişaf etmiş ölkələrdə istehlak qiymətlərinin (ABŞ, Yaponiya, Almaniya, İsveçrə və
s.) 20 faizə qədəri dövlət tərəfindən tənzimldnir. Fransada kənd təsərrüfatı
məhsullanmn qiymətləri, qaz, elektrik enerjisi, nəqliyyat xidmətləri tarifləri dövlət
tərəfindən birbaşa tənzimlənir, digər inhisarçılıq məhsullanmn qiymətinə dövlət
nəzarət edir. Fransada mənzil icarədarlanmn hər beş nəfərindən biri öz gəlirlərinin 40
faizini icarə haqqına sərf edirlər. Bununla əlaqədar olaraq bir çox şəhərlərin merləri
baş nazirə müraciət edərək, mənzillərə icarə haqqımn məhdudlaşdıniması barədə
məsələ qaldınmş- lar. Bu ölkədə “Əlçatan mənzil və yeniləşdirilmiş şəhərsalma
haqqmda’’ qanıma əsasən əhalisi 50 mindən çox olan hər bir şəhərdə icarə haqqına
nəzarət edilə və məhdudläşdmia bilər (53, 25.10.2014). Yaponiyada düyünün,
buğdanın, ət və süd məhsullanmn qiymətlərini, dəmir yolu tariflərini, su və istilik
təchizatı, elektrik eneıjisi, qaz, təhsil və səhiyyə xidmətlərinin tariflərini dövlət
tənzimləyir. Çin bazar qiymətlərinə 15 ü ərzində keçmişdir. Hal- hazırda bu ölkədə
üç səviyyəli qiymət sistemi mövcuddur: təsbit edilmiş (qəti müəyyən edilmiş) dövlət
qiymətləri, aşağı və yuxan hədləri müəyyən e^lən qiymətlər və bazar qiymətləri. Bu
ölkədə islahatlann strategiyası ba
455
zar qiymətlərinin fəaliyyət sferasım tədricən genişləndirməkdən və dövlət
qiymətlərini azaltmaqdan ibarətdir. Topdansatış və pərakəndə satış qiymətlərinə
əlavələr dövlət tərəfindən təsdiq edilir. Keçmiş SSRİ-nin Mərkəzi Asiya
respublikalannda pambığın, taxılın və digər vacib kənd təsərrüfatı məhsullanmn
satınalma qiymətləri dövlət tərəfindən tənzimlənir. Rusiya Federasiyasında
qiymətlərin liberallaşdınlması (dövlətin tənzimləyici rolunun azalması) nəticəsində
1998-ci ilin ortalannda onlann 90 faizi sərbəst formalaşmışdır. Bu da həmin ölkədə
yüksək inflyasiyaya səbəb olmuşdur. Sonrakı illərdə Rusiya hökuməti müəyyən qrup
məhsul və xidmətlərin rentabellik norması əsasında qiymət üzərində dövlət
məhdudiyyəti müəyyən etmişdir.
Azərbaycanda dövlət qiymət intizamına riayət olunmasına nəzarətin təmin
edilməsi 1990-cı ildə Maliyyə Nazirliyinin tərkibində yaradılmış vergi xidmətinə
həvalə edilmişdir. Sonradan bu funksiya 1991-ci ildə yaradılmış Baş Dövlət Vergi
Müfəttişliyinə həvalə edilmişdir (31, 04.02.2014). İndi bu funksiya İqtisadiyyat və
Sənaye Nazirliyinə həvalı edilmişdir. Təbii inhisar sektorlannda dövlət
tənzimlənməsinin indiyə qədər saxlanılması iqtisadi inkişaf üçün böyük müsbət təsiri
var. Ancaq Azərbaycan bazannda çox məhsul və xitoətlər üzrə adi (fıskal) inhisarçı
müəssisələr mövcuddur. Onlann məhsurianmn (xidmətlərinin) qiymətlərinin
tənzimlənməsi və onlara dövlət tərəfindən nəzarətin edilməsi müəyyən dövr ərzində
zəruridir. Məsələn, 2003-cü ilin ortalanndan Azərbaycanda sementin pərakəndəsatış
qiyməti gözlənilmədən 1,3 dəfəyə qədər
3^səlmişdir. O zamanki İqtisadi İnkişaf
Nazirliyinin araşdırmalan göstərmişdir ki, «Qaradağ sement» səhmdar cəmiyyəti
sement bazannda inhisarçı mövqeyindən sui-istifadə etməklə, həmin dövrdə
istehsalın ^aylıq həcmini 112 min tondan 74 min tona qədər azaltmışdır. Halbuki,
ölkənin sement məhsuluna aylıq tələbatı təxminən 150-160 min ton olmuşdur (31,
17.08.2003). Bundan başqa, distributerlərdə olan hesab-fakturalarda sementin
pərakəndə qiymətinin real satış qiymətindən xeyli aşağı göstərilməsi hallan da
aşkarlanmışdır. 2011-ci ilin avqust ayında bazarlarda ətin pərakəndə satış qiymətləri
birdən birə əvvəlki aya nisbətən 6 faizə qədər yüksəldi. Kənd Təsərrüfatı Nazirliyinin
nümayəndələri ölkədə milyonlarla mal-qara, qoyunkeçi, onlarla quşçuluq təsərrüfatı
olduğuna istinad edərək ətin bahalaşmasım inhisarçılıqla, süni surətdə artımla izah
etdilər. Aydın oldu ki, ölkədəki milyonlarla baş malqaranm çox böyük hissəsi azsaylı
bir dəstənin əlindədir, heyvandarlığm inkişafında mühüm şərt sayılan yaylaqlann
əksəriyyəti yenə həmin dəstə tərəfindən özəlləşdirilibdir. Belə şəraitdə ətin
qiymətinin liberal bazar iqtisadiyyatımn qayda- lanna uygım tənzimlənməsi
mümkün deyil. Ona görə də əsas baza istehlak məhsullan üzrə pərakəndə satış
qiymətlərinin dövlət tərəfindən indiki mərhələdə tənzimlənməsi zəruridir.
Ekspertlərin fikrincə, mühüm ərzaq məh- sullarımn, o cümlədən ətin qiymətinin
bahalaşmasmm bir səbəbi də ölkədə
456