88
ailə-məişət problemindəki saflıq və sədaqət motivləri-
ni də özünəməxsus bir şəkildə inkişaf etdirərək ədə-
biyyatın tərbiyəedici, fəal dəyişdirici rolunu bir an da
olsun unutmamağın vacibliyini göstərmiş oldu.
Böyük xalq şairi S.Vurğun 40-cı illər dramatur-
giyasında iki əsas xətti göstərir: C.Cabbarlı ənənə-
lərinə sədaqətin təntənəsi; məişət və əxlaq pozğun-
luğu, əqidəsizlik yolu ilə «mənfilər kainatı» yaratmaq.
Şair bu ikinci xətti səmərəsiz sayırdı.
Bu mənada şair M.İbrahimovdan C.Cabbarlı
yolunun layiqli davamçısı kimi bəhs edir, o yazır:
«M.İbrahimov «Məhəbbət» əsərini yazdığı zaman bizi
bir cəhətdən sevindirdi ki, o bu məsələyə daxili bir
zərurət nəticəsində toxundu, «yeni ailəmizi, köhnə
ailələrimizin yaxşı tradisiyaları üzərində qurmaq
problemini cəsarətlə irəli sürdü. O, həyatı birtərəfli,
yalnız «pozğunlar həyatı» kimi göstərmədi. Biz o
əsərdə şərəfsizlərə qarşı, xalqımızın namus və şərəf
səsini eşidirik, axırıncının qalib gələcəyinə inanırıq».
1
Mirzə İbrahimov sonrakı dövrlərdə yazdığı
«Kəndçi qızı», «Yaxşı adam», «Közərən ocaqlar»,
«Don Juan və ya bəşərin komediyası» adlı dramları-
nın hər birində də tamamilə yeni, aktual bir problem
qaldıraraq onun bədii həllinə nail ola bilmişdir. Bun-
ların arasında «Kəndçi qızı» ayrıca qeyd olunmalıdır.
Bu lirik komediyanın baş qəhrəmanı müsbət surət
olan kəndçi qızı Bənövşə sanki bir günəş kimi ətrafına
nur çiləyərək mənfiliyi, tənbəlliyi, xırdaçılığı, tüfeyli-
liyi öz işığında işıqlandırır, onlara qarşı mübarizənin
1
S.Vurğun. Əsərləri, V cild, Bakı, 1972, s.342
89
zəruriliyini var səsi ilə bildirir. Bənövşə, ümumiyyət-
lə, dramaturgiyamızın 60-cı illərdə qazandığı orijinal
qadın surətlərindən biridir. Bənövşənin gülüşü qüd-
rətli projektor işığı kimidir. Həm də ədib onu elə mə-
həbbətlə və ustalıqla təsvir etmişdir ki, o, başqasına
gülərkən özünün mənəvi üstünlüyünə arxalana bilsin.
Dramaturq bu əsərdə bir sıra sosial-ictimai prob-
lemləri də cəsarətlə həll etmişdir.
Cənub həsrəti, Cənub mövzusu Mirzə İbrahimo-
vun yaradıcılığında da leytmotiv kimi mütəmadi
olaraq səslənmiş və bu problemlər üzrə ədibin biri
digərindən gizli, rəvan və oxunaqlı, ədəbiyyatımızda
«Cənub hekayələri» adı ilə məşhur olan («Azad», «12
dekabr»), «Tonqal başında», «İztirabın sonu», «Salam
sənə Rusiya», yenə həmin illərdə yazılmış digər
hekayələri də çap olunmuşdur. Onların hər birində
Cənubi Azərbaycanda baş verən demokratik hərəkatın
müəyyən mərhələsi son dərəcə ustalıqla öz bədii
əksini tapmışdır. Bunların hamısı üçün bir əsas ideya
səciyyəvidir: azadlıq əldə etmək istəyirsənsə, ölümə
hazır ol. «Azad» hekayəsinin qəhrəmanı Azad Sükuti
ölərkən deyir: «Mən yaşamaq üçün ölürəm. Ölmək
üçün yaşayanların dövrü qurtardı. Zaman yaşamaq
üçün ölməyə hazırlaşanlarındır». Cənub mövzusuna
həsr etdiyi başqa əsərlər: «Nakam məhəbbət», «İran
qızı» əsərləri, «Güləbətin», «Xosrov Ruzbeh»
povestləri, nəhayət, məşhur «Gələcək gün» romanı bu
ənənəyə əsaslanır.
Mirzə İbrahimov Vətən müharibəsi illərində za-
bit sifəti ilə İranda olur, «Qarı inam gətirdi» poema-
sını və «Əjdəroğlu» imzası ilə «Nakam məhəbbət»
90
adlı povestini yazır, ən başlıcası isə budur ki, Cənubi
Azərbaycan, ümumiyyətlə İran həyatını yaxından öy-
rənir və adı çəkilən romanı üçün material toplayır.
Bildiyimiz kimi, Cənubi Azərbaycan bizim
köhnə dərdimizdir. Şair demiş:
Ayırdı bir vurğu əzəldən bizi.
Parladı şahlarından qan rəngli tacı.
Sıxlaşan bir duman aldı Təbrizi
Fələk baxtımıza baxdı qıyqacı.
Nə yazıqlar ki, sonrakı dərdlərimiz də bununla
bağlıdır. İtirdiyimiz bütün torpaqlar, nəhayət Qara-
bağ! Ona görə bizim bütün söz sərraflarımız bu möv-
zuda yüksək bədii dəyərə malik əsərlər yaratmışlar:
M.F.Axundov, C.Məmmədquluzadə, M.Ə.Sabir və b.
Sonralar bu həyatın ölməz bədii salnaməsini M.S.Or-
dubadi «Dumanlı Təbriz» epopeyasında vermişdi. Mir
Cəlalın çox sərrast ifadə etdiyi kimi «Böyük problem-
lər romanı» – «Dumanlı Təbriz»dən sonra bu mövzu-
da yazılan ilk çoxplanlı əsər M.İbrahimovun «Gələcək
gün» romanıdır. Məhz bundan sonra Ceyms Oldricin
«Diplomat», Q.Sevunsun «Tehran», Makulunun «Sət-
tarxan» romanları yarandı. Bu əsərlərin müəllifləri
M.S.Ordubadi ilə yanaşı M.İbrahimovdan da çox şey
əxz etmişlər.
«Gələcək gün» son dərəcə aktual, vacib bir möv-
zuda yazılmışdı. Ümumiyyətlə, M.İbrahimovda müa-
sirlik duyğusu çox güclü olmuşdur. Elə həmin roman-
dakı hadisələrin özünü nəzərə alsaq, aydın olar ki,
həyatda baş verən proses bitməmiş, əksinə qüvvət-
91
lənmiş, alovlanmış, artan, inkişaf edən bir tərzdə əsə-
rin səhifələrinə gətirilmişdi. Romanın son dərəcə kəs-
kin siyasi- ictimai, fəlsəfi ruhu, mündəricəsi, ədibin
fəal, publisistik müdaxilələri də bununla izah oluna
bilər.
Roman II dünya müharibəsi ərəfəsində və ilk ay-
larında İrandakı mürəkkəb siyasi, iqtisadi həyatı bütün
ziddiyyətləri ilə əks etdirdi. Əsərdə yazıçının yüksək
romançılıq mədəniyyəti, intellektual-zənginliyi, müa-
sir siyasi-ictimai hadisələrdən bir filosof kimi baş
çıxarıb böyük ümumiləşdirmələr aparmaq bacarığı ay-
dın görünür. Əsərin siyasi-ictimai, kəskin aktual pafo-
su birdən-birə başlanmır. Romanın əvvəlində guya
siyasətdən, əl- ayaqdan uzaq sadə, yoxsul bir ailənin –
Musa kişinin ailəsinin təsvirini görürük. Lakin bu təs-
virin arxasında bir qığılcıma bənd olan siyasi-ictimai
konfliktlər, siyasi mübarizələr, azadlıq idealları durur.
Tədqiqatçılar qeyd edir ki, Mirzə İbrahimov həyatın
axınını, təkamülü, sakit-sakit yığışıb müəyyən nöqtə-
də yeni keyfiyyətlər yaradan kəmiyyətləri göstərməyi
bacarır. Bu da romançı üçün ustalıqdır.
Rus yazıçısı Konstantin Fedin əsərin ruscaya tər-
cüməsi zamanı ədibin necə əzmlə, həvəslə işlədiyini
təqdir edərək demişdi: «İbrahimovun işi yazıçılıq
əməyinə nümunə ola bilər». Doğrudan da, yazıçı bü-
tün əsərləri kimi bu roman üzərində də çox böyük
səbr və səbatla işləmiş, nəhayət, onun müasir mükəm-
məl bədii variantını yaratmışdır. Ona görə də əsərin
səhifələrindən boylanan Firudin, Gülnaz, Kürd
Əhməd, Musa kişi, Sərtib Səlimi, Səriyyə xala, fars
qızı Xavər, Südabə, Kərim xan Azadi, Rza Qəhrəmani
Dostları ilə paylaş: |