Bağırov Əlisalam başlanğICDAN başlanğica və ya ruhun keçDİYİ yol
Yüklə 2,64 Kb. Pdf görüntüsü
|
226 lıq halında olacaqdır (çünki o, şərti olaraq adlandırdığımız “ideal üzvi maddələrdən” təşkil olunub). Beləliklə, biz insan kimi orta həddəyik. “İdeal üzvi maddələrlə”, qeyri üzvi maddələrin qarışığındayıq. Bunlar biri-birindən ayrılsa hər biri öz mühitində qərarlaşar. Bəs bunları bir-birinə meyillən- dirən nədir? Parlaq nur istehsalı. Əgər ruhun mayası olmasa, bədən aktivlik dərəcəsində olmaz. Aktivlik dərəcəsi olmayan bədən robo- tdan fərqlənməz. Belə bədən ağrını hiss etməz, həyəcanlanmaz. Bir topa ət yığnağının mexaniki hərəkət durumunda olar. Ruhsuz bədən ölü kimi bir şeydir. Çünki həyəcanlanmayan ya- şantı həyat deyil. Ruh isə bir başqa yaşantıdır. O da bədənsiz heç bir ağrını hiss etməz, həyəcanlanmaz. Onunçün nə olacaqsa artıq var. Özü kimi çoxları ilə bir yerdədir, lakin nə isə əldə etməyin şirinliyini, nəyinsə kədərini dada bilmir. Ruhlar kiməsə, nəyisə xatırlatmaları, ya nəyisə əldə etmələri üçün hökmən bir bədəndən istifadə etməlidirlər. Bədənin zatındakı hüceyrələrin nisbəti onun gələcək inkişafı- nın perspektivini təyin edir. Düzdür, müəyyən məzmun əldə etmək üçün qatışıqların da nisbətinin həddi var. Lakin müəyyən hədd daxilindəki yaradılışın nisbətlər fərqi bəzən böyük dəyişikliklərlə özünü göstərir. Bu dəyişikliklər isə çox vaxt ruhun necə olması- nın təyinatını verir. Ancaq burada da bir məsələni yaddan çıxarmaq olmaz. Ruhun mayasının haradasa imkanları var ki, daxil olduğu bədənin quruluşunun müsbətə doğru inkişafının maksimum həd- dindən istifadə etsin ki, sonda əldə etdiyi nəticələrin ondan daha uğurlu ola biləcəyi haqqında düşünəndə heyfsilənməsin. Burada üçüncü bir faktor da var, sərbəst insan normal şəraitdə edə biləcəyi seçimdə, heç bir təzyiqin olmadığı şəraitdə hansı yolu seçib. Böyük Yaradan dünyamızı ona görə akvarium şəklində yaradıb ki, ən azı daha kiçik kainat hadisələrindən yan keçək, səbəb-nəticə ardıcıllı- ğını öz həyatımızda qismən də olsa öz əlimizlə yarada bilək. Tale- yimizin yolu belə keçir. Bəzi uğursuzluqlarımıza suçlana biləcək bir kəs varsa, o da özümüzük. Pis ruh yoxdur, pis istiqamətə yönəlməyə meyilli bədən var. Bir də bədənin ayrı-ayrı üzvləri içərisində aparıcı olan beyin mükəm- 227 məl olmalıdır. Bir sözlə, Böyük Yaradan insanı xüsusi sevgi ilə yaratmışdır, ona görə ki, insan yaradıcıdır. Hətta, bizdən sonrakı mərhələnin yaşantılarında belə bu yaradıcılıq hiss olunmur. İnsan- sa yaradıcıdır. Daha incə materiya növü ölümdən sonrakı həyatın yaşantısı- dır. Ruh daha incə materiya növüdür. İnsanların beş duyğu üzvləri vasitəsilə görə bilmədikləri bir varlıq haqqında danışmaq onlara bir qədər mücərrəd görünə bilər. Lakin ən azından məntiqlə dərk edilməsi mümkün olan şey haqqında danışmağa dəyər. Təfəkkürün hadisələrə münasibətdə düşüncə tərzi olduğunu qəbul etsək, onda təfəkkürün bizim ikinci gözümüz olduğunu söyləyə bilərik. Ruh duyğularımızdan və hisslərimizdən asılı olmayaraq möv- cuddur, lakin duyğularımız və hisslərimiz vasitəsilə bizə bəlli ol- mayan obyektiv reallıqdır. Elə ona görə də daha əhatəli təfəkkürə malik olan insanlar ruhu məntiqlə dərk edə bilərlər. Ruh sanki in- sanın bir vaxt etdiklərinin yaşantısıdı. Hər vaxt hər bir insan üçün onun ruhu materialdır – keçdiyi həyat yolunun tarixidir. Həm də ruh insanın seçdiyi həyat yolunun tarixidir. Ona görə də həmişə sorğu – suala hazır olmalıdır. Ruhlar ölə də bilərlər. Ruhun ölümü bizim bədənimizin ölümü kimi duyğu üzvlərimizin görə biləcəyi cismani deyil. Ruhla bədən ortaq yaşayır. Bədən öz fiziki mövcudluğunu qoruyub saxlaya bil- məyəndə ruh bədəni tərk edib gedir. Bəs ölsə necə, insan nə cür olar, bunu necə qəbul edək? Ruhu ölmüş insanlar da vardır həyat- da. , xəstə ruhlu insanlarda. Ruhlar ölmür, ruhları öldürürlər. Belə vəziyyətləri insanın mənəvi zədələri kimi qəbul edirik. Ruhu öldü- rülmüş insan həyatda xəyal kimi yaşayır. Əslində ölüm yeni nəyinsə doğulması kimi də qəbul edilə bilər. Doğum varsa, ölüm var, ölüm varsa, doğum var. Ruhun mayasının da öz qəbul etmək tutumu var, artıq yükü qəbul edirsə, ölür. Ağ enerji qəbul edildikcə yüngüllük, qara enerji qəbul edildikcə ağırlıq yaradır. Bütün bunlar arxa plandadır, ruhu öldürən şey insani ira- dəsinin əksinə getməyə məcbur etmək, onun arzularının qarşısını almaq, onun arzularına və özünə qarşı zor tətbiq etməkdir. Tək-tək 228 ruhlar bu sınaqlardan sağ çıxa bilirlər. Ancaq hər halda ruhun ölü- mü bizim düşündüyümüz kimi cismani bir ölüm deyil, arxivlərdə yaşanan bir insan həyatının qara yaşam tarixidir. Ruhlar bədəni tərk edib gedəndə özləri ilə, əsasən, yaşadıqları bədəndən maksimum əldə edə biləcəkləri parlaq nuru aparırlar, ancaq bu baxır həmin bədənin qara enerji əldə etdiyi ilə hansı nisbətdə. İnsan düşündükcə dərk edir ki, hər varlığın bədənindən çıxan ruh, hansı nisbətdə olursa, olsun daha incə bir materiya növüdür və daha incə yeni bir yaşantının başlanğıcıdır. Bütün bunları dərk et- dikdən sonra həm də insan anlayır ki, daha incə materiya növü əldə etmək məqsədli bir düşüncənin nəticəsidir. Bu düşüncənin sahibi həyatı elə bir qanunlar üzərində qurmuşdur ki, bu qanunlar özləri də yeni qanunlar doğurur. Bütün kainat bir prinsiplə işləyir. O prin- sip də Böyük Yaradanın qoyduğu qanunlara tabedir. Ruh insanla ən ali varlıq arasında bir vasitədir. Ruhun mayası ən ali varlığın təcəssümündəndir. İnsanın bədəni ən müxtəlif birləşmələrin sistemli halıdır. Şəx- siləşmiş ruh bu iki birliyin vəhdətinin nəticəsidir. Ruh nə qədər ki, insanın bədənindədir, ən ali varlıqla insan arasında təmasın halını yaşayır. Hər nə cür olsa da ruh ən ali varlığa doğru can atan bir yaşantının halını yaşamağa çalışır. Ruhlar aləmi aşkar bir dünyadır. Orada kiminsə haqlı olub-olmadığına ehtiyac yoxdur. Hər şey göz önündədir. Hər şey zatına görə qərarlaşıb. Ruh insanın bədənində olanda (ümumiyyətlə, nəyinsə bədənin- də olanda) həm vasitəçi, həm də istehsalçı rolunu oynayır. Bədən- dən çıxmış ruh sadəcə arxiv materialıdır. Bizim üçün ruh maraqlı olub deyə, yaşantıların ondan sonrakı mərhələsini demək olar ki, düşünməmişik. Həm də düşünsək də nəyinsə haqqındasa elə də məlumatlı deyilik. Bizdən sonrakı mərhələdə yaşantılar, parlaq ağ enerjidən ta qara enerjiyə qədər bir yaşantının ən ortam mərhələləri də daxil olmaqla sırf enerji şəklindədir. Bu ruhdan sonrakı yaşantıdır. Ruhlar insan bədənində olduğu müddət ərzində topladığı bu enerjiləri doğurur və yeni bir yaşantı dölünün başlanğıcını qoyur. Burada hər bir Yüklə 2,64 Kb. Dostları ilə paylaş:
|