Bağırov Əlisalam başlanğICDAN başlanğica və ya ruhun keçDİYİ yol
Yüklə 2,64 Kb. Pdf görüntüsü
|
229 enerji topası zatına görə öz mühitində qərarlaşır və hər bir yaşantı topası özü də bir varlıqdır. Biz bir insan kimi o, mühitin şirinliyini, acısını bilmərik. Çün- ki o, mühit bizə yaddır. Ruhlar isə insan bədənində olarkən bir- gə yaşantı zamanı nə dərəcədə ədalətə meyilliliyindən asılı olaraq yaşadığı dövrdə insan fəaliyyətinin nəticəsi kimi yekunda Böyük Yaradanın qanunları qarşısında cavablanmalıdırlar. Toplanmış hə- yat təcrübəsi – ruhun mayasını örtən bir təbəqə, dönüşü olmayan yolçuluğun müəyyən bir mərhələsindədir. Qanunlar kainatın nizamını saxlayır. Kainatın ümumi nizamı bir səbəbin məsuludur. Ancaq kiçik səbəbləri dağıdan digər kiçik səbəblər kainatın ümumi nizamını poza bilməsələr də kiçik mər- hələlərdə dəyişikliklər yarada bilirlər. Ruhların sakitləşib qərar- laşdığı yerdə qiyamət günü belə başlayır. Bir vaxtlar bədəni tərk edib gedən idrak məhsulları özlərini əvvəlki görkəmdə hiss edərlər, çünki, onların içərisində olan ruhun mayası onları tərk edib gedər. Nəticədə tənhalaşan idrak öz bədəninin yetkin quruluşunda onları gözləyən aqibətlə üz-üzə qalarlar. Bir vaxt yaşadıqları yaşantıların ədaləti üstün olmalıdır ki, onlar sürətlə parlaq nurun qovuşuğuna istiqamətlənsinlər. Əks təqdirdə qara enerjinin üstünlüyü onu yan- dırıcı alovların içinə sürükləyəcəkdir. Böyük Yaradanın qanunları dəyişməzdir. Gözləyəcəyin aqibət əməllərinin nəticəsidir. Gələcək həyatını hər kəs özü hazırlayır. Bədəni tərk edən ruh incə materiya növü kimi başqa mühitin məhsuluna çevrilir. Bizim yaşadığımız dünyanın içərisində yaşanan bir dünya öz tərkiblərinə uyğun fərqli qanunları ilə seçilir. Əslində kainat bütöv bir sistemdir, həm də tam bir varlıqdır. Kainatın ən müxtəlif yerlə- rində ən müxtəlif varlıqlar var. Bu varlıqlar hər biri və ya varlıqlar qrupu kainata öz prizmalarından baxırlar. Kainat onların hər biri üçün qavraya biləcəkləri bir sferadadır. İnsan üçün də kainat duyğu üzvlərinin qəbul etdiyi bir materiya növü şəklindədir. Çox böyük ehtimalla hər hansı bir varlıq hansı materiya növünün materialına uyğundursa, o, materiya növü intervalında da yaşantıları dərk edə bilir. Bu bir qanundur. Ona görə də iç-içə və ya paralel dünyala- 230 rın olması şəksizdir. Onların hər birinin öz yaşantıları və özlərinə uyğun varlıqları var. Bu dünyaların hər birisinin öz qanunları var. İstər bizim yaşadığımız dünyanın, istərsə də paralel dünyaların var- lıqları olsun hamısı Böyük Yaradanın nizamlı, məqsədli, inkişafa doğru aparan qanunlarına xidmət edir. Kainat ideal boşluqda balıq kimi süzür. Bu böyük böyrək şəkilli yaşantının ümumi əhatəsi tədricən zərifləşən materiya növü ilə hiss olunmadan itir. O, sanki nəfəs alan bir canlıdır, yığılır və uzanır. Yığılanda sanki özündən sonrakı dalğa özündən əvvəlkinin içində itir. Böyük Yaradan üçün bir an kimi görünən bu yaşantı ən müxtə- lif varlıqlar üçün çox uzun və ən müxtəlif zaman hesablarıdır. İnkişaf üçün ibtidaidən aliyə, sadədən mürəkkəbə doğru bir yo- lun keçilməsi labüddür. İstər ibtidai olsun, istərsə də ali olsun, var- lığın normal quruluşda olması şərtdir. Hər bədənin özünə görə im- kanlılığı və maksimum fəalıq dərəcəsi var. Ruhun mayası normal bədəndə normal həyat təcrübəsi toplaya bilər. Təcrübə toplamış ruh tərk etdiyi bədənin sonrakı yaşantısıdır. Daha incə materiya növü kimi ruh öz mühitində qərarlaşır. Ruhlar aləmi yeni bir dünyadır. Ruhlar aləminin öz qanunları var. Ruhlar aləmi bizi yanıltmasın, o insan həyatının bizə görə davamı olsa da sonrakı mərhələyə keçid deyil. Sonrakı mərhələ ağ, qara və onların qarışığından ibarət olan ən müxtəlif enerji toplularıdır. Bu toplular da ən müxtəlif ölçüdə- dirlər. Onlar sonrakı yaşamın elə formasındadırlar ki, ən müxtəlif varlıqların bədənlərinə girib onları aktivləşdirə bilərlər. Onlardan yalnız ən parlaqları insandan ali varlığa daha yaxın olan mələklərin bədəninə nüfuz edə bilərlər. Yerdə qalanlar isə insana və ya insan- dan aşağı canlılardan birinin bədəninə girib onu aktivləşdirə bilər. İnsan və insandan aşağı canlıların təkrar bədəninə girən o ener- jilər bir daha şans verilmişlərdir. Daha aşağı mərtəbələrə düşənlər (insandan aşağı) yaşadıqları əzablarla öz cəzalarını beləcə çəkib pillə-pillə irəli getmək istəyənlərdir. Çəkilən əzablar bir növü nə vaxtsa etdiyin günahları təmizləyir. Böyük Yaradanın hər işinin bir mənası var. 231 Böyük Yaradanın təyinatı dəyişməzdir. Əslində kainatda baş verən dəyişikliklər hamısı qanunauyğun bir proseslə gedir. O cüm- lədən bizim yaşadığımız dünya da məqsədli bir düşüncənin məhsu- ludur. Hər başlanan səbəb öz qanuni ardıcıllığı ilə irəliləyir və bütün səbəblər nəticə etibarı ilə iki qrupa bölünür. Onlar əksliklərin vəhdəti şəklində inkişaf edirlər. Bu əks səbəblərdən biri digərini tamamlayır. Bu əks səbəblərin hər ikisinin ortamında yerdə qalan bütün proseslər gedir. Beləliklə, ən müxtəlif varlıqlar yaranır. Hər bir varlığın qanu- ni təyinatı olduğu kimi, hər birisinin də öz funksiyası var. Bizim təsəvvürümüzə görə kainat çox böyükdür. Hətta, bəzi fi- kir sahibləri onu sonsuz hesab edir. Lakin kainat öz qanunları ilə, öz tükənməz enerjisi ilə, bizim üçün adicə toz zərrəciyi kimi hesab olunan bir maddiyyatın yaşantısı ilə, daim təmasda olduğunu hiss etdirən reaksiyaları ilə sanki ən böyük canlı bir varlıq olduğunu nü- mayiş etdirir. Əslində bir-birini tamamlayan əksliklərin vəhdətini yaradan səbəblər, vahid bir yaşantının hər hansı bir sahədə müm- kün nüfuz dairəsinin yetişə biləcəyi qədər uzanan məsafəlidir. Acı varsa, şirin var, çox acı varsa, çox şirin var. İşıq varsa, qaranlıq var, çox işıq varsa, çox qaranlıq var. Başlanğıcın sonu , sonun başlan- ğıcıdır. Bütün bunlar yaşanan qanunların dəyişməz təyinatıdır. Bu kainatın təkrarsız yaşantılarının ardıcıllığını birləşdirən bir qanun- dur. Bu kainatın özü, elə ən ali varlığın özüdür. Hər yaradılan varlığın öz missiyası var. O cümlədən də insa- nın. İnsan çox mükəmməl bir yaranışın nəticəsidir. O iki dünyanı özündə birləşdirir: fiziki və mənəvi aləm. İnsanın fiziki aləminin, o cümlədən beyninin normal olması şərtdir. Mənəvi aləm isə insanın iç dünyasıdır. Lakin bütün bunlar yaradılışın verdiyi paydır. İnsa- nın missiyası, onun yerinə yetirəcəyi ümumi işin nəticəsidir. O işin ki, o ən ali varlığın düşüncələrinə xidmət edir. Varlığın missiyasının başa çatması onun fiziki imkanlarının iti- rilməsi deməkdir. Hər hansı bir varlıq kainatdan gələn fiziki təsir- lərə müqavimət göstərə bilməyəndə öz yaşantısını itirir. Bu şərtdir, qanuni bir yaşantı, qanuni bir keçiddir. Fiziki yaşantısını itirmiş varlıq sonda təkamülün yeni formasının başlanğıcını qoyur. Yüklə 2,64 Kb. Dostları ilə paylaş:
|