7
məqsədli həyati fəaliyyətətəhrik edən qüvvədir.
Ruh təkcə bu dün-
yanın deyil, həm də əbədi dünyanın, axirətin sakinidir. Axirətdə
insanın cismi deyil, ruhu sorğu-sual olunur. Əgər o, parlaq nura
bələnibsə, yəni bu dünyada xeyirxah
əməllərlə məşğul olubsa cən-
nətə, şər işlərlə məşğul olubsa, zülmətə bələnibsə cəhənnəmə dü-
şür. İnsan bu dünyanı da, o dünyanı da öz əməlləri ilə özü seçir.
İnsana ilk yaranışdan ali varlıq, Uca Yaradan tərəfindən doğru yol
göstərilib, yəni insan ağılla əldə etdiyi məlumatlar vasitəsi ilə his-
siyyat üzərində hökmranlıq etmək sayəsində özünə doğru yol seçir.
«Ruhlar aləmi özü də bir dünyadır, ruhlar aləminin öz qa-
nunları var» adlı fəsildə müəllif ruhun mahiyyətini açıqlayır,
onun mayasının enerji olduğunu bəyan edir. Yəni ruhun mayası
şəffaf, tərkiblərə bölünməyən bir yaşantı, doğulmayan, törəməyən
bir vücud, bütün yaşamları əlaqələndirən bir vasitə, ən nəhayətdə
isə bütün kainatın halını yaşayan bir qüvvənin zərrəsidir. Ruhlar
aləmi maddi varlıqların yaşadığı aləmdən ciddi fərqlənir. Orada
bütün hərəkət işıq sürətindən yuxarı sürətlə baş verir. Məntiqlə
dərk edilən, qəbul edilən, görünməyən, xüsusi növ enerjidən ibarət
incə materiya növü olan ruh bədəndə şəxsiləşir, yalnız ölüm anında
ruh bədəndən ayrılır,
ruh beyni, beyin bədəni fəallaşdırır.
Kainatdan o yana haqqında mühakimə yürüdən müəllif oranı
Allahın məskəni sanır. Orada hər şeyin gümüşü rəngdə gözəl ol-
duğunu göstərir və mələklərlə (əslində ruhlarla) mükaliməyə girir
insan – ruh – ali varlıq haqqında təsəvvürlərini oxucularla bölüşür.
Hesab edirəm ki, kitab geniş oxucu auditoriyası üçün qiymətli
vasitə olacaq, insan – ruh – Allah haqqında geniş biliklərə sahib
olmaq istəyənlərin stolüstü kitabına çevriləcək.
Fəlsəfə elmləri doktoru
Fəxrəddin Ağazadə
8
I FƏSİL.
Ekstrasens, sən kimsən?
İnsan dünyaya gələndə elə ilk andan taleyin sərt sınaqlarına çə-
kilir. Körpənin ilk ağlamağında onun yeni düşdüyü mühit üçün na-
rahatlığı hiss olunur. Həm də bu ağlamaqda itirilmiş isti ana bətni
üçün bir heyifsilənmək duyğusu da var. Lakin bütün bunlar ilk sı-
naqlardır. Ən əsası odur ki, körpə anadan tam sağlam doğulub. İn-
sanın gələcək taleyinin ilk başlanğıcı çox vaxt bu anlardan başlanır.
Ey insan övladı, sən doğuldun, bu bir səbəb-nəticə ardıcıllığı-
nın bəhrəsidir. Ancaq sənin taleyinə hər an vurulmağa hazır olan
zərbələr isə hələ qarşıdadır. Kim qoruyacaq səni bu zərbələrdən,
kim?..
Taleyin sərt sınaqlarında qayalarda bitən yabanı çiçəklər kimi
bir damcı suya həsrət qalan varlıqlardan üstün olan cəhətlərini
anlayırsanmı? Elə əslində ilk doğuluşundan xoşbəxtsən ki, insan
kimi dünyaya gəlmisən. İnsan maddi aləmdə duyub anladığımız
varlıqlar içərisində ən mükəmməli, ən alisidir. Onun fiziki və əqli
imkanları birləşəndə çox böyük qüvvə yaradır.
Həyat insanı yaşamaq üçün mübarizə aparmağa məcbur edir.
Bu mübarizə isə mətinləşdirir, kamilləşdirir insanı. Həyat müxtə-
lif varlıqları çox sınağa çəkir. İnsan bəlkə də yeganə varlıqdır ki,
həyata öz iradəsini bəzən diktə edir. Lakin bununla bərabər həm
fiziki, həm də mənəvi kamilliyin son hüdudu insandır demək düz
olmazdı. Çünki insan özü hər an mənəvi kamilliyə can atır, fiziki
və mənəvi kamilliyin sərhədlərinin tükənməzliyini hiss edir. Lakin
həyat hamını eyni dərəcədə dünyaya gətirmir. Bəzən insan hər han-
sı fiziki və mənəvi qüsurlardan xali olmur. Belə qüsurların çox vaxt
insan xoşbəxtliyinə nəzərə çarpacaq təsirləri hiss olunur.
Onsuz da həyatda xoşbəxtlik nisbidir. Təbiətin verdiyi fiziki və
əqli pay isə əsl xoşbəxtlikdir. İnsan dünyaya tam sağlam gəldi, an-
ladıq
bu xoşbəxtliyi, bəs həyat?..
İnsanın mənəviyyatı onun düşdüyü mühitdə formalaşır. Bəzən
heç anlamazsan ki, müəyyən yaş dövründə etdiyin hər hansı bir