25
tərəfindən məğlubiyyətə uğrayan Sasani qoşunlarının Alban torpaqlarına
dağıdıcı basqınlarının qarşısını almaq üçün bir neçə dəfə savaşa girərək
qalib
gəlmiş, Girdman, Uti,
Sakasen və digər vilayətləri, paytaxt şəhəri
Bərdəni sasanilərdən təmizləmişdi. Cavanşirin Sasanilərə qarşı müttəfiqi
İberiya idi. Ərəblərin Azərbaycanın cənubundan-Atropatenadan Albaniyaya
basqınlarının güclənməsi Cavanşiri güclü bir dövlətə–Bizansa sığınmağa
məcbur etmişdi. Albaniyanın strateci əhəmiyyətini əsas götürən və ərəb
hücumları qarşısında özünün şərq sərhədlərinin təhlükəsizliyinin təmin
etmək məqsədi güdən Bizans hökmdarı II Konstant 660-cı ildə Cavanşiri
himayəsinə qəbul edərək onunla «səmimi» ittifaqa girmişdi.
Bizans
hökmdarının Albaniya ölkəsi ilə bağlı verdiyi fərmanda Cavanşir Girdman
hakimi
və Aqvan knyazı adlandırılmışdır. O, Cavanşirə söykənəcəyi qızıla
tutulmuş bərbəzəkli qızıl taxt, öz belindən açdığı mirvarilərlə örtülmüş qılınc
göndərmiş və 1200 Aqvan əyanına patrisi və s. yüksək əyan rütbəsi
bağışlamışdı.
662-ci
ildə Xəzərlərin qazanc və qənimət dalınca Aqvan üzərinə
yürüşünün qarşısını almaq üçün Cavanşir Kür çayı sahilində onlarla döyüşə
girdi
və qalib gəldi. M.Kalankatlının yazdığına görə, Cavanşir böyük qələbə
qazandığı üçün düşmənə belə söyləmişdi: «Get Çola qapılarından
(
Dərbənd keçidi) geri qayıt və bir də buraya gəlmə, çünki Tanrı sənin
gücünü yox etmişdir».
«Alban tarixi»nə görə 665-ci ildə Türküstanın və ya Hunların
hökmdarının saysız-hesabsız qoşunla Alban torpaqlarına
çox təhlükəli
yürüşlərini dayandırmaq üçün Cavanşir hunların düşərgəsinə getmiş,
onlarla
sülh bağlayıb Hun hökmdarının qızı ilə evlənmişdi. Cavanşir bu
yolla
əsir alınmış 1200 nəfər kişini, çoxlu at və mal-qaranı geri qaytarmışdı.
Bizansın getdikcə zəifləməsi və Ərəb dövlətinin güclənməsi şəraitində
Cavanşir ərəblərlə yaxınlaşmağa başladı. 667-ci ildən Ərəb xəlifəsi
Müaviyənin Dəməşqdəki sarayında olan Cavanşir ondan vassal asılılığını
qəbul edərək ölkəsini dağıntıdan xilas etdi. 670-ci ildə xəlifə Müaviyə ilə
ikinci
dəfə diplomatik danışıqlar apararaq Albaniyanın daxili müstəqilliyini
qoruyub
saxladı. Xəlifə onun ölkəsi üzərinə qoyulmuş ağır
vergini ikiqat
azaltmış və bundan sonra əvvəlki məbləğin üçdə birinin ödənilməsi ilə
razılaşmışdı.
680-ci
ildə Cavanşir tarixdə səbəbi dəqiq bilinməyən saray çevrilişi
nəticəsində öldürüldü. Onun yerinə keçmiş qardaşı oğlu Varaz Trdat (680-
699)
mərkəzdən qaçan narazı qüvvələri zərərsizləşdirərək böyük knyaz
hakimiyyətini bütün ölkə ərazisində bərpa etdi. Ölkə ərəblərə əvvəlki
qaydada bac verirdi
və ərəblər onu Albaniyanın və Uti vilayətinin hökmdarı
26
kimi
tanıyırdılar. Varaz Trdat Cavanşirin siyasətini davam etdirərək
xəzərlərin (hunların) ölkəyə hücumlarının qarşısını diplomatik yolla aldı və
onlarla
sülh bağladı.
VII
əsrin 90-cı illərində Cənubi
Qafqaz uğrunda Bizans-Ərəb
qarşıdurması gücləndi. Varaz Trdat ərəblərlə yaxınlıq etdiyinə görə 699-cu
ildə Bizans tərəfindən hakimiyyətdən salınmış və o, 5 il Konstantinopolda
əsir həyatı yaşamalı olmuşdu. Bu zaman erməni katalikosu Eliya Alban
katalikosunun Bizansa
meyllənməsi, Albaniyadakı xristianlıq məzhəbini
Bizansdakı məzhəblə eyniləşdirməsi haqqında xəlifə Əbdül Malikə
cəsusluq etməyə başladı. Əbdül Malikin 704-cü
ildə göndərdiyi ərəb
qoşunu Alban katalikosu və digər bizanspərəst qüvvələri qılıncdan keçirtdi.
Bundan sonra Alban
kilsəsi erməni kilsəsinə tabe edildi. 705-ci ildə
hakimiyyətə qaytarılmış Varaz Trdat ərəb təəbəliyini qəbul etdi. Bu vaxtdan
Albaniya faktiki
və hüquqi baxımdan tamamilə ərəblərin hakimiyyəti altına
düşdü. Varaz Trdatdan sonra Albaniyanı ərəb əmirləri idarə etməyə
başladılar.
Dostları ilə paylaş: