Mədəniyyət.
Erkən orta çağda Albaniyanın
maddi və mənəvi
mədəniyyətində mühüm dəyişikliklərin baş verməsi şəhər həyatının inkişafı,
memarlıq abidələrinin inşası və xristian dininin yayılması ilə bağlı idi. Bu
dövrdə ölkədə çoxlu qalalar, sədlər, saraylar, kilsə və məbədlər tikilmişdi.
Belə abidələrdən Alazan çayı sahilindəki Torpaqqala, Ağdamdakı
Govurqala,
İsmayıllıdakı Cavanşir qalası, Şirvan səddi,
Dərbənd səddi və
başqaları Alban memarlığının çox yüksək səviyyədə olduğunu göstərir.
Albaniya
dünyada xristianlığın ən qədim mərkəzlərindən biri olduğundan
cəmiyyətin mənəvi həyatına bu din güclü təsir göstərmişdir. Albanların öz
yazısı, öz təqvimi və məktəbləri var idi. Alban əlifbası 52 hərfdən ibarət idi.
V
əsrdə bu əlifba qarqar ləhcəsinə uyğun şəkildə yenidən işlənib
hazırlanmışdı. Alban əlifbasının hansı səsləri ifadə etməsi bəlli olsa da,
alban
dilində yazılmış dini və digər kitablar bizim dövrümüzə qədər gəlib
çatmamışdır. Albaniyanın mənəvi mədəniyyət
abidələrini erməni dilinə
çevirmiş Qriqoryan kilsəsi sözsüz ki, həmin yazılı abidələri məhv etmişdir.
Ona
görə də ilkin orta çağda albanların dili haqqında fikir söyləmək çox
çətindir. Mingəçevirdə 70-ə yaxın hərfdən ibarət olan daş üzərindəki 1
sətirlik yazı, Dərbəndin qala divarındakı 10 işarədən ibarət başqa bir yazı
hələ indiyədək oxunmamışdır.
Albanlar ilk vaxtlar Ay
təqvimindən, IV əsrin ortalarından isə
İsgəndəriyyə məktəbi üçün səciyyəvi olan təqvimdən istifadə edirdilər. Bu
təqvimdə ilin başlanğıcı avqustun 29-u götürülürdü.
27
Albaniyada V
əsrdə məktəblər fəaliyyət göstərirdi. M.Kalankatlının
yazdığına görə, Alban hökmdarı Yesuagen uşaqların məktəblərə
göndərilməsi və onlara yazmağın öyrədilməsi, məktəblərdə uşaqların hətta
yeməklə təmin olunması haqqında əmr vermişdi. Yesuagen Alban
əlifbasının yeni variantını başa çatdırandan sonra, dini kitabların
yunan
dilindən alban dilinə tərcüməsinə xüsusi diqqət yetirirdi.
Albaniyanın mənəvi-dini dirçəlişi III Mömün Vaçaqanın adı ilə bağlı
idi.
Xristianlığı bütün ölkə ərazisində yaymaq üçün bütpərəst və
atəşpərəstləri, kahinləri təqib edən, ölkədən qovan III Vaçaqan yeni kilsə və
monastrlar tikdirir,
məktəblər açırdı. O, kəndlərə gələrkən ilk növbədə
məktəblərə baş çəkər və şagirdləri başına toplayardı. Uşaqların əllərində
kitablar
və yazı lövhələri olardı. M.Kalankatlının yazdığına görə, «hökmdar
hamının ucadan kitab oxumasını
əmr edər, özü isə buna xəzinə tapan
adam kimi
sevinərdi».
28
NƏTİCƏ
Feodal münasibətlərinin möhkəmlənməsi burada məhsuldar
qüvvələrin inkişafına şərait yaratdı. Yazılı mənbələr, eləcə də arxeoloji və
etnoqrafik materiallar
Azərbaycanda əkinçilik, maldarlıq və sənətkarlığın
inkişafında xüsusi irəliləyiş olduğunu göstərdi. Yenə həmin mənbələr erkən
orta əsr Azərbaycanında yeni şəhərlərin salınması, köhnə şəhərlərin
çiçəklənməsi prosesinin getdiyini sübut etdi.
İstehsal qüvvələrinin artması, feodal münasibətlərinin inkişafı və
möhkəmlənməsi nəticəsində, eləcə də Albaniya və Adurbadaqanın
iqtisadiyyatında Şəhərlərin rolunun yüksəlməsi ilə bağlı olaraq Şəhərlərin
sosial strukturunda da
dəyişikliklər
baş verdi, əkinçiliklə əlaqəni kəsmiş
azad sənətkarlar meydana çıxdı.
Erkən orta əsrlər dövründə Azərbaycan əhalisi sasanilərə,
bizanslılara və başqa işğalçılara qarşı mübarizə apardı. V əsrin
əvvəllərindən türkdilli tayfaların hələ eramızın ilk əsrlərindən başlanan axını
daha da gücləndi. Əsasən Dərbənd keçidindən olan bu axının qarşısını
almaq üçün sasanilər Azərbaycan torpaqlarında güclü müdafiə xətləri
çəkməyə başladı.
IV
yüzillikdən başlayaraq, xristianlıq Albaniyanın dövlət dininə, yeni
yaranmış feodal cəmiyyətinin hakim ideologiyasına çevrildi. Zərdüştiliyin
möhkəm yer tutduğu Sasani vilayəti Adurbadaqan isə bu dövrdə artıq
müstəqilliyini itirsə də, dini və mədəni mərkəz rolunu daha da artırdı.
VI əsrdə Sasani hökmdarı I Xosrov Ənuşirəvanın keçirdiyi yeni
inzibati islahata əsasən Albaniya da Atropatena və başqa yerlərlə birlikdə
Sasani
imperiyasının
"Adurbadaqan
(ərəb-fars
ənənəsinə
görə
Azərbaycan) kustu (tərəfi)" adlanan şimal bölgəsinə daxil edildi. Bununla da
hələ erkən Sasanilər dövründə siyasi mənasını itirmiş və yalnız
coğrafi
adını şaxlamış "Adurbadaqan - Azərbaycan" məfhumu ilk dəfə olaraq
Arazdan
şimalda və cənubda yerləşən torpaqlarımızı özündə birləşdirən
vahid siyasi-
inzibati mənanı kəsb etdi.