13
hal son dərəcə uzun müddət davam etsin. Yeni təşəkkül tapan sahələr üçün azad
ticarət rejimi (subsidiyalar və digər güzəştlər) proteksionizmə nisbətən daha üstün
köməklik üsulu ola bilər.
Proteksionizm dövlət büdcəsi kəsirinin kompensasiyası məqsədilə əlavə
gəlirlərin alınması üçün tətbiq edilə bilər. Xüsusilə də bu, normal vergi siyasətinin
yenicə formalaşdığı və vergi yığımı ilə əlaqədar çətinliklərin mövcud olduğu
dövlətlərdə (Azərbaycan və digər bazar iqtisadiyyatlı ölkələrdə) geniş yayılmışdır.
Bu ona görə cəlbedicidir ki, gömrük rüsumlarını yığmaq, məsələn, mənfəətdən
vergini yığmaqdan daha asandır. Lakin bu halda büdcəyə daxilolmalar idxala
tələbin elastikliyi səviyyəsindən çox asılıdır və kifayət qədər yüksək elastiklik
zamanı dövlət gəlirləri proteksionizm güclü olduqda deyil, məhz zəiflədikdə
artacaqdır.
Ölkənin iqtisadi təhlükəsizliyini və müdafiə qabiliyyətini təmin edən
sahələrə rəğmən bəzən proteksionizmin xeyrinə irəli sürülən arqumenti fövqəladə
hallar şəraitində ölkənin idxaldan son dərəcə asılılıq təhlükəsindən irəli gəlir.
Burada həmçinin irəli sürülən müddəaların konkret təhlili zəruridir. Belə ki,
proteksionizmin köməyilə strateji cəhətdən bərpa oluna bilməyən resursların
(məsələn, Azərbaycan üçün səciyyəvi olan neftin və qazın) stimullaşdırılması
gələcəkdə idxal daşımalarından asılılıq yarada bilər. Mütəxəssislərin fikrincə,
xarici ticarətə məhdudiyyətlər tətbiq etməklə bu məhsulları bahalaşdırmaq deyil,
onların aşağı dünya bazar qiymətləri üzrə strateji ehtiyatlarını yaratmaq
məqsədəuyğundur [21,s.358]. Doğrudan da, digər hallarda olduğu kimi, strateji
sahələr xarici ticarət proteksionizminə nisbətən subsidiya üsulu ilə daha səmərəli
qoruna bilər.
Proteksionizmin xeyrinə aparılan əsas arqumentlərin təhlili sübut edir ki,
onlar birmənalı deyillər, mübahisə doğurandırlar və konkret dəqiqləşdirmələrə
ehtiyacları vardır. Çox hallarda məhz həmin məqsədlərin təmin edilməsinin daha
fəal vasitələri mövcuddur. Proteksionist siyasəti millətin rifah halında törətdiyi
praktiki
olaraq
qaçılmaz
itkilərdən
başqa
dövlətlərarası
ziddiyyətlərin
14
kəskinləşməsinə ixracın ixtisarı ilə əlaqədar əlavə neqativ nəticələrə də səbəb ola
bilər.
Bəzi iqtisadçıların da belə bir fikri ilə tam razılaşmaq olmaz ki, proteksionist
xarici siyasəti ölkəyə idxalı azaltmaqla və xalis ixracı artırmaqla milli valyutanın
mübadilə məzənnəsinin yüksəlməsinə kömək etməklə onun səviyyəsinə mütləq
təsir göstərir. Mübadilə məzənnəsinin yüksəlməsi də öz növbəsində idxalı
stimullaşdırır və ixracı azaldır. Bunun da nəticəsində ölkənin tədiyyə balansının
pisləşməsi baş verir [24, s.72-84]. Bizim fikrimizcə, proteksionizmin bu təsirinin
düzxətli olmadığını israr edənlər tamamilə haqlıdırlar [21, s.359]. Keçən əsrin 50-
60-cı illərindən etibarən beynəlxalq iqtisadiyyat üçün proteksionizmdən daha çox
liberallaşmaya və azad xarici ticarətə keçid xüsusilə xarakterik olmuşdur. 70-ci
illərin başlanğıcından isə əks meyl gücləndi-ölkələr daxili bazarı xarici rəqabətdən
qoruyaraq bütün mümkün tarif və qeyri-tarif maneələrini işə saldılar. Xarici ticarət
siyasətinə bu cür ikili yanaşma indinin özündə də Azərbaycanda qorunub
saxlanmaqdadır. Belə ki, bu siyasətin iki tərəfi arasında nisbət iqtisadiyyatın
inkişafının konkret şəraitindən və mərhələlərindən asılı olaraq formalaşır.
Ölkənin xarici iqtisadi strategiyası mütləq regional və dünya təsərrüfatı,
maliyyə-valyuta sistemləri və strukturlarında geniş və qarşılıqlı fayda əsasında
iştirak etmək məqsədilə iqtisadiyyatın açıqlılığı prinsipinə söykənməlidir (61,
s.40). İqtisadiyyatın açıqlığı həmişə beynəlxalq iqtisadi münasibətlərin müəyyən
inkişaf mərhələlərinin spesifik xüsusiyyətlərini əks etdirmişdir. Belə ki, beynəlxalq
əlaqələr, hər şeydən əvvəl, xarici ticarət münasibətləri kimi mövcud olduğu dövrdə
A.Smitin yaşadığı vaxtdan başlayaraq “ticarət azadlığı” prinsipi yayılmamışdı.
Həqiqətən, “iqtisadiyyatın açıqlığı” və “ticarətin azadlığı” konsepsiyaları bir-birilə
üst-üstə düşmürlər. ”İqtisadiyyatın açıqlığı” əmtəələrlə ticarət kimi başa düşülən
“ticarət azadlığı” tezisindən geniş olub, özündə istehsal amillərinin, infor-
masiyaların hərəkətinin, valyutaların qarşılıqlı mübadiləsinin sərbəstliyini
birləşdirir.
İdxal ölkənin daxili bazarının formalaşmasında mühüm əhəmiyyət kəsb edir.
İdxal sahəsindəki siyasət daxili iqtisadi siyasət ilə sıx əlaqədardır və ölkənin
15
inkişafının ümumi strategiyasını əks etdirir. Təhlil göstərir ki, Azərbaycan
Respublikasının idxal strukturunda qida və istehlak mallarının xüsusi çəkisi daha
böyükdür. Dünya təcrübəsinə görə, istehsal təyinatlı məhsulların, yəni ilk növbədə
müxtəlif maşın və avadanlıqların xüsusi çəkisinin yüksək olduğu idxal strukturu
daha səmərəli hesab edilir. Təbii ki,idxalın mövcud strukturu ölkə iqtisadiy-
yatındakı vəziyyətlə əlaqədardır. İdxalın bu cür strukturunun formalaşması xeyli
dərəcədə kənd təsərrüfatı istehsalının zəifliyi, yüngül və yeyinti sənayesinin
geriliyi, istehlak bazarının əsas məhsullarla təmin olunması sisteminin yoxluğu ilə
izah olunur. Odur ki, idxalın strukturunun təkmilləşdirilməsi üçün ölkənin ümumi
iqtisadi durumunun yaxşılaşdırılması, eləcə də daxili istehsal və istehlak
strukturunun inkişafı üzrə tədbirlərin həyata keçirilməsi son dərəcə vacibdir.
Şübhəsiz ki, idxalın strukturunun dəyişdirilməsi və təkmilləşdirilməsində
gömrük rüsum və vergiləri mühüm əhəmiyyət kəsb edir. Dünya təcrübəsi sübut
edir ki, elmtutumlu və istehsal təyinatlı məhsulların idxalını optimallaşdırmaq və
diversifikasiya etmək üçün mallara yüksək gömrük rüsumları və vergiləri
qoyulmamalıdır. İqtisadi islahatların ilk illərində istehsalın və ÜDM-in artırılması
üçün ölkəyə xarici kapital axınına ehtiyac olduğu halda Azərbaycanda sərt gömrük
siyasəti həyata keçirilirdi. Bu isə xarici mübadilə sahəsində mövcud olan dünya
təcrübəsinə uyğun gəlmirdi. Uruqvay raundu çərçivəsində aparılan danışıqlar
prosesində qəbul edilən qərarların reallaşması nəticəsində dünya ticarətində
gömrük rüsum tarifləri 1997-ci ildə 40%-dən 1999-cu ilin sonuna 4%-ə qədər
azaldıldı. Bununla yanaşı, keçən əsrin 70-ci illərindən başlayaraq 100-dən çox ölkə
valyuta rejmini ləğv etmiş, 160 ölkə isə investisiyaları tənzimləyən 1300-dən çox
ikitərəfli qarşılıqlı saziş imzalamışdır. Onu da qeyd edək ki, xarici iqtisadi
münasibətlərin bu cür liberallaşdırılması dünya mübadiləsinin inkişafına və
beynəlxalq investisiya prosesinin intensivləşməsinə təkan vermişdir.
Bütün bunları nəzərə alaraq, hazırda Azərbaycanda istehsal olunan
məhsullara(kənd təsərrüfatı, bir sıra istehlak malları və s.) münasibətdə idxal
rüsum dərəcələri artırılmışdır. Məsələ burasındadır ki, yalnız bu yolla daxili bazarı
qorumaq və istehsalçını stimullaşdırmaq mümkündür. Fikrimizcə, bununla yanaşı,
Dostları ilə paylaş: |