qət etdilər. Bu səyahət tarixdə kəşfiyyat məqsədilə keçirilən ilk
səyahətlərdən hesab edilir. Bu səyahətin tarixçəsi maraqlıdır. Çariça
Xamşepsut Fivin qərbində, Amon allahın şərəfinə tikilmiş Deyr-əl-
Bəhri məbədinin terrasmda tropik ağac, ətirli qətran verən mirra
ağacı əkmək qərarına gəlir. Belə ağaclar isə heç zaman Misirdə
bitmirdi. Amon allahın kahini Punta ekspedisiya göndərməyi və
oradan ətirli ağac gətirməyi buyurur. Səyahətçilər Puntda 31 ətirli
ağac alaraq, sağ-salamat vətənə dönürlər.
Bu şərəfə Deyr-Əl-Bəhri məbədinin divarlarında ekspedisi
yanın fraqmentləri əks olunan baralyev yaradılır. Təəssüf ki, ağaclar
Misirin sərt quru iqliminə tab gətirmədilər, lakin məbədin
divarlarındakı rəsmlər dövrümüzə gəlib çatmışdır. Onların yaşının
3500 il olmasına baxmayaraq turistləri realistliyi və canlılığı ilə
heyrətləndirməkdədirlər. Xatşepsutun zamanında həmçinin müqəd
dəs Lukasor şəhərinə 750 tonluq blokları daşımaq məqsədilə nəhəng
nəqliyyat gəmiləri inşa edilir.
Gəmiçilik ölkələr arasında əlaqələri fəallaşdırdı. Lazımi ağac
materialları(məs. şam, sidr) Suriya və Livandan gətirirdilər. Qırmızı
dəniz limanlarından gəmilər Ərəbistan yarımadasındakı ölkələrə,
Hindistana yola salınır, həmçinin Çinlə ticarət edilirdi. Şərqi Afrika
dövlətlərilə ticarət əlaqələri geniş idi, oradan fironlar üçün qızıl, fil
sümüyü, daş və saxsı məmulatlar gətirilirdi.
Bununla belə qədim dövrün ilk
dənizçiləri finikiyalılar
hesab edilir. Onların dövləti Aralıq dənizinin şərq sahillərində
yerləşirdi. Finikiyalılar böyük və möhkəm gəmilər inşa edir, Aralıq
dənizi hövzəsindən kənara, okeana çıxır, Avropanın və Afrikanın
qərb sahilləri boyunca üzürdülər. E.ə. VI əsrdə Misir fironu II
Nexonun (İİ Nexao) tapşırığı ilə finikiyalılar Afrika ətrafında səyahət
etdilər.
Onlar Eriteriya dənizindən (Qırmızı dəniz) üzərək Cənub
dənizinə (Hind okeanı) çıxdılar. Payızın düşməsi ilə əlaqədar onlar
sahilə yan alır, düşərgə salaraq torpağı əkir, məhsul yığdıqdan sonra
yollarım davam etdirilər. Bu qayda ilə onlar yalnız üçüncü il Afrika
ətrafına dövrə vuraraq Misirə qayıtdılar. Məhz finikiyalıların səyləri
56
nəticəsində Cəbbəlütariq boğazı kəşf edilmiş və Avropanın qərb
sahillərinə, Britaniya adalarına və Afrikanın qərb sahillərinə çıxış
imkanı əldə olunmuşdur. Onlar Atlantik okeanına çıxışda Kadir
(Kadis) və Tinqis (Tanjer) şəhərlərinin təməlini qoymuşlar.
Təəssüflər olsun ki, finikiyalıların coğrafi kəşfləri onların
mədəniyyətlərinin taleyini yaşadı. Onların səyahətlərinin nəticələri
sonrakı nəsillər üçün demək olar ki, izsiz-soraqsız itmişdir. Yalnız
Herodotun yazılarında finikiyalıların səyahətləri haqqında məlumata
rast gəlinir. Bununla belə coğrafi kəşflər sahəsində finikiyalıların
xidmətləri əvəzsisdir. Hər şeydən əvvəl finikiyalılar Köhnə dünyanın
iki qitəsinin adını vermişlər.
Aralıq dənizi ilə üzərkən onlar ilk dəfə olaraq dənizdən
şərqdə yerləşən dövlətləri ümumi sözlə - “asu”, Aralıq dənizinin
şimal-qərb hissəsini - “Ereb” adlandırırdılar ki, bu da müvafiq
olaraq Gündoğan və Günbatan mənasını verir. Məhz bu adlardan
qədim yunanlar “Asiya" və “Avropa” yaratmışlar. Finikiyalıların
digər xidməti ondan ibarətdir ki, səyahət zamanı müxtəlif dillərdə
danışan xalqlarla qarşılaşan finikiyalılar onların səslərini yamsıla-
yırdı. Sonralar məhz finikiyalılar ieroqlofləri əlifba hərfləri ilə əvəz
etdilər ki, bu əlifbada hər bir işarə müəyyən səs kombinasiyasını
bildirirdi.
Qədim finikiyalıların nəsilləri olan karfagenlilər
yeni
torpaqlar və ərazilər mənimsənilməsini davam etdirirdilər. Qədim
mənbələrə görə e.ə. VI əsrdə
Qalmikonun rəhbərliyi ilə Priney
yarımadasının qərb sahilləri boyunca Britaniya adalarına qədər
ekspedisiya həyata keçirilmişdir. Bu səyahət dörd aya yaxın davam
etmişdir. Karfagenli admiral Hennonun(Qannon) səyahəti haqqında
yazılı məlumat dövrümüzə çatmışdır.
Eramızdan əvvəl təqribən 525 və ya 530- cu ildə Karfagendən
hər birində əlli avar çəkəni olan 60 gəmi ilə yola düşmüşdü. Bu
gəmilərdə Afrikanın qərb sahillərində 30 min nəfər karfagenli
gedirdi. Səfərin məqsədi Afrikanın qərb sahillərində yeni karfagen
məskənləri, ticarət məntəqələri yaratmaq idi. Aralıq dənizi ilə qərbə
57
doğru hərəkət edən karfagenlilər Herakl sütunlarının yanında -
Cəbbəlütariq boğazından keçib Atlantik okeanına daxil oldular.
Qannon Afrika sahillərində bir sıra yeni ticarət məntəqələri
yarada-yarada Atlantik okeanı ilə üzüaşağı endi. Karfagen admiralı
yerli əhalidən tərcüməçilər götürərək «böyük və enli bir çaya»,
ehtimal ki, indiki Seneqal çayına çatdı. Qannon «Çoxlu timsah və
begemot olan» bu çayla üzüyuxarı üzür və sonra Atlantik okeanı ilə
təqribən daha bir aya qədər cənuba doğru hərəkət edir. Səyyahın
məlumatına görə o, elə bir sahilə gəlib çatmışdı ki, burada gündüz
ancaq meşə, gecələr isə böyük alov görmək mümkün idi. Bundan
sonra isə o, çox böyük bir yanar dağa gəlib çatmışdı.
Ehtimal etmək olar ki, Karfagen səyyahı o zaman
Kamerundakı hündürlüyü 4075 metrə çatan böyük vulkan dağlarına
qədər gedib çıxmışdılar.
Burada Qannon ilk dəfə insanabənzər
meymunlara
rast gəlmişdi.
Onun
yazdığına
görə
körfəzin
içərilərindəki adalardan birində «vəhşi adamlar yaşayır. Onların
arasında çoxlu qadın vardı, biz onları təqib etdik və kişilərdən heç
birini tuta bilmədik. Onların hamısı daş atıb özlərini müdafiə edə-
edə təpələrə dırmaşıb qaçdılar. Əvəzində üç qadını ələ keçirdik.
Lakin onlar bizimlə gəlmək istəmir, dişləyir, cırmaqlayırdılar. Biz
onları öldürüb soyduq və dərilərini Karfagenə gətirdik.
Beləliklə, Karfagen admiralı
Atlantik okeanının Afrika
sahilləri ilə Qvineya körfəzi sahillərinə qədər gəlib çıxmış, sonra isə
ərzaq çatışmazlığı üzündən səyahətini davam etdirə bilməyib geri
dönmüşdü. Qannonun səfəri qədim
dövrün ən böyük dəniz
səyahətlərindən biridir. Bu səyahət, hələlik məlum olduğuna görə,
Afrikanın qərb sahilləri ilə cənuba doğru ilk səyahətdir. O zaman
avarlı qayıqlarla Qannonun çatığı Qvineya sahillərinə avropalılar -
portuqaliyalılar bundan təqribən 2000 il sonra - XV əsrdə gəlib
çıxdılar.
Yeri gəlmişkən Qədim Misirdə ekvatorial Afrikanın rayonları
barədə cüzi məlumatlara malik idilər, çünki misirlilər cənub
istiqamətində uzaq məsafəli səfərlər etmirdilər. Onların ticarət yollan
müasir Sudanın paytaxtı Xartum şəhəri yaxınlığında sona çatırdı.
Qədim dünyadan söhbət açarkən qeyd etməliyik ki,
səyahətlər və kəşflər bütün xalqlar tərəfindən həyata keçirilirdi. Bu
mənada insan sivilizasiyasının mərkəzləri olan Çin və Hindistan da
istisna deyildir. Qədim Çin sivilizasiyası e.ə. 2 mininci ildə Xuanxe
çayı hövzəsində təşəkkül tapır. E.ə. ikinci minilliyin sonlarına yaxın
çinlilər şimalda Amur çayının sahillərinə və cənubda Hind-Çin
yarımadasının qurtaracağına kimi Şərqi Asiyaya səpələnmişdilər.
Qədim Çində ətraf aləm haqqında məkan təsəvvürləri öz ölkələri ilə
məhdudlaşmırdı. Çin səyyahlarına ölkələrinin coğrafiyası yaxşı
məlum idi. Qədim Çinlilər nəinki öz çaylarında üzür, hətta gəmilərlə
Sakit okeana da çıxırdılar.
Hələ Şan-İn sülaləsi dövründə(e.ə.XVII-XIl əsrlər) Çin
dövləti xarici müstəmləkələrə malik idi. Bu haqda Mahnılar kitabının
hissələrindən biri olan “Şanskixod”da məlumat verilir. E.ə.Xİ əsrdə
Çjou sülaləsindən olan imperatorlardan biri taxta çıxarkən ona
hədiyyə olaraq gəmi verilmişdi. Dəniz səyahətlərinin Qədim Çində
həyat tərzinin tərkib hissəsi olduğunu belə bir faktla təsdiq etmək
olar ki, Tsi çarlığının hökmdarı e.ə. VI əsrdə tədqiqat məqsədilə 6 ay
gəmi ilə üzmüşdür.
Çin filosofu Konfutsi 13 ildən çox səyahət edən müəllim
olmuşdur. Qədim Çində ticarət və gəzinti gəmiləri ilə yanaşı hərbi
gəmilər də mövcud idi. Salnaməçi e.ə. 485-ci ildə U və Tsi çarlıqları
arasındakı böyük dəniz döyüşü haqqında məlumat verir. Bu
çarlıqlarda hərbi və mülki, həmçinin hökumət məmurları və səfirlər
üçün gəmilər inşa edilən xüsusi tərsanələrin olması tarixdən
məlumdur. E.ə. Vİİ əsrdən başlayaraq Qədim Çində ticarəti
aktivləşdirmək məqsədilə geniş coğrafi icmallar yaradılmağa başlanır
ki. Onu müasir bələdçi kitablarının nümunəsi kimi qiymətləndirmək
olar. Bu icmallarda nəinki təbii şərait, eyni zamanda təsərrüfat,
nəqliyyat və s. əks olunurdu.
Çjanqo dövründə Çində zəvvarlıq və elmi turizm meydana
gəlir.Kahinlər ölməzliyin sirlərini bilən qocaların yaşadığı Boxayvan
körfəzindəki (Sarı dəniz) Penlay və İnçjou adalarına gedərdilər.
Çinlilərin coğrafiyanı dərindən bilmələrinin nümunəsi olaraq Böyük
58
59
Dostları ilə paylaş: |