44 Яхлаг сайясиндя саьлам щяйат
{ﺎًﺒﻴِﻗَر ْﻢُﻜْﻴَﻠَﻋ َنﺎَﻛ َﻪّﻠﻟا ﱠنِإ}
“Həqiqətən, Allah sizin üzərinizdə gözətçidir!”
1
Peyğəmbəri-Əkrəmdən (s) nəql olunan hədisdə
belə buyurulur:
َكاﺮَﻳ ُﻪﱠﻧِﺎَﻓ ُهﺮَﺗ ْﻢَﻟ ْنِﺎَﻓ ُهاﺮَﺗ َﻚﱠﻧَﺎَﻛ َﻪﻠﻟا ِﺪُﺒْﻋُا
“Allaha elə ibadət et ki, sanki Onu görürsən; əgər sən
Onu görməsən də, O, səni görür!”
2
Diqqəti cəlb edən odur ki, bu hədis “Nəhl” surəsinin
“İnnəllahə yə`muru bil-ədli vəl-ehsan!” (Həqiqətən,
Allah ədalətli olmağı və yaxşılıq etməyi əmr edir!)
3
– ayəsində qeyd edilən “ehsan” sözünün təfsirində
buyurulmuşdur. Yəni bütün yaxşılıqların qaynağı
“müraqibət”dir (nəfsi nəzarət altına alıb, ona diqqət
yetirməkdir).
2. Hər bir söz və əməldən qabaq onun səbəb
və nəticəsini götür-qoy etmək lazımdır. Hədisdə
buyurulur:
؛َﻢِﻟ ُلﱠوَ ْﻻّا :َﻦﻳِواوَد ُﺔَﺛﻼَﺛ ْْتَﺮُﻐ َﺻ ْنِا َو ٍﺔَﻛَﺮَﺣ ﱢﻞُﻛ ِﰲ ِﺪْﺒَﻌْﻠِﻟ ُ َﴩْﻨُﻳ ُﻪﱠﻧِا
ْﻦَﻤِﻟ ُﺚِﻟﺎّﺜﻟّا ؛َﻒْْﻴَﻛ ِنيﺎّﺜﻟّا
“Hər bir rə ar və əməli – kiçik olsa belə – yerinə yetirən
zaman onun xüsusiyyətlərini yazmaq üçün üç də ər açılar:
birincisi (əməlin) səbəbini, ikincisi keyfiyyət və necəliyini,
üçüncü isə kimin üçün yerinə yetirildiyini (son məqsədini)
göstərir.”
4
1 . “Nisa” surəsi, ayə 1.
2 . “Biharul-ənvar”, 72-ci cild, səh.279.
3 . “Nəhl” surəsi, ayə 90.
4 . “Ehyaül-ülum” və “Məhəccətül-beyza”.
Айятуллащ ял-цзма Мякарим Ширази 45
Şübhəsiz, belə təfəkkür tərzi insanı çirkinliklərə
qarşı hazır edir.
3. Gündəlik işləri yerinə yetirdikdən sonra əməlləri
dəqiq “mühasibə” etmək (hesaba çəkmək) lazımdır.
İnsandan baş verən xəta və günah ruhi formaya
düşməzdən qabaq dərhal onun təsirləri qəlb və ruhdan
təmizlənməlidir; belə ki, onun acınacaqlı axır-aqibəti
haqda düşünüb özünü danlamalı, nəfsini qınamalı,
gələcəkdə özünü möhkəm gözləmək və idarə etmək
üçün lazımı qərara gəlməli, qurşandığı çirkin iş qədər
yaxşı əməllər yerinə yetirməlidir ki, canı və qəlbinin
saflığı ilkin vəziyyətə qayıtsın. Eynilə cismi xəstəlikdən
qurtulan şəxs kimi, müəyyən bir müddətdə iman, ruh
və mənəviyyatını gücləndirməyə başlamalıdır. (Həqiqi
tövbə də məhz bundan ibarətdir.)
“Mühasibə” və insanın özünü sorğu-suala çəkməsi
çox mühümdür və Peyğəmbəri-Əkrəm (s) bu haqda
buyurmuşdur:
ًةﱠﺮَﻣ َينِﻌْﺒَﺳ ِمْﻮَﻴْﻟا ِﰲ ِﻪْﻴَﻟِا ُبﻮُﺗَا َو َﻪﻠﻟا ُﺮِﻔْﻐَﺘْﺳَ َﻻ ﱢنيِا
“Mən hər gün yetmiş dəfə tövbə və istiğfar edirəm.”
1
Aydındır ki, Peyğəmbərin (s) tövbəsi günaha görə
yox, itaətkarlığın keyfiyyət və necəliyi ilə bağlıdır!
1 . “Məhəccətül-beyza”, Feyz Kaşani, 2-ci cild, səh.315.
46 Яхлаг сайясиндя саьлам щяйат
ÖZÜNÜİSLAHDA İLK ADDIM
DİL VƏ DANIŞIQ
Dil – zahir və batinin aynası
Əxlaqi bəhslərdə dil və danışıq qəlbin aynası,
əqlin nümayəndəsi, insan şəxsiyyətinin açarı və ruha
açılan mühüm qapı kimi yüksək əhəmiyyət daşıyır.
Başqa sözlə, ruh aynasında görünənlər (düşüncə və
hisslər) dil və danışıqda aşkar olur. Əgər keçmişdə
təbiblər orqanizmin səhhətini xəstənin dili ilə müayinə
edirdilərsə, müasir psixoloqlar əksər hallarda psixoloji
gərginlikləri insanların danışıqlarında arayıb-
axtarırlar! Əxlaq alimləri də məhz dil və danışığın
islahına xüsusi əhəmiyyət verir, onun islahını ruhi
təkamül, fəzilət və əxlaqi səciyyə hesab edirlər. Əhli-
beytdən (ə) nəql olunan hədislərdə də bu mövzu qısa
və diqqəti cəlb edən təbirlərlə açıqlanır. Aşağıdakı
iki hədis bizim müddəamıza şahiddir. İmam Əli (ə)
“Nəhcül-bəlağə”də belə buyurur:
Айятуллащ ял-цзма Мякарим Ширази 47
ِﻪِﻧﺎﺴِﻟ َﺖْﺤَﺗ ٌءﻮُﺒْﺨَﻣ ُءﺮَﻤْﻟَا
“İnsan dilinin altında gizlənib!”
1
İmam Sadiq (ə) buyurur:
َﻢﻴِﻘَﺘ ْﺴَﻳ ﻰّﺘَﺣ ُﻪُﺒْﻠَﻗ ُﻢﻴِﻘَﺘ ْﺴَﻳ ﻻ َو ،ُﻪُﺒْﻠَﻗ َﻢﻴْﻘَﺘ ْﺴَﻳ ﻰّﺘَﺣ ٍﺪْﺒَﻋ ُنﺎيمِا ُﻢﻴِﻘَﺘ ْﺴَﻳ ﻻ
ُﻪُِﻧﺎﺴِﻟ
“Bəndənin qəlbi düzəlməyincə imanı düzəlməz, dili
düzəlməyincə də qəlbi düzəlməz!”
2
Dildən çıxan otuz böyük günah
Əksər günahların dilin vasitəsilə baş verdiyini
bildiyimiz zaman bir sıra yaxşı əməllər kimi, dilin
islahına verilən əhəmiyyət da daha aşkar olur. Mərhum
Feyz Kaşani “Məhəccətül-beyza”da, Qəzali isə “Ehyaul-
ülum” kitabında “dilin günahları” ünvanı ilə geniş
mövzu açmışlar. Məsələn, Qəzali dildən çıxan iyirmi
günah və xətanı qeydə almışdır ki, aşağıdakılardan
ibarətdir:
1. İnsana aid olmayan işlər haqda danışmaq;
2. Çox və yersiz danışmaq;
3. Azğın işlərdən söhbət açmaq, məsələn, şərab,
qumar və əxlaqsız qadın məclislərini vəsf etmək;
4. Mübahisəni qızışdırmaq, başqalarını təhqir
etmək, yaxud öz üstün cəhətlərini dilə gətirərək
ətrafındakıları alçaltmaq;
5. Çəkişmə, mücadilə və inadkarlıq;
6. Sözdə fəndişlətmə, qafiyəbazlıq və s.
1 . “Nəhcül-bəlağə”, “qısa kəlamlar”: 148.
2 . “Biharul-ənvar”, 75-ci cild, səh.262 və “Məhəccətül-beyza”, 5-ci
cild, səh.193.
Dostları ilə paylaş: |