respublikaların "ali dövlət orqanları" qərara aldılar ki,
1940-cı il yanvar ayının 1-dən e'tibarən kiril qrafikası əsa
sında tərtib olunmuş yeni əlifbaya keçilsin. Nəhayət, təb
liğat öz "bəhrəsini" verdi. Qərar yerinə yetirildi. B eləcə
də, əlifbamızın tarixində ikinci repressiya öz işini gördü.
Bütün türk xalqları bir-birindən tamamilə fərqlənən kiril
qrafikalı əlifbaya keçdi. Burada yeri gəlmişkən, bir "gizli
ştrixi" də qeyd etmək yerinə düşərdi, "Yeni əlifbaya" ke
çid ərəfəsində hər bir türk xalqı üçün ayrıca əlifba hazır
lanmış və "Mərkəzin" göstərişi ilə mənşəcə və m ədə-
niyyətcə qardaş olan türkdilli xalqların hərəsi bir əlifba
qəbul etmişdir. Beləliklə də, şifahi ünsiyyət zamanı bir-
birini açıq-aydm başa düşən Azərbaycan türkləri m ənşəcə
və dilcə bir-birinə qardaş olan türk (Osmanlı türkcəsi),
türkmən, Krım tatar, qaqauz, qaraçay və digər dillərin
əlifbalarını oxumaq imkanından tamamilə məhrum oldu
lar. Eləcə də, keçmiş Sovet məkanında yaşayan digər
qardaş türk xalqları bir-birinin yazılı mədəniyyətindən
uzaqlaşdırıldı... türk xalqları bir-birindən ayrı salındı,
parçalandı... Bax, budur keçmiş Sovet imperiyasının
"beynəlmiləlçilik" siyasətinin nəticələri!..
Burada türk xalqlarının dil və mədəniyyət problemləri
ilə yanaşı bir məqamı da qeyd etmək yerinə düşərdi.
1917-Ci ildə Sovet imperiyası tarix səhnəsnə gəldikdən
sonra Böyük Türk Dünyası iki yerə bölündü. Keçmiş SSRİ
imperiyası məkanında yaşayan türk xalqları ilə Balkan
türkləri, Anadolu türkləri, İranın müstəmləkəsi altında in
ləyən Azərbaycan türkləri, tarixən İraqda yaşayan kər-
260
küklər, Əfqanıstanda yaşayan əfşarlar, Çində yaşayan sarı
uyqurlarla min illər boyu mövcud olan bütün siyasi,
iqtisadi, mədəni və hətta, qohumluq əlaqələri kəsildi.
Tarixin hökmü və tarixi düşmənlərimiz Rusiya çarlığı və
İran şahlığı tərəfindən iki yerə bölünmüş, iki işğal zo-
nasma-iki müstəmləkəyə çevrilmiş, Azərbaycanın Quzey-
dəki əhalisi ilə Güneydəki əhalisi arasında da bütün əla
qələr kəsilmiş, hətta, bir atanın və ananın övladları olan,
qardaş və bacılar Araz çayının bu tayından o tayına həs
rətlə baxa-baza qalmışlar... Bu proses XX əsrin son onil
liyinə yə'ni, 1991-ci ilə qədər beləcə də davam etmişdir...
XX əsrin sonlarına yaxın keçmiş Sovet imperiyasının
hakimiyyəti laxladı və nəhayət, 1991-ci ilin ikinci yan-
sında 70 il dünyaya meydan oxuyan, "qan çanağı" üzərin
də qurulan, XX əsrdə "represiyaların müəllifi və təşki
latçısı" kimi tanınan Sovet imperiyası həmişəlik süqut
etdi. Onun məkanında 15 yeni müstəqil və suveren dövlət
yarandı. Bu dövlətlər arasında özünün tarixi dövlətçiliyini
yenidən bərpa etmiş türkdilli Azərbaycan, Özbəkistan,
Qazaxıstan, Türkmənistan və Qırğızıstan dövlətləri də
vardır. Bu da, hər şeydən əvvəl, türk xalqlarının özünün
milli dillərini və milli mədəniyyətlərini müstəqil şəkildə
inkişaf etdirmək üçün geniş və parlaq səhifələr açdı...
Türk xalqları XX əsrin birinci yarısında qısa müddət
ərzində istifadə etdikləri latın qrafikası əsasında yaradıl
mış əlifbanı yenidən bərpa etmək üçün bir sıra tədbirlər
gördülər. O cümlədən, 1991-ci ilin noyabr ayında İstam-
261
bulda "Çağdaş türk əlifbaları"" mövzusunda geniş sim
pozium keçirildi. Həmin simpoziumda bütün türk xalqları
üçün 34 hərfdən ibarət latın qrafikası əsaslı vahid əlifba
qəbul edildi. Bu əlifbanın qəbul edilməsini bütün türk
xalqlarının həyatında böyük dönüş adlandırmaq olar. Çün
ki məhz vahid əlifba vasitəsilə türk xalqları öz soy kökünə
qayıtmaq və türk birliyinə doğru getmək üçün yeni imkan
lar əldə etmişlər... Türk xalqlarının yenidən birliyə doğru
getməsindən başqa heç bir çarəsi yoxdur...
Artıq, Azərbaycan-türk xalqı 1992-ci ilin 1 sentyabrın
dan e'tibarən latın qrafikalı əlifbasını yenidən bərpa etmiş
və bu əlifbanın həyatın bütün sahələrində tətbiqi başa çat
maq üzrədir... Güman ki, digər türk xalqları da, birlik na
minə, yaxın gələcəkdə belə bir yolla irəliləməyə başlaya
caqdır. Çünki bu yol tarixi-strateci əhəmiyyət kəsb edən
yeganə yoldur-birlik yoludur, güc və qüdrət yoludur.
(Bax: Prof. M.Çobanov, A ltay dilləri ailəsində
Azərbaycan-türk dilinin mövqeyi, Bakı, 2001, səb.3-52).
262
Filologiya elmləri doktoru,
professor
MƏDƏD NAMAZ OĞLU
ÇOBANOVun
elmi-pedaqoji fəaliyyəti
haqqında
ümumi məlumat
M.N.Çobanov 1937-ci ildə Gürcüstan Respublikası
nın Bolnisi rayonunun Darbaz kəndində anadan olmuş
dur. O, 1955—ci ildə Darbaz orta məktəbini bitirib, elə
həmin ildə A.S.Puşkin adma Tbilisi Dövlət Pedaqoji
İnstitutunun tarix-filologiya fakültəsinin Azərbaycan böl
məsinə qəbul olunmuş və həmin fakültəni 1960-cı ildə
müvəffəqiyyətlə bitirib. (Diplom № H №673260); rus,
gürcü və türk dillərini bilir.
0,1960-cı ilin sentyabr-oktyabr aylarında Darbaz orta
məktəbində müəllim işləmiş: 1960-cı ilin oktyabr-1962-
ci ilin noyabrında sabiq SSRİ Silahlı Qüvvələrinin Za
qafqaziya Hərbi dairəsində hərbi xidmətdə olmuşdur.
1962-1963-cü illərdə Darbaz orta məktəbində müəl
lim, 1963-cü- 1966-cı illərdə Gürcüstan LKGİ-nin Bolni
si rayonu komitəsində Məktəb şöbəsinin müdiri, Gür
cüstan KP-nin Bolnisi rayonu komitəsində təlimatçı iş
ləmişdir.
763
Dostları ilə paylaş: |