sonra mütləq "nəfər" numerativ sözü işlənməli idi. Yəni, "450-
500 nəfərdən az erməni yaşadığını söyləyirlər" kimi olmalı idi.
Yuxarıdakı mətndə kobud faktik səhvlərə də yol verilib. Yəni
"283.400.000".Bu rəqəmin ifadə etdiyi məzmun isə Fransanın
indiki əhalisinin ümumi sayından təxminən 5,5 dəfə çox
edir.Deməli Fransada yaşayan ernıənilərin sayı milyonla yox,
minlərlə hesablanmalı idi.
Yəni bu cümlə "Fransada cəmi 283.400 nəfər erməni yaşayır
kimi olmalı idi.
Həmin qəzetin səhifələrində oxuyuruq: ...türkdillilər... bu
minvalla ermonı seçicilərin təsir gücünü dezavuasiya etməlidir.
Əminom-Fransada səsvermə hüququna malik 400-500 min türk
dilli olarsa, "erməni soyqrmV'm tanıyan fransız parlamentarlar az
sonra "ermənilərin türklərə qarşı soyqrımı" faktını ən üst düzəy-
də rəsmən tanıyacaqlar. Bu cümlədə xarici dillərdən alınma
"dezavuasiya" sözünün əvəzinə doğma dilimizin ümumişlək
xarakterli "azaltmalı; etibarsız və rədd" sözlərinin işlədilməsi da
ha münasib olardı. İkincisi bu cümlədəki "ən üst düzəydə" ifadəsi
do həm üslubi, həm də məzmun etibarı cəhətdən dəqiqliyi ilə
yerinə düşməmişdir. Həmin ifadənin əvəzino, bəlkə də, "ilk
gündən, ilk tanışlıqdan" ifadəsinin işlədilməsi məqsədyönlü
olardı. Çünki dilimizdə hələlik "ən üst düzəydə" ifadəsi tərkibinə
və məzmununa görə fonnalaşmayıbdır.
Sırağagün BMT-nin İnsan hüquqları üzrə Komissarlığının və
Cenevrədə yerləşən insan hüquqları üzrə Beynəlxalq Liqanın
ekspertləri Azərbaycana səfərə gəliblər" (“Palitra” qəzeti). Bu
cümlə üslub və məzmununa görə qüsurludur. Birincisi, bir cüm
lədə "üzrə" qoşmasına ehtiyac yox idi. İkincisi, dilimizdə "səfərə
çıxmaq" və yaxud "səfər etmək ifadələri" lap qədim zamanlardan
təşəkkül tapmışdır. Dilimizdə "səfər" sözü tarixən "çıxmaq və ya
"səfər etmək" ifadələri birinci şəxsin dilindən söylənilir və
məkan etibarı ilə səfərin çıxış və başlanğıc məntəqəsini bildirir.
208
Onun ifadə etdiyi məna çalarında isə səfər edilən bölgənin-
məkanın son məntəqəsi ifadə olunmur.Odur ki, yuxarıdakı
cümlədə "səfərə gəliblər" ifadəsi yerinə düşməmişdir.
"Bu mənada hesab edirəm ki, ayrı-ayrı partiyaların fəaliyyə
tində deskruktiv elementlər, qeyriqanuni hakimiyyət mübarizə
ləri qalmaqdadır.” ("Palitra” qəzeti). Dilimizin müasir tələbləri,
baxımından bu cümlə də qüsurlardan xali deyildir. Birincisi, bu
cümlədə "destruktiv elementlər" əvəzinə dilimizdə əsrlərlə işlə
nə-işlənə gələn və indi fəal şəkildə işlənməkdə olan "dağıdıcılıq
ünsürləri, pozuculuq ünsürləri" ifadələrinin işlədilməsi daha
münasib olardı. İkincisi, bu cümlədəki "bu" əvəzliyindən sonra
vergül işarəsi qoyulmalı idi. Çünki yazılı nitqdə durğu işarələri;
şifahi nitqdə isə vurğu və ya məntiqi vurğu yerində işlədilmədik-
də cümlədə və ya nitqdə ifadə olunan məna çaları təhrif edilir.
Yaxud "...buna paralel olaraqsa məhz nədənsə..." ifadəsinə
nəzər salaq. Məlumdur ki, ədəbi dilimizin qrammatik quruluşuna
görə, feli bağlamalardan sonra heç bir şərt şəkilçisi işlədilmir.
Lakin yuxarıdakı ifadədə "-araq" feli bağlamasından sonra "-sa"
şərt şəkilçisinin işlədilməsi üslubi xətanm yaranmasına səbəb
olmuşdur.
"AXSP daxilində "islahatçılari'la "mühafizəkarlar" arasında
gedən çəkişmələr hər gün ötən günə nisbətən daha da gərgin
ləşir” (“Səs” qəzeti). Bu cümlənin tərkibindəki üslubi cəhətdən
ağırlıq törədən "hər gün ötən günə nisbətən" ifadəsinin əvəzinə
mahiyyətinə görə ədəbi dilimizin müasir səviyyəsi ilə səsləşən
"gündən-günə" ifadəsi işlədilməli idi.
Yaxud Sovet imperiyasının hakim olduğu bir dövrdə rus dili
haqqında deyilən "ikinci ana dili", böyük rus dili ifadələrinə də
mətbuat səhifələrində tez-tez rast gəlirdik. Məntiqsizliyə bir bax!
Məlumdur ki hər kəsin bir anası olduğu kimi bir də ana dili olur.
Əlbəttə, hər hansı bir ailədə bir təsadüf və ya faciə (ölüm) nəticə
sində uşaqların ögey aııası və ya analığı da ola bilər. Xalq ara
209
sında deyildiyi kimi, "Analıq yamalıq" olur...Deməli yetmiş ildən
çox bir dövrdə "ikinci ana dili adlandırdığımız "rus dili" də bizim
xalq üçün bir növ yamalıq yamaqlıq rolunu oynamış, hətta dili
mizin müstəqil və sərbəst inkşafinı müəyyən dərəcədə ləngit
mişdir. Yeri gəlmişkən qeyd etmək lazımdır ki, respublikada,
demək olar ki, bütün rəsmi dairələrdə və rəsmi sənədlərdə ana
dilimizin əvəzinə "ikinci ana dilimiz" və ya rus dili həm şifahi,
həm də yazılı ünsiyyət vasitəsi olmuşdur Burada bir cəhəti də
qeyd etmək yerinə düşərdi. Məlumdur ki, dövlətin əsas atributla
rından biri də ordudur. Respubl Ucamızda isə orduya kadrlar hazır
lamaq üçün ana dilində hərbi məktəblər yaradılmasına imkan
verilməmişdir (keçmiş SSRİ-nin bütün hərbi məktəblərində təd
ris yalmz rus dilində aparılırdı.) Şübhəsiz ki, bu da hərbi elmin
qapılarını milli hərbi kadrların üzünə bağlamaq, silahı xalqımızın
şərəfli övladlarına etibar etməməkdən irəli gəlirdi.Əlbəttə, im
periya siyasətinin bu acı nəticələri indi ordumuzda zabit kadrların
çatışmamazlığında özünü büruzə verdi... rusca danışır, uşaqlarım
rus dilli məktəbdə oxudurdular. Çünki rus dilini bilməyən soy
daşlarımız dövlət vəzifələrinə irəli çəkilə bilməzdi... Bu da bu-
tərəfdən dilimizin işlənmə dairəsinin məhdudlaşdırılmasına; di
gər tərəfdən isə dilimizdə müəyyən üslublann təkmilləşməsinə
və inkşafma (xüsusilə rəsmi üslubun) və dildə termin yaradıcılı
ğına "üstüörtülü" şəkildə ağır zərbələr vurdu.
Bir neçə kəlmə də "böyük rus dili" ifadəsi haqqında. Əgər, biz
"böyük rus dili" ifadəsini işlədiriksə, onda "kiçik rus dili" ifa
dəsini də işlədə bilərik. Ancaq heç bir dildə bu və ya başqa bir
dili "böyük və ya kiçik" ifadələri ilə yox, "az yayılmış və ya çox
yayılmış" ifadələri ilə qiymət vermək olar: az yayılmış dil, çox
yayılmış dil. Bu baxımdan rus dilini də çox yayılmış dil adlan
dırmaq olar.
Bəzən qəzetlərin səhifələrində elə başlıqlara, elə ifadələrə və
cümlələrə rast gəlirsən ki, adam öz gözləri ilə oxuduğuna belə
210
inanmır. Məsələn, başlıqlara nəzər salm: "Yalnız çeçenlərin hə
lak olması məni sevindirir. (“Müsavat”, 31 yanvar 2001-ci li). Bu
başlığın ümumi məzmununa nəzər salan oxucu qeyri ixtiyari ola
raq, həmin məqalənin müəllifinin də qəzet redaksiya heyətinin
də məkrli məqamlarının, Azərbaycan xalqı ilə dindaş çeçen xalqı
arasında ixtilaf, nifaq salmaq, düşmənçilik toxumu səpmək məq
sədini güdmələri nəticəsinə gəlir. Axı bir xalqm hamılıqla həlak
olmasım istəmək insani humanizmdən çox uzaqdır. Bu həm
məntiq, həm etnik həm də bəşəri ideyalar baxımından çox böyük
səhvlərdir. Axı, hər hansı bir xalqı düşmən və ya pis xalq adlan
dırmaq olmaz. Doğrudur, hər hansı bir xalqın arasından bir qrup
terrorçu, xalq demək deyildir.
Yaxud "Alternativ struktur yaradanlar zibil insanlardır" (“Səs”
qəzeti). Qəzetdə belə bir başlığın verilməsi etik baxımdan çox
gülünc görünür. Çünki siyasətdə və idealogiyada mümkün olan
iki istiqamətdən birini seçən adamları-ziyalıları "zibil" hesab et
mək heç bir etik normaya uyğun gəlmir. Xüsusilə, kütləvi infar-
masiya vasitələri və dövri mətbuat orqanlarında belə təhqiredici
söz və ifadələrdən istifadə olunmasına qəti şəkildə yol vermək ol
maz. Çünki həm mətbuat həm də kütləvi infarmasiya vasitələ
rinin başlıca vəzifəsi, hər şeydən əvvəl, xalqı mənəvi cəhətdən
silahlandırmaq və tərbiyə etmək olmalıdır.
Yeri gəlmişkən bir məsələni də qeyd etmək yerinə düşərdi.
Dövri mətbuat orqanlarının səhifələrində çap olunan mətlərin
başlıqları öz sadəliyi, ahəngdarlığı, cəlbediciliyi və məzmunu eti
barı ilə mətnin ümumi məzmununa uyğun olmalıdır. Odur ki, hər
bir mətnin başlışı müasirliyi, elmiliyi, məntiqidiyi və sosial məz
munu ilə diqqəti cəlb etməlidir...
Müasir dövrün "qəzet bolluğu içində üzdüyümüz" bir dövrdə
müxtəlif qəzetlərin səhifələrində adi əxlaq normalarına, etikaya
riayət olunmayan mətnlərə, başlıqlarına da rast gəlirik.O cüm
lədən məqalə başlıqlarından "Alternativ struktur yaradanlar zibil
211
Dostları ilə paylaş: |