25
16-rasm.
To‘siq qo‘yish uchun avval o‘yinchi oyoqlarini ko‘proq bukib, qo‘llarini
qattiq silkib yuqoriga sakraydi. Qo‘llar tirsakdan bir oz bukilgan holatda to‘r
tepasiga ko‘tariladi. Optimal kuchlangan (barmoqlar orasi ochiq) kaftlar
to‘rning yuqori qismiga borganda, to‘r osha yuqoriga-oldinga harakatlantiriladi.
Zarba vaqtida kaftlar to‘pga maksimal yaqinlashtiriladi va bilak bo‘g‘inlari
hisobiga
faol
bukiladi.
Bundan
asosiy
maqsad
berilgan
zarbani
amortizatsiyalash va to‘pni raqib jamoasining maydonchasiga yo‘naltirishdan
iboratdir.
Hujumchilar to‘r chekkalaridan hujum zarbalarini berishda to‘pni
to‘siqdan maydon tashqarisiga chiqarib yuborishga harakat qiladilar. Shu
sababli to‘siq to‘r chekkasiga yaqin bo‘lgan qo‘l bilan yopiladi va to‘pning
maydonchadan chiqib ketishga yo‘l qo‘yilmaydi.
To‘siq qo‘yish texnikasining murakkabligi
quyidagi uchta omilga
bog‘liq: joy tanlash; turgan joydan yoki harakatdan so‘ng
baland sakrash;
qo‘lni to‘r ustiga ko‘tarish vaqtini aniqlash.