səviyyələrini nəzərə çatdırmağa çalışırlar. Şagirdlərlə müəllim arasında
heç bir qarşılıqlı təsir mövjud olmur.Nəticədə psixoloji təmas olmur,
buradan isə şagirdin, tələbənin passivliyi yaranır.
2. Təmassız model-. Bu cür model özünün psixoloji məzmununa görə
birinciyə yaxın olur. Fərq ondan ibarətdir ki, bu modeldə müəllim və
şagirdlər arasında zəif əlaqə yaranır.
3. Fərqləndirici diqqət modeli- Bu cür müəllimlər şagirdlərə seçici
münasibət bəsləyirlər. Onlar bütün sinfə deyil, məsələn, yalnız talantlı
və yaxud zəif şagirdlərə diqqət yetirirlər. Nəticədə müəllim-şagird
kollektivi sistemində qarşılıqlı təsir aktı pozulur.
4. Hiporefleks modeli- Bu jür müəllimlər ünsiyyət zamanısanki
özlərinə qapılırlar. Özlərini dinləməyə meyllidirlər. Onların nitqi
monoloji xarakter daşıyır. O, dinləyijilərə heç cür reaksiya, fikir vermir.
5. Hiperefleks modeli-Bu model əvvəlkinin bir növ əksini təşkil edir.
Müəllim qarşılıqlı təsirin məzmununa deyil, ətrafdakıların onu necə
qavramasına fikir verir. Bu cür müəllim dərsdə sanki özünü
üzür.Nəticədə müəllimin sosial-psixoloji həssaslığı güclənir, kəskinləşir.
6. Dəyişməyən reaksiya modeli- Bu cür müəllimlər şəraitin
dəyişməsinə baxmayaraq ünsiyyəti əvvəl planlaşdırdıqları şəkildə
aparmağa can atırlar. Nəticədə Pedaqoji qarşılıqlı təsirin səmərəsi
aşağı düşür.
7. Avtoritar model,- Təlim prosesində bü cür müəllim yeganə və əsas
iştirakçı olur. Sualı da, cavabı da, hökmü də o verir. Siniflə onun
arasında yaradıcı qarşılıqlı əlaqə praktik olaraq mövcud deyildir.
Müəllimin birtərəfli fəallığı şagirdlərin hər cür təşəbbüsünü boğur.
Şagirdlər özlərini yalnız ijraçı kimi fəallığı minimumu enir.
8.Fəal qarşılıqlı təsir modeli- Bu cür müəllim şagirdlərlə daima
dialoqda olur, təşəbbüsü rəğbətləndirir. Qrupda psixoloji iqlimin
dəyişməsini asanlıqla hiss edir və ona reaksiya verir. Özünün rol
distansiyasını saxlamaqla dostluq əlaqələrinə üstünlük verir.
Dostları ilə paylaş: