Uşaqlar müəllimin nitq qabiliyyətinə qarşı çox həssasdırlar.Düzgün
tələffüz edilməyən bir söz, kəlmə dərhal onların gülüşünə səbəb olur,
monoton,yaxud tələsik danışıq isə diqqəti yayındırır, süstlük,
cansıxıcılıq yaradır. Səmimi mehriban danışıq zamanı yersiz, ucadan,
həyəcanlı söhbət müəllimə qarşı inamsızlıq gətirir.Odur ki, hər bir
müəllim bir natiq kimi öz üzərində çalışmalıdır. Müəllim səsinin əsas
xüsusiyyətləri bunlardır: 1) Səsin gücü. Bu, nitq aparatı orqanlarının
işinin fəallığından asılıdır.2) Səsin uçuşlu olması, onun müəyyən
məsafəni qət edə bilməsidir. 3) Səsin çevikliyi və mütəhərrikliyi.4)
Səsin diapazonu, yəni həcmi.5) Səsin tembri..Tembr danışanın əhvali-
ruhiyyəsindən, onun insan, əşya və hadisələrə münasibətindən asılı
olaraq dəyişir. Təcrübələr əsasında sübut edilmişdir ki, uşaqlar yuxarı
səslə aşağı səsi nisbətən daha yaxşı qəbul edir, onu xoşlayırlar. Bütün
bunları nəzərə alaraq hər bir müəllim öz səsinə qarşı daha tələbkar
olmalı, onun tərbiyəsi ilə məşğul olmağa çalışmalıdır. Diksiya –
sözlərin, hecaların və səslərin aydın tələffüz edilməsidir. O bütün nitq
aparatinın – dil, dodaqlar, dilçək, damaq, çənə, dişlər, qırtlaq, utlaq və
səs tellərinin mütəşəkkil,məhsuldar fəaliyyətindən asılıdır. Diksiyanın
pozulması bütün hallarda nitqi anlamağı çətinləşdirir. Bu cür
danışıqda və oxuduqda çox zaman sözlərin əvvəli, axırı aydın deyilmir,
səslər qarışdırılır, sözlər bitişik halda tələffüz olunur. Müəllimin nitqi
aydın, canlı, sədalı, yığcam, təmiz, düzgün və dəqiq, mənalı olmalı,
diqqəti cəlb etməli, şagirdləri yatırtmamalı, onları fikirləşməyə və
hərəkət etməyə, fəaliyyətə çağırmalıdır.
Dostları ilə paylaş: