və iğtişaş üz verdiyindən Ağa Məhəmməd şah o tərəflərə gedib işlərini
islah və boyun qaçıranları itaətə gətirmək işi ilə məşğul idi.
1210 (1795)-cu ildə Ağa Məhəmməd şah Tiflis, İrəvan, Talış və
Qarabağ vilayətlərini istila etmək məqsədilə Azərbaycan tərəfə gəlib,
sərkərdələrinin ən böyüyü olan Şahsevən Əliqulu xanı bəzi xanlarla
birlikdə İrəvan qalasını almağa göndərdi, özü isə bütün İraq, Fars,
Xorasan və Azərbaycan qoşunu ilə Şuşa qalasınm üstünə gəlib, onun bir
ağaclığında Govaxan adlı yerdə ordu qurdu.
Tiflis valisi şövkətli İrakli xan, İrəvan hakimi Məhəmməd xan və
Talış hakimi Mir Mustafa xan, mərhum İbrahim xanla birlikdə Ağa
Məhəmməd şaha itaət etməyəcəkləri və həmişə müttəfiq olub bir-birinə
kömək edəcəkləri haqqında and içmişdilər. Buna görə İbrahim xan
Qarabağ ellərinin bəzisini Tiflisə, bəzisini isə Şirvan tərəfə, özünün
Şirvana təyin etdiyi Mustafa xanın ixtiyarına göndərdi. Siyahıda və
dəftərdə qeyd olunmuş qalan elləri və qoşunu Qarabağın dağlarında və
qalanın içərisində yerləşdirdi. Qarabağın elləri və mahallarından çoxlu
atlı və piyada qoşun toplayaraq, qalanın mühafizəsinə lazım olan bütün
vəsaiti tədarük edib böyük və kiçik toplarla şaha qarşı müharibəyə
hazırlaşdı. Ağa Məhəmməd şahın ordusu 33 gün qalanın ətrafmda
dayanıb, gücünün çoxluğuna baxmayaraq, qalanın beş verstliyində olan
çaylardan keçə bilmədi.
Qarabağın piyada və atlı qoşunu, kəndlərin və ellərin sərkərdələri
Vərəndə, Dizaq və Talış mahallarının məlikləri Qızılbaş qoşununu
meşələrdə, yollarda və keçidlərdə tutub qarət edirdilər. Onlar hər gün
vilayətlərdən ordu göndərilən at, dəvə, qatır və başqa tədarükat və taxıl
karvanlarını qarət edib, adamlarını əsir rutub mərhum İbrahim xanın
yanına gətirirdilər. İş bir yerə çatmışdı ki, o vaxtın pulu ilə bir qatır 4
manata, bir dəvə 6 manata və yaxşı atın biri 10 manata satılırdı. Ağa
Məhəmməd şah, Qarabağ qoşunlarının gecələr basqın etməsindən
qorxaraq, öz ordusunun ətrafında yaxşı və möhkəm bürclər düzəltdirdi.
Vərəndə mahalının piyadaları da Məlik Şahnəzər bəyin böyük oğlu
Məlik Cəmşid bəyin sərkərdəliyi ilə böyük işlər gördülər. Məlik Şahnəzər
bəyin ailəsi ata-babadan mərhum Pənah xana və İbrahim xana sadiq və
xeyirxah olub xidmət etmiş, mərhum Pənah xan və İbrahim xan da onlara
olduqca hörmət və mərhəmət göstərirdilər. Bunların məhəbbəti o
dərəcəyə çatmışdı ki, Məlik Şahnəzər bəy
257
məzhəbinin yol vermədiyinə baxmayaraq, qızı Hurizad xanımı İbrahim
xana ərə verdi. Bir gecə mərhum İbrahim xan tərəfindən Vərəndə
mahalına məlik təyin edilmiş haman Məlik Cəmşid bəyin əmri ilə
Vərəndə yüzbaşıları və piyada əhalisinin bir dəstəsi gedib Ağa
Məhəmməd şahın xüsusi tüfəngçiləri tərəfindən qorunan böyük bir bürcü
bir saatın içində rutdular. Onların tüfəngçilərindən 60 nəfərdən artığını
öldürdülər və iki-üç nəfəri diri tutub səhər açılan zaman mərhum İbrahim
xanın hüzuruna gətirdilər və İbrahim xanın bəxşiş və nəvazişinə nail
oldular.
Qarabağ qoşunları Qızılbaş qoşununa istər gecə, istər gündüz rahatlıq
vermirdilər. Şahın özü üç-dörd dəfə çoxlu qoşunla çaydan keçmək qəsdi
ilə qala tərəfə gəldi. Bu tərəfdən cəld piyadalar, qoçaq atlılar və adlı-sanlı
sərkərdələr qabağına çıxıb, mərdcəsinə dava etdilər və düşməni sındırıb
geri qaytardılar.
Bu zaman vaxtilə İbrahim xandan üz döndərib, Gəncə vilayətinə
gedərək oranın hakimi Cavad xanın yanında gün keçirən Çiləbörd
mahalının məliki Məlik Məcnun Cavad xanla birlikdə Ağa Məhəmməd
şahın yanına gəldilər. Ağa Məhəmməd şah onların məsləhəti üzrə böyük
bir məğlubiyyət və pərişanlıqla qalanın yanından köçüb, Gürcüstanı
tutmaq məqsədilə Tiflis tərəfə getdi. Mərhum İbrahim xan, bu xəbəri
şahın yola düşməsindən qabaq yuxarıda adı çəkilən şövkətli valiyə
çatdınb bildirdi ki, Ağa Məhəmməd şah qalanı almaqdan aciz qalıb
qoşununa və ordusunun heyvanlarına çoxlu zərər dəymişdir. Bu zərərin
əvəzini çıxmaq üçün Tiflisi tutmaq və Gürcüstan kəndlərini qarət etmək
xəyalına düşmüşdür. Onun fəsadını və hücumunu dəf etmək tədarükündə
olun.
Ağa Məhəmməd şah həqiqi mühasirə dövrü keçirmiş, heyvanlarını və
qoşununu rahat etmək üçün Ağdam yaxınlığında qərargah qurdurub bir
ay, bəlkə daha artıq istirahət etdikdən sonra Gürcüstan vilayətində və
Tiflis şəhərinə tərəf yola düşdü.
Cavad xanla Məlik Məcnunun hər yerdə qoşununun qabağmda gedib,
şaha bələdçilik edirdilər. Ağa Məhəmməd şah Tiflisə yaxınlaşıb, onu qısa
bir müddət ərzində tutdu. Şəhərin və ətraf kəndlərin əhalisini qarət və əsir
etdikdən sonra Tiflisi yandırıb Azərbaycan tərəfə qayıtdı. Kür boyu ilə
gedərək Cavad kəndi yaxınlığında, Muğanda qışlaq etdi.
258
Yaz vaxtı, İrəvan qalası hələ işğal olunmadığı halda yenə də Fars
vilayətində inqilab, Kirman və sair vilayətlərdə böyük iğtişaşlar üz
verdiyindən, şah o yerləri islah etmək niyyətilə Fars vilayətinə tərəf
hərəkət etdi.
Haman yaz fəslində, şah Fars vilayətində olduğu zaman, mərhum
İbrahim xan Gürcüstan valisinə də təklif edib, Dağıstandan qoşun gətirtdi.
Tiflisin xarab olmasına (Cavad xan) bais olduğu üçün Gəncə şəhərini
mühasirə etdi. Çox çəkmədi ki, Cavad xan yenə İbrahim xana tabe olub,
oğlunu və öz bacısını mərhum İbrahim xanın yanında əmanət qoydu.
Onun hökmündən və itaətindən boyun qaçırmayacağına söz verdi. Məlik
Məcnun bu davada öldürüldü.
RUSLARIN İLK GƏLİŞİ
Ağa Məhəmməd şah, hələ Fars və Xorasan vilayətlərində ikən böyük
sərdar general-anşef qraf Valerian Zubov əzəmətli imperat-riçə
Yekaterinanın əmr və fərmanı üzrə güclü və tükənməz qoşunla Dərbəndə
gəldi. Dərbənd qalasını rutduqdan sonra Şamaxıya gedib şəhərin
yaxınlığında ordu qurdu.
Mərhum İbrahim xan, oğlu Əbülfət xanı bir neçə nəfər Qarabağ
bəyzadələrinə qoşub peşkəş, sovqat və cins atlarla bərabər tam razılıq və
hüsn-rəğbətlə böyük sərdar general Zubovun yanına göndərib, Rusiya
dövlətinə ürəkdən itaət edəcəyini bildirdi. Eyni zamanda böyük
imperatriçəyə sədaqətini andıran bir ərizə də yazdı.
Böyük sərdar, Əbülfət xanın və sair Qarabağ bəyzadələrinin barəsində
lazım olan hörmət və ehtiramı göstərib, mərhum İbrahim xanın ərizəsini,
xanın etimadlı elçisi və özünün eşikağası ilə birlikdə Dərbənd və Qızlar
yolu ilə imperatriçənin hüzuruna göndərdi. Eyni zamanda bir knyazla
İbrahim xan üçün qiymətli sovqat və hədiyyələr göndərib, onu əzəmətli
padşahın əbədi mərhəmətinə ümidvar etdi.
Ətraf xanları, mərhum İbrahim xanın öz oğlunu böyük sərdarın yanına
göndərdiyi xəbərini eşitcək hamısı - Talış xanı Mir Mustafa xan, şirvanlı
Mustafa xan, gəncəli Cavad xan, hətta İrəvan, Naxçıvan, Xoy və Qaradağ
xanları mərhum İbrahim xanın yanına elçilər göndərib dedilər ki: “Biz
İbrahim xanın məsləhətindən çıxmırıq. Madam
259
Dostları ilə paylaş: |