15
Gobineau’nun izinden giden, aslen İngiliz olmakla beraber Almanya’ya yerleşmiş
Houston Steward Chamberlain (1855-1927) tarafından, özellikle 1899’da yayınlanan
Die Grundlagen des neunzehnten Jahrhundert adlı kitapta, Töton ırkının üstünlüğü
biçiminde kapsamı daraltılarak benimseniyordu.
53
Ancak Almanya’da gelişen
pancermenizm üstün Töton ırkı düşüncelerini kullanmakla beraber, Töton ırkı
teriminde kapsanan bütün halkları içermek gibi bir amaca sahip değildir.
54
1890’da Allgemeiner deutscher Verband adıyla kurulan örgüt 1 Nisan 1894
tarihinde yapılan yönetim kurulu toplantısında adını Alldeutscher Verband’a
çevirdikten sonra, pancermenizmin bayraktarlığını da tamamen üstlenmiş olur.
55
Wertheimer, Alldeutscher Verband’ın kuruluşunu doğrudan İngiliz karşıtı duygulara
bağlamaktadır.
56
Bunun nedeni Alldeutscher Verband’ın anayasasında bulunabilir.
Alman Volkstum’unun korunmasını ve Alman ulusal gelişimini engelleyen bütün
güçlerle savaşılmasını hedefleyen örgüt, bütün dünyada Alman çıkarlarının
genişletilmesini ve Alman sömürge
hareketinin desteklenmesini de amaçları arasına
almıştı. Doğal olarak bu amaç, dönemin en büyük sömürge imparatorluğuna sahip
İngiltere’ye karşı bir eylemliliği içermekteydi.
Kohn’un değerlendirmesine göre, bu dönem pancermenizm aslında
İngiltere’nin, Fransa’nın ve A.B.D’nin emperyalist eğilimlerinden farklılık
göstermemektedir.
57
Usher de, pancermenizmin iki düzeyini belirleyerek; bu iki
53
Mildred S. Wertheimer, The Pan-German League 1890-1914, New York, Octagon Books, s.17-19.
54
Mildred S. Wertheimer, diğer dillere pancermenizm olarak çevrilen, ancak Almanca’da farklı
köklerden gelen ve kapsamları da farklı olan Pangermanisch/Pangermanatum ve
Alldeutsch/Alldeutschtum kavramları arasındaki farka dikkat çekerek, Pangermenisch sözcüğüyle
ifade edilen birlik anlayışının Töton ırkından veya Töton dillerinden birini konuşan bütün halkları, bu
arada İngilizleri de kapsadığını; Alldeutsch teriminin ise Almanların birliği gibi dar bir anlama
geldiğini yazmaktadır. Almanya’daki pancermenizmin, Alldeutsh teriminde ifadesini bulan anlamı
kendi hareketine temel aldığını göstermektedir.(a.g.e., s.90-98)
55
a.g.e., s.42.
56
a.g.e., s.94.
57
Hans Kohn, Encyclopaedia of Social Sciences, s.548.
16
düzeyden birincisini Rusya ve Fransa’ya karşı bir savunma hareketi; diğerini ise
İngiltere’ye karşı, İngiltere’nin Akdeniz ve Asya’daki sömürgelerine yönelik
saldırgan bir hareket olarak tanımlamaktadır.
58
Orta ve Doğu Avrupa, Cermenler ile Slavlar arasındaki hegemonya
mücadelesine sahne olurken, bu halk grubunun hiç birisine dahil olmayan ve olmak
da istemeyen, Herder’in, Slavlar ve Almanlar arasında eriyerek yok olacaklarını ileri
sürdüğü Macarlar
59
arasında da bir pan-milliyetçi düşüncenin filizlenmeye başladığı
görülmektedir. Benzer biçimde Rus Çarlığı içerisinde yer alan Türk halklar arasında
ve Rus Çarlığı ile Alman emperyalizminin kendilerine yayılma alanı olarak gördüğü
Osmanlı Devleti topraklarında da pan-milliyetçi düşünce uç vermeye başlamıştı.
60
“Turan” ortak kavramı üzerinden bu iki, hatta üç farklı coğrafyada gelişen hareket bu
çalışmanın da konusu olan panturanizmdir. Bu noktada kavramsal bir açıklama
yapılması bu çalışmanın okunmasında karşılaşılabilecek sorunların çözümü için
gereklidir. Panturanizmin içeriği Macar ve Türk Turancıları tarafından farklı
doldurulmuştur. Macarların projesinde Macarlardan, Moğollara, Türklere, Japonlara
ve hatta Çinlilere kadar aynı dil ailesi içerisinde değerlendirilen halkların bütünü
kapsanmıştır. Oysa ki Türk Turancı hareketinde yalnızca “Türk” olarak kabul edilen
halklar söz konusudur. Bu özelliği ile de Türk panturanizmi, pantürkizm ile eş
anlamlıdır. Bu nedenle bazı yazarlar Türkiye’de gelişen hareketi yalnızca pantürkizm
58
Roland G. Usher, Pan-Germanism,From Its Inception to the Outbreak of the War, gözden
geçirilmiş ve genişletilmiş 2. baskı, Boston, Houghton Mifflin Companys, Şubat 1913,s. 11. Snyder,
bu yayılmacı pancermenizm anlayışının potansiyel düşmanlara, özellikle Rusya, Britanya ve
Fransa’ya karşı geliştirildiğini söylemektedir. (Louis Leo Snyder, Encyclopedia of Nationalism, s.288)
59
Judith Winternitz, “The ‘Turanian’ Hypothesis and Magyar Nationalism in the Nineteenth
Century,” Culture and Nationalism in Nineteenth –Century Eastern Europe, ed.: Roland Sussex ve
J.C.Eade, Ohio, Slavica Publishers, 1985 s.146.
60
Charles W. Hostler, “The Turks and Soviet Central Asia,” The Middle East Journal, Cilt: 12, Yaz
1958, Nu.3, s.263. (Hostler Alman emperyalizmini anmamaktadır.).
17
sözcüğü ile nitelendirmeyi yeğlemektedirler.
61
Bununla birlikte, bu çalışmada Türk
Turancılarının da kendi düşüncelerini üzerinde kurdukları öğe Turan kavramı olduğu
için, Turanizm ve panturanizm sözcüğü her iki ülkedeki hareket için de kullanılmış;
her hangi bir karışıklığın doğmaması için Turancılık terimi yeğlendiğinde bunun
Macar ya da Türk olduğu belirtilmiştir. Ayrıca Osmanlı döneminde Türkçülük,
pantürkçü eğilimler ile iç içe geçmiş olduğundan, bu dönemdeki hareketi
adlandırmak üzere genelde Türkçülük terimi yeğlenirken, Cumhuriyet Türkiyesinde
ise Cumhuriyetin Türkçülük anlayışı ile, 1930’larda ortaya çıkan hareketin farkını
gösterebilmek açısından Turancı Türkçülük terimi kullanılmıştır.
Pan-milliyetçi hareketler ideolojik yapılarının bir çok öğesini romantik
milliyetçilikten almışlardır.
Snyder, bu tür hareketlerde ortak olarak gördüğü unsurların başına
“biriciklik” duygusunu yerleştirir.
62
Pan-milliyetçi harekete temel olarak kurgulanan
halkın ya da ırkın, ki bu pancermenizm de Töton ırkı, panslavizmde Slav ırkı, Macar
Turancılığında Turan ırkı ve Türk Turancılığında Türk ırkıdır, insanlığın ayrıcalıklı
bir dalı olarak gösterilmesi söz konusudur. Bu “ayrıcalıklı” hissetme durumu hemen
her zaman harekete konu olan halkın insanlık ve uygarlaşma süreci içerisindeki
katkılarının ortaya konulması çabasını da beraberinde getirmiştir. İnsanlık tarihinin
ilerleme aşamalarının bu halk ya da halklara mal edilmesi ile başka ırk ya da uluslar
karşısında en azından eşitlik sağlanmaya çalışılmış; çoğu zaman da bu “ayrıcalıklı”
61
Günay Göksu Özdoğan, “Turan”dan “Bozkurt”a, s.28-29. Hatta Hostler’in Turkism and The
Soviets eserinin bir bölümü “Pan-Turanism versus Pan-Türkism” başlığını taşımaktadır. Charles
Warren Hostler, Turkism and the Soviets, The Turks of the World and Their Political Objectives,
London, George Allen&Unwin Ltd., New York: Frederick A.Praeger INC, 1957, s.199.)
62
Louis Leo Snyder, Encyclopedia of Nationalism, s.200. Unutulmamalıdır ki, Snyder, makro-
milliyetçilik terimi ile bütün pan-hareketleri işaret etmektedir. Dolayısıyla Snyder’a göre “biriciklik”
duygusu bütün pan-hareketler için ortaktır.
Dostları ilə paylaş: |