T. C. Ankara üNİversitesi sosyal biLİmler enstiTÜSÜ kamu yönetiMİ ve siyaset biLİMİ (Sİyaset biLİMİ) anabiLİm dali



Yüklə 2,97 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə8/166
tarix08.09.2018
ölçüsü2,97 Mb.
#67324
1   ...   4   5   6   7   8   9   10   11   ...   166

 

 

12



Panslavizmin siyasal renklere bürünmeye başlaması, Kırım Savaşı yenilgisi 

ile sarsılan Rus Çarlığı’nda, bu düşüncenin Rus yayılmacılığına hizmet edecek bir 

araç olarak tasarlanmaya başlanmasına denk düşer. Bu dönemde panslavizm, artık, 

küçük Slav halkların inisiyatifinden Rus kontrolüne geçmeye başlamıştır.

41

 Aslında 



daha 1838’de Rus tarihçi Pogodin, sonradan II. Alexander adıyla tahta çıkacak olan 

Grandük Alexander Nikolaevich’e  yazdığı mektubunda panslavizmi Rus 

yayılmacılığının hedefleri doğrultusunda biçimlendirmişti.

42

  Kırım Savaşı sonrası 



dönemde ise Rus Çarlığı’nın, kendisine karşı savaşa katılan Avrupa devletleri ile 

ilişkileri gerilmeye başlamış; Almanya’nın ortaya çıkması Rus Çarlığı’nı endişeye 

yöneltmiş; Balkanlar ve Doğu Avrupa’da arkasında Almanya’nın olduğu Avusturya- 

Macaristan  İmparatorluğu ile yoğun bir hegemonya mücadelesi içerisine girmiştir. 

Bu ortamda panslav düşünce Rus aydın çevresinde yayılmaya başlamıştı. Rus 

panslavizminin önemli isimlerinden Nikolay Danilevsky(1822-1885)’nin çizdiği 

panslav birliği projesi bu yayılmacılık arzularını bütün çıplaklığı ile ortaya 

koymaktadır. Danilevsky’e göre bu panslav birlik Rusya ile birlikte Orta ve Doğu 

Avrupa’nın bütün Slav kabul edilen devletlerini bünyesinde toplayacağı gibi, 

Avusturya, Macaristan ve Osmanlı Devleti’nden önemli topraklar elde edecek, 

Yunanistan’ı, Girit’i, Rodos’u, Kıbrıs’ı, Ege Denizi’nin Anadolu sahillerini, İstanbul 

ve çevresini kapsayacaktı.

43

 1867’de İkinci Panslav Kongresi Moskova’da toplandığı 



zaman, küçük Slav halklar ev sahibi Rusların panslavizm anlayışlarının, bütün 

Slavlar arasında ortak dilin Rusça olması, Ortodoks inancının bütün Slavlarca 

                                                 

41

 Louis Leo Snyder, Encyclopedia of Nationalism, s.313. 



42

 Akdes Nimet Kurat, Panslavizm, s.255. Pogodin’in görüşleri için ayrıca Hans Kohn, Pan-Slavism

s.115-119 arasına bakılabilir. 

43

 Hans Kohn, Pan-Slavism, s.160. Danilevsky bu görüşlerini 1869 yılında Zarya adlı aylık derginin 



on sayısında yayınlanan, 1871 yılında da St.Petersburg’da kitap olarak basılan Rossia i Europa [Rusya 

ve Avrupa] adlı eserinde dile getirilmiştir.(a.g.e., s.302, dn.:67.) Danilevsky’nin bu eserinden bir 

bölümün İngilizce çevirisi için Hans Kohn, Nationalism, Its Meaning and History, s.151-155. 



 

 

13



benimsenmesini önermeleri bağlamında, Avusturya-Macaristan ve Balkan Slavları 

ile Rusya sınırları içerisindeki Leh ve Ukraynalıların Ruslaştırılması anlamına gelen 

panrusçuluk olduğunu anlamak durumunda kaldılar.

44

 



Rusya’da panslav hareketin Rus yayılmacılığına hizmet edecek bir araç 

olarak kurgulandığı dönemde, Avrupa’da güç dengeleri bir kez daha derinden 

sarsılmıştır. Prusya, küçük Alman devletçiklerini birleştirerek Alman 

İmparatorluğu’nu ortaya çıkarmıştı. Gelişmiş sanayi gücüne karşılık Almanya’nın 

sömürge yarışından geri kalmış olması uluslararası dengeleri kendi lehine çevirmeye 

dönük revizyonist bir dış politika yürütmesini de gündeme getirmiştir. Bu durumda, 

Alman milliyetçiliğinin gelişmeye başlaması ile birlikte kendisini hissettirmeye 

başlayan pancermenizm akımı da, Ondokuzuncu yüzyılın son çeyreğinde son derece 

belirgin biçimde bir emperyalist yayılma projesinin parçası konuma gelmiştir.

45

 



Aslında dilsel anlamda bir pancermenizm Arndt ve Fichte’de de görülmekteydi.

46

 



Hatta Fichte, Volk kavramını siyasallaştırarak, Almanya’nın birleştirilmesi için 

yeniden yorumlamıştı.

47

  

Pancermenizm, Orta Avrupa’da küçük devletçiklere bölünmüş Almanların 



birliğini savunan bir hareket olarak ortaya çıktığında, bu birliğin sağlanması çok 

sayıda Alman hanedan devletlerinin ortadan kaldırılmasını gerektirdiğinden devrimci 

bir özellik gösteriyor; bu nedenle de demokratlar ve liberallerden destek alıyordu.

48

  



                                                 

44

 Sándor Kostya, Pan-Slavism, ed.: Anne Fay Atzel, Danubian Press, 1981, s.6. 



45

 Snyder, pancermenizmin bir çok yorumu olduğunu, kültürü öne çıkaran Alman yurtseverliği 

biçimden, global bir pancermen toplumuna kadar değişik türleri bulunduğunu yazmaktadır. (Louis 

Leo Snyder, Encyclopedia of Nationalism, s.288) 

46

 Hans Kohn, Pan-Slavism, s.1. 



47

 Günay Göksu Özdoğan, “Turan”dan “Bozkurt” a, Tek Parti Dönemindeki Türkçülük (1931-1946)

İngilizceden çev.: İsmail Kaplan,  İstanbul, İletişim Yayınları, 2001, s.49 

48

 Hans Kohn, Encyclopaedia of the Social Sciences, Volume II, s.547. 




 

 

14



Bu dönemde pancermen birliği konusunda en gerçekçi öneri Friedrich List’ten 

gelmiştir. List, Ren’den Karadeniz’e kadar uzanan bölgede ekonomik birlik 

kurulmasını öneriyordu.

49

 



Alman ulusal birlik hareketi güç ve mevzi kazandıkça pancermenist hareket 

de biri Büyük Almanya [Grossdeutsch] düşünü içeren, diğeri Avusturya haricinde 

birliği öngören Prusya düşüncesi [Kleindeutsch] yanlıları olmak üzere iki kola 

ayrılmıştır. Bu ikinci düşüncenin başarıya ulaşması sonrasında klasik, yani Büyük 

Almanya fikrine bağlı pancermenizm Georg Ritter von Schönerer’in lideri olduğu 

Avusturyalılar tarafından hararetle savunulmaya devam edilmiştir.

50

 

Başlangıçta devrimci ve liberal niteliklere sahip pancermenizm,  Prusya’nın 



Alman ulusal birliğini kurması sonrasında giderek Alman emperyalizminin bir  

ifadesi halini aldı. Alman milliyetçiliğinde egemen olan, Alman egemenliğindeki 



Mitteleuropa düşüncesi pancermenizmin de temel sloganlarından biri olmuştur. Bu 

egemenlik düşüncesi de Doğu Avrupa’da, bu bölge halklarını  hıristiyanlaştırma ve 

uygarlaştırma biçiminde ifade edilen bir Almanların kutsal misyonu ile 

temellendirilmeye çalışılmıştır.

51

 Alman Mitteleuropa’sı aslında daha geniş ölçekli 



bir yayılmacılığın ilk adımı olarak kurgulanıyordu.

52

 Pancermenizm, bu açıdan  



geleneksel Drang Nach Osten politikası ile de büyük uyum içerisinde olmuştur.  

Ondokuzuncu yüzyılda geliştirilen  ırkçılık kuramları da pancermenizmin 

düşünsel dayanaklarından biri olmuştur. Bir Fransız soylusu olan Joseph Arthur de 

Gobineau (1816-1886)’nun 1853 yılında kaleme aldığı Essai sur l’inégalité des races 



humaines adlı çalışmasında ortaya konulan Aryan üstünlüğü biçimindeki ırkçılık, 

                                                 

49

 aynı yerde. 



50

 aynı yerde ve Louis Leo Snyder, Encyclopedia of Nationalism, s.294. 

51

 Lonnie R. Johnson, Encyclopedia of Nationalism, Cilt:1, s.178. 



52

 Louis Leo Snyder, Encyclopedia of Nationalism, s.290. 




Yüklə 2,97 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   4   5   6   7   8   9   10   11   ...   166




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©www.genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə