müəyyən məqsədə xidmət edir, monoloji formada şifahi və yazılı
nitqdə təzahür tapır.
Məktəbəqədər yaşlı uşaqlarda daxili nitq zəifdir. Onlar
fikirləşdiklərini kiməsə, nəyəsə (kuklaya, maşina, oyuncağa, heyvana,
quşa və s.) yaxud özü-özünə deyir, sual verir, onların əvəzinə cavabını
da verir, analiz-sintez etməyə çalışır, lakin bunları az-az hallarda
ucadan söyləyir, əksinə, alçaq səslə, pıçıltı ilə deməyə səy göstərir,
kiməsə eşitdirmək iştəmir, sözünü gizli saxlamağa çalışır. Kiçik
yaşlardan ev quran, şəkil çəkən, əşyalarla oynayan, təkbaşına domino,
dama, nərd oynayan (əgər ailədə lazımi fiqurlar, daşlar varsa) uşaqlar
sorğu-sual olmadan ucadan, səsli danışığa girib kiminləsə həmsöhbət
olmamışdan əvvəl daxili nitqlə düşünməyi, düşündüklərimi fikrinə
gətirərək sözlərə, dilə, ünsiyyət vasitəsinə çevirməyi lazımınca
bacarmırlar. Bu halı uşaqların ümumi inkişaf səviyyəsinin göstəricisi
kimi, əqli, zehni düşüncənin zəif formalaşması kimi də yozmaq olar.
Daxili nitq, əsasən, söz sənətkarlarında - şair və yazıçılarda
güclüdür. Şeir yazanlarda daxili nitq həmişə zahiri yazılı nitqdən
qabağa düşür və yazıçılara nisbətən daha erkən yaşlardan başlanır.
Şeirin nə olduğunu biləndən, heca, qafiyə, rədif haqqında fikir,
mülahizə formalaşandan soma məktəb illərində (kimi lap erkən, kimi
yuxarı yaşlarda) onlar qəlblərindən keçənləri ipə- sapa düzməyə, dilə
gətirməyə, səsli, zahiri nitqə keçməyə can atırlar. Burada ailənin,
bağçanın rolunu da kiçiltmək olmaz. Söz deməyi, söz incilərini
qiymətləndirməyi bacaran, şeiri, nəğmə, mahnı, bayatıları məlahətlə
söyləyən, kitablardan uca səslə oxuyub eşitdirməyi xoşlayan şəxslərin
əhatəsində olanlarda bu proses daha güclü gedir. Əlbəttə, məqalə
yazmağı bacarmayanlar hekayə yazmağa girişməzlər. Alimlərə
gəldikdə isə nəticələr bilavasitə dərin təfəkkürün məhsulu olduğu
üçün onlar öz növbələrini hələ ali məktəb skamyalarında əyləşəndən
sonra işə girişə bilərlər. Axı onlar elmi axtarışların nəticələrini
ümumiləşdirib, mülahizələrini ardıcıl, sistemli şəkildə, terminlər,
düsturlar, sxemlər, rəqəmlərlə formalaşdırmalı olurlar.
63
Daxili nitqi siyasətdən, etik normalardan uzaq nitq kimi
xarakterizə edənlər də vardır. Bu fikir hər məqamda özünü
doğrultmur. Daxili nitq eşidilmək üçün olmadığından bəzi insanlar
özündə sərbəstlik hiss edir, fikrindən keçən vulqar, loru sözləri, arqo
və jarqonları, dialektizmləri, məhəlli sözləri düşünməkdə, işlətməkdə
sərbəstdirlər, çünki başqasının yanında deyilməyən, yaxud
yazılmayan söz və ifadələr, söyüşlər, qarğışlar onsuz da dildə
mövcuddur və nitq sahibi onların mənasını başqaları kimi yaxşı dərk
edirlər. Bu, çox ciddi məsələdir, amma ciddi olan, öz mənliyini uca
tutan, nitq mədəniyyətinin, əxlaq normalarının sirlərini bilən mədəni
adam heç vaxt öz daxili nitqində deyilmə- si məqbul sayılmayan söz
və ifadələri hətta öz ailəsinin yanında belə işlətməz (4, səh. 142)
Daxili nitqə ədəbi bədii əsərlər içərisində ən çox dramatik
növlərdə rast gəlirik. Bu nitq manerasına, quruluşuna və dil
vahidlərindən istifadəsinə görə bədii bir priyom kimi seçilir. Dram
əsərlərində daxili nitq personaj lan müşayiət edir, gah obrazın
replikasından əvvəl, gah da sonra gələrək müəllifin münasibətini,
personajın daxili düşüncəsini əks etdirməyə yönəlir, tamaşaçıları
obrazın daxili aləmini görməyə hazırlayır. Müəllif replikalardan
əvvəl, yaxud surətin adından sonra mötərizədə "səktə", "öz-özünə,
"öz-özünə yavaşca", "öz-özünə mmldamr (deyinir, donquldanır)",
"fikrə gedir", "öz-özündən soruşurmuş kimi" və s. söz, söz
birləşmələri, elliptik cümlələr işlədir.
Nümunə:
Tələbə qız
(şən tərzdə Cavadla Müşfiqə müraciətlə)
Keçən dəfə siz.
Belə şərt kəsdiniz:
Bədahətən qəzəl deyilsin!
Cavid
Misraların birini Cavad
İkincisini Müşfiq söyləsin!
64
Tələb qız
(Cavadla Müşfiqə müraciətlə)
Hə, indi başlayın görək.
Müşfiq
Bəs rədif?
(Cavada işarə ilə)
Fikirləş bir az...
Tələbə qız
Olar mən deyim? - Rədifl "Olmaz"
(Cavad ilə Müşfiq Cavidə və məclisə baxırlar. Onlar işarə ilə razı
olduqlarını bildirirlər) (Şamil Zaman. Zamana sözüm. "Müşfiq"
pyesi. Bakı, 2006 səh. 491).
Daxili nitq müəllif baxışının, müəllif münasibətinin təzahürü kimi
verilir. Daxili nitq özü üçün nitq olsa da, sözsüzdür. Söz nəzərdə
tutulur, lakin səslənmir, fikrin mənasını, məzmununu formalaşdırır.
Zahiri nitqlə daxili nitqi qarşılaşdırsaq nəticə kimi demək olar: 1)
Daxili nitq tələffüz edilməyən, səssiz lal nitqdir, zahiri nitq isə səsli,
eşidilən nitqdir; 2) Zahiri nitq şifahi və yazılı formada, daxili nitq isə
ancaq şifahi formadadır. 3) Zahiri nitqi bütün dil vasitələri ilə müxtəlif
üslublarda səsləndirmək mümkündür, daxili nitqdə isə sürətlilik,
subyektivlik, yığcamlıq, elliptiv- lik səciyyəvidir, cümlə üzvləri
yerli-yerində işlənmir və s. (18, səh.52)
Sual və tapşınqlar
1.
Ünsiyyət şəraitindən asılı olaraq nitq hansı növlərə bölünür?
2.
Zahiri nitq və onun əsas şərtləri nədir?
3.
Ədəbi bil normaları hansı nitqdə tam gözlənilir?
4.
Daxili nitq necə prosesdir?
5.
Tələffüz olunmyan səssiz nitq necə təzahür edir və hansı
formalarda özünü göstərir?
6.
Kiçik yaşlı uşaqlarda daxili nitq hansı formada gedir?
6S
Dostları ilə paylaş: |