1927-ci ildə «Qızıl qələmlər» cəmiyyətinin Naxçıvan filialının
təşkili respublikanın mədəni həyatının daha da canlanmasına
xüsusi təsir göstərdi. Pcdaqoci texnikum və qadın klubları
nəzdində ədəbiyyat dərnəkləri fəaliyyət göstərirdi. 1926-cı ildə
Naxçıvanın gənc yazıçılarının əsərlərindən ibarət , ədəbi-bədii
curılal buraxılmışdı ki, burada qadın yazıçı Fatma Əlizadənin
əsəri var idi. Naxçıvanlı ı müəllimə Səkinə Əlizadənin «Cümə
axşamı» əsəri qadınların azadlığa çıxması probleminə həsr
edilmişdi.
Qadın azadlığına və bərabərliyinə həsr edilmiş əsərlər qadın
yığıncaqlarında, klublarda, savad kurslarında oxunur və qızğın
müzakirə edilirdi. Bir çox qadınlar bu əsərlərin təsiri altında,
hökümət qarşısında 16 yaşma çatmamış qızların ərə verilməsinin
qadağan edilməsi haqqında qanun qəbul edilməsini tələb edirdilər
[56, 1926, №29]. Buna əsaslanan Naxçıvan MİK Azərbaycan
MİK-ə bütün Azərbaycan ərazisində azyaşlı qızların ərə
verilməsinin qadağan edilməsi haqqında dekretin qəbul edilməsi
təklifi ilə müraciət etmişdi [10, s. 7, iş 1880, v. 28].
20-ci illərin ikinci yarısından başlayaraq Naxçıvanda mədəni-
maarif , müəssisələrinin
(klubların,
kino
qurğularının,
kinoteatrların,
radioqovşaqlarm, ^ kitabxanaların)
inkişafı
qadınların mədəni səviyyəsinin artmasına təkan verdi.
1935-ci ilin 19 aprelində Azərbaycan SSR MİK Rəyasət
Heyəti
«sərhəd
və
pambıq
rayonu
olan
Noraşenin
xüsusiyyətəlrini nəzərə alaraq əməkçi türk-qadınlarmın əmək və
məişət şəraitini yaxşılaşdırmaq» məqsədi ilə Noraşendə qadın
klubu təşkil etmək haqqında qərar qəbul etdi [111].
Bununla belə «Şərq qadını» curnalında, «Şərq qapısı» qəze
tində və digər mətbuat orqanlarının səhifələrində Naxçıvandakı
qadın klublarının fəaliyyəti tez-tez haqlı olaraq tənqid edilirdi.
Məsələn, «Şərq qadını» curnalının 1933-cü il I sayında Naxçıvan
şəhərindəki qadın klubunun həftələrlə bağlı olduğu, ölkə qadın
sektoru və maarif komissarlığının onun işinə diqqət yetirmədiyi,
Ordubad qadın klubunda isə heç bir mədəni iş aparılmadığı,
müdirlərin isə yalnız maaş aldığı göstərilirdi [128, 1933, №1].
Curnalda Naxçıvanda qadınlarla iş vəziyyətinin qənaətbəxş ol
maması, xüsusən kənd yerlərində bu sahədəki yarıtmaz vəziyyət
barədə tez-tez məlumatlar dərc edilirdi. Tezliklə klubların rəhbər-
44
I
liyində dəyişiklik edilmiş, Siddiqə Abbasova Naxçıvan, Səlbı Əli
zadə isə Ordubad qadın klublarına müdir ləyin edilmişdilər və
bunun nəticəsi olaraq klubların işində ciddi dönüş yaranmışdı.
Ordubaddakı qadın klubunda yeni saviıd kursları, məktəbəqədər
tərbiyə kursu, kooperasiya kursu, tar və əl işləri dərnəyi açılmış
və oraya 70 qadın cəlb edilmişdi. Klubun aktivlərindən olan Təy-
ibə Xəlilova qabağcıl işinə görə Azərbaycan Lenin Kommunist
•
•
Gənclər İttifaqı (LKG1 ) Ordubad rayon komitəsinin katibi vəzi
fəsinə irəli çəkilmişdü [128, 1938, №1].
1934-cü ildə Naxçıvan şəhər qadın klubunun ətrafında 109
qadın toplanmışdı. Onlardan 20 nəfəri şəfqət bacıları kursunda,
30 nəfəri tikiş atelyesində, 15 nəfəri aqrotexniki kursda, 44 nəfəri
savad kursunda oxuyurdu.' Bir neçə qız və qadın savad kursunu
bitirdikdən sonra şura idarələrində məsul işlərə göndərilmişdi
[129, 1934, 10 may, №104]. 1937-ci ilin iyununda Naxçıvan MİK
Rəyasət Heyəti qadınlar arasında işi gücləndirmək üçün
Naxçıvan qadınlar klubunun qadınlar sarayına çevrilməsi
haqqında qərar qəbul eldi [129, 1937, 8 iyun]. Bu zaman saraya
432 qadın cəlb edilmişdi [129, 1938, 8 mart].
30-cu illərin ortalarında qadınların mədəni səviyyəsinin
artırılmasında Naxçıvanda mövcud olan. 5 qadın klubu, 1
qadınlar sarayı, 5 radio qovşağı, 30-dan çox qiraət komaları, 8
kino qovşağı, 6 nəşriyyat şöbəsi, 24 qırmızı gi'ışə və 8 kitabxana
mühüm rol oynayırdı. Ümumiyyətlə, büdcənin 50%-i mədəni
quruculuğa sərf orlunurdu. 1938-ci ildə isə artıq muxtar bölgədə
27 klub, 11 kitabxana, 2 mədəniyyət evi, 2 pioner evi, 1 musiqi
məktəbi fəaliyyət göstərirdi. Şəhər, və kəndlərdə 15 özfəaliyyət
dərnəyi təşkil edilmişdi [129, 1934, 28 'aprel].
Araşdırılan dövrdə qadinların sağlamlığının qorunması sahə
sində də müəyyən irəliləyişlər baş verdi. Bu barədə S.Sadıqovun
əsərində [120, s. 111-114] ətraflı məlumat verildiyindən qısaca
olaraq onu qeyd etmək olar ki, həmin illərdə çoxsaylı səhiyyə
‘ müəssisələrinin təşkili və xüsusən də qadmdlara və uşaqlara xid
mət edən müəllimlərin sayının artması əlamətdar hadisə idi. Nə
zərə alsaq ki, oktyabr siyasi çevrilişinə qədər Naxçıvanda cəmi iki
xəstəxana və 3 həkim var idi, müsəlman-qadınlar isə müəyyən di
ni və məişət təsəvvürlərinin təsiri altında həkimə miıracəit etmir
dilər. 20-30-cu illərdə qadın sağlamlığı sahəsində əldə edilmiş nai-
45
«
ləyyətdləf böyük idi. Bu sahədə 1928-ci ildən başlayaraq dönüş
yaradılmış, səhiyyə müəssisələrin sayı 32-ə, tibb işçilərin sayı isə
195-ə'çatmışdı [120, s. 113].
Azərbaycan K(b)P Naxçıvan diyar komitəsinin məruzəsi üzrə
AK(b)P MK qərarında (3 avqust 1927-ci il) deyilirdi ki, tibb
işçilərinə dairələrdə kəskin ehtiyac olduğu halda, onların
əksəriyyəti Naxçıvıan şəhərində toplanmışdır.
Bu qeyri-
normallığı aradan qaldırmaq üçün Naxçıvan rəhbərliyi tibb
işçilərinin dairələr üzrə bərabər bölüşdürüməsini tələb etmişdi [3,
s. 313].
Нәдпп illərdə Naxçıvanda ilk qadın səhiyyə işçiləri fəaliyyətə
başladılar. 1934-cü ildə Naxçıvanda 47 həkim, 10 feldşer, 25 tibb
bacısı, 12 mama var idi [129, 1934, 28 aprel]. Tibb kadrlarına
olan ehtiyacı nəzərə alaraq Naxçıvan şəhərində 1931-ci ildə Tibb
texnikumu açılmışdı. 1934-1941-ci illərdə buranı 151 qadın
bitirmişdi [109, s. 117].
'[
Həmin illərdə Naxçıvanda ana və uşaq mühafizəsi sahəsində
bir çox qanunlar qəbul edilmiş, bir sıra xəstəliklər və onun
kökləri ləğv edilmiş, şəhər və kəndlərdə səhiyyə xidmətinin
səviyyəsi xeyli yüksəlmişdi. 1939-cu ildə Naxçıvanda təkcə
qadınlar .üçün 8 mama məntəqəsi, 5 uşaq konsultasiyası, 9 yasli, 7
doğum evi mövcud idi. Bu tibb müəssisələrində 144 qadm tibb
işçisi (25 həkim, 26 tibb bacısı, 35 mama) çalışırdı [129, 1939, 8
mart, №54].
■
Oz növbəsində qadınların sağlamlığının qorunması sahəsində
atılan bu addımlar, Naxçıvanda qadınlarının bütövlükdə mədəni-
maarif səviyyəsini yüksəltməkdə mühüm amilə çevrilmişdi. i
i
I
9
46
I
I
I
l
Dostları ilə paylaş: |