qalib gəlmək və ürəyimizin azadlığına nail olmaqda bizə
kömək edirlər. Advent (dörd həftə davam edən Milada
hazırlıq dövrü) və Böyük Oruc (Rəbbin Dirilmə günündən
yeddi həftə əvvəl) – bu dövrlər tövbə və böyük
bayramlara hazırlıq vaxtıdır. Bu dövrlərdə Kilsə bizi
diqqəti cəmləşdirməyə və həyatımızın istiqamətinin
düzgün olub-olmaması barədə düşünməyə çağırır və
əyləncə tədbirlərində (toylarda, diskotekalarda,
rəqslərdə, televiziya əyləncə verilişlərində) iştirak
etməkdən çəkinməyə çağırır.
Oruc yeməkdən çəkinməkdir; on səkkiz yaşdan altmış
yaşadək bütün sağlam məsihçilər ənənəyə görə, Kül
Çərşənbəsi və Kədərli Cümə (eləcə də Məsihin Milad
bayramının axşamı («Vigiliya») günlərində oruc
tutmalıdırlar. Bu günlərdə biz ət yemirik və gündə yalnız
bir dəfə doyunca yeyirik. Onu da qeyd etmək lazımdır ki,
yeməkdən çəkinmək yeganə oruc tutmaq yolu deyil
(şirniyyat, musiqi, televizordan imtina etmək, daha çox
dua etmək, xeyirxah əməllər, müqəddəs yazını oxumaq –
bunları hamısı oruc tutmağın yollarıdır).
Bundan başqa, məsihçi il ərzində hər cümə günü ət
yeməklərindən çəkinməlidir.
Xəstələr, ağır işdə çalışan, oruca görə borclarını yerinə
yetirə bilməyən zəif sağlamlığa malik olan insanlar, oruc
üzündən böyük çətinlik çəkən adamlar mütləq oruc və ət
yeməklərindən çəkinməyə məcbur deyil. Eləcə də seçim
edə bilməyən və ac qala bilmək səbəbi ilə cümə
günlərində ət yeməklərindən çəkinə bilməyənlər,
məsələn, məktəb yeməkxanasında qidalanan uşaqlar,
ordudakı əsgərlər, ailədə imansızlarla birgə yaşayan və
ayrıca qidalanma onlara çox çətin olan katoliklər cümə
~ 531 ~
531
günlərində ət yeməklərindən çəkinmək əvəzinə daha çox
dua etməli, niyyətlərində müqəddəs Kilsə ilə tövbə
ruhunda birləşməli, bununla da Kilsə ilə birliyini və Allaha
kamil surətdə xidmət etmək arzusunu bildirməlidirlər.
Özünü imanlı hesab edən bir insan cümə günlərində
ət yediyinə görə dostunun qarşısında özünü doğruldaraq
deyirdi: «Kilsənin əmrləri yalnız keşiş, yəni insan
göstərişləridir». Dostu isə ona cavab verdi: «Mən isə
hesab etmirəm ki, Kilsənin əmrlərini pozan insan Allahın
əmrlərinə diqqətlə riayət edə bilər. Əksinə, mən Kilsənin
əmrləri ilə hesablaşmayan, Allahın əmrlərini də böyük
asanlıqla pozan bir çox insana rast gəlmişəm. Amma
Ümumdünya Kilsəsinin göstərişlərinə riayət edənlər
sədaqətlə Allahın əmrlərini də yerinə yetirirlər».
4. Ən azı ildə bir dəfə – Pasxa zamanı Tövbə və
Evxaristiya sirlərini qəbul etmək lazımdır.
Kilsənin bu tələbi məsihçi üçün tövbənin və canının
qayğısına qalmağın ən minimum səviyyəsini müəyyən
edir. Özünü həqiqi məhəbbətlə sevən kəs günahda
qalmaz və mümkün qədər tez Allahla tövbə vasitəsilə
barışmağa səy göstərər. Kilsə ona sadiq olanları mümkün
qədər tez-tez Allahın mərhəmət mənbəyindən istifadə
etməyə, ən azı ayda bir dəfə günahları etiraf etməyə
çağırır.
Eyni sözü Müqəddəs Evxaristiya barədə də demək
olar. İmanlı həyatını elə yaşamalıdır ki, hər dəfə Messada
iştirak edəndə Məsihin bədəni və qanını qəbul edə bilsin.
5. Həmçinin imanlılar öz imkanlarına görə
~ 533 ~
533
Kilsənin maddi ehtiyaclarının qayğısına
qalmalıdırlar.
IV-cü HİSSƏ
Məsihçi duası
~ 535 ~
535
~ 537 ~
537
«...və Ona səcdə etdi» (Yəh 9, 38)
Məsihin gözlərini açdığı kor adam əvvəllər görmədiyi
dünyaya sevinclə baxırdı. İsa Özü onu tapdı və onun
qarşısına çıxdı. Onda o, Xilaskarı ilk dəfə gördü. Heç kim
onu öyrətməmişdi, amma o, imanını göstərmək üçün
intuisiya hissi ilə Məsihin qarşısında baş əydi. Məsihə
imanı və minnətdarlıq hissi onu belə etməyə vadar etdi.
Eləcə də İsa ilə görüşən və həqiqətə gözləri açılan hər
bir insanla bu baş verir: o, Allaha sitayiş etməyə başlayır
və Onu izzətləndirir. İsa da onu tərk etmir – daim onun
qarşısına çıxır və onu duaya istiqamətləndirən lütf verir.
Müqəddəs İohann Damaskin deyir: «Dua insanın
qəlbinin Allaha yüksəlməsidir yaxud Ona müraciət edilən
bir xeyirxahlıq barədə xahişdir». Müqəddəs Foma
Akvinalı öyrədir ki, dua ağılın və ürəyin Allaha
yüksəlməsidir. Sadə sözlə desək, dua Allahla söhbət,
Onunla ünsiyyətdir.
Müqəddəs Yazı deyir ki, dua insanın ürəyindən gəlir.
Lakin insanın ürəyi duada iştirak etmirsə, dua boş qalır.
Ürək insanın Yaradanla görüş yeridir, hətta insanın özü
üçün sezilə bilməyən mərkəzidir. Yalnız Allahın Ruhu
insanın ürəyinə daxil olub onu tanıya bilər.
Dua Ata Allaha istiqamətlənən İlahi Ruhun bizdə olan
hərəkətidir. Müqəddəs Pavlos deyir: «Ruh da bizə zəif
olarkən kömək edir. Biz nə üçün və necə dua etmək
lazım olduğunu bilmirik, lakin Ruh Özü dillə deyilməyən
ahlarla vəsatətçilik edir» (Rom 8, 26). Dua həyatı Allahın
hüzurunda və Onunla birlikdə olmaqdan ibarətdir.
Məsihçi duası Məsih və Onun Bədəni olan Kilsəsi ilə
~ 539 ~
539
Dostları ilə paylaş: |