General Əli ağa Şıxlinski və silahdaşları
472
– Cinahdan atılan bir top öndən atılan iki topun işini görə
bilər. Ona görə də döyüş vaxtı topları və tankları elə yerləşdirmək
lazımdır ki, hər bir hədəfə ya cinahdan, ya da çəpinə atəş açmaq
mümkün olsun.
General Şıxlinski Port-Arturda, Dünya müharibəsində iştirak
eləmişdi. “Artilleriya allahı” kimi ad-san qazanmışdı, böyük
təcrübəsi vardı. Onu da xüsusi qeyd edərdi ki, almanlar cinah
döyüşündən çox zəifdirlər. Onlar üstünlüyü həmişə ön xəttə
verirlər. Bu da onların lovğalığından irəli gəlir. Cinahı və arxanı
isə boş qoyurlar. General həmişə deyərdi ki, müharibədə cinah
döyüşü yüz faiz olmasa da, səksən faiz qələbə deməkdir.
Alay katibi Qolovaşşenko:
– Yoldaş komandir, – dedi, – nə qədər ki, ayazlı günəş var, qar
yağmır. İcazə verin, biz zabitlər xəritəni yenə gözdən keçirək.
– Buyurun, – deyib geri çəkilən Həzi bilmədən mənə toxun-
du. Qolumdan yapışıb çox səmimi gülümsündü. Onun yaraşıqlı,
qaraşın üzünə elə bil işıq seli yayıldı. Bir az əvvəlki fikirli Həzi
Aslanovdan indi əsər-əlamət yox idi. – Necəsən, eloğlu, qorx-
mursan ki? Axı bu, sənin ilk döyüşün deyil…
Mən əsgəri qaydada farağat vəziyyətdə dayanıb:
– Yox, – dedim, – yoldaş komandir, qorxmuram. Qorxan za-
bitin burda nə işi var…
– Hə, balaca Aslanov, unutma ki, Vətən uğrunda, Azərbaycan
naminə döyüşə gedirik. Onu da bil ki, faşist köpəkləri burdan
Bakıya, Qafqaza girmək ümidindədirlər. Əlindəki silah ana və
bacılarımızın namusunu qorumaq üçün sənə verilib. – Əlini qur-
şağımdakı xəncərin üstünə qoyub: – Sənə bu xəncəri nahaq yerə
bağışlamamışam. Güllən qurtaranda bax, bu xəncəri dəstəyinə
qədər faşistin ürəyinə soxmamış döyüşdən çıxma. Xoşum gəldi
cavabından. Çox ürəkdən dedin ki, qorxmuram. Həmişə belə
nikbin və cəsur ol! Onu bil ki, qorxu ilə düşmən üstünə gedən
istər zabit, istərsə də əsgər olsun, heç vaxt qələbə qazana bilməz.
Müdriklərimiz haqlı deyiblər ki, qorxaq gündə yüz dəfə ölər,
mərd isə bir dəfə həlak olar. Di, Allah amanında…
Şəmistan Nəzirli
473
* * *
Üzbəüz həmlə nə qədər cazibədar olsa da, mən
düşmənin cinahlarına zərbə endirməyi həmişə üstün
tuturam… Məlumdur ki, alman maşınlarının yan zi-
rehi ön zirehindən xeyli kövrəkdir. Buna görə də
hitlerçiləri məcbur etmək lazımdır ki, tankların
kövrək yerlərini bizə tərəf çevirsinlər…
Düşmənin cinahlarını axtarmaq və ona həmişə ən
zəif yerindən zərbə endirmək asan iş deyildir, bunun
üçün hər bir komandir böyük zəhmət çəkməli, zirək
və təmkinli hərəkət etməlidir.
Sovet İttifaqı Qəhrəmanı, qvardiya podpolkovni-
ki Həzi Aslanovun “Faşistlərə cinahdan zərbə endir-
mək döyüşdə əsas məqamdır” məqaləsindən, “Prav-
da” qəzeti, 27 dekabr 1942-ci il
Döyüş mövqeyi sağ cinahda yerləşən “Səkkiz mart” sovxozu
yaxınlığındakı Aksay və Mışkov çayları istiqamətinə çıxarıldı.
Oradan da faşist tanklarına, arxadan və sağ cinahdan qəflətən
hücuma başladıq. Hücuma rəhbərlik edən Həzinin üzü cid-
diləşmişdi. O, səbir və təmkinlə gah xəritəyə baxır, gah da rota
komandirlərinə əmr verirdi. “Çayka” – Həzi döyüşün uğurların-
dan razı qaldığı onun yaraşıqlı simasında oxunurdu. Ona görə
də ilk dəfə döyüşün uğurları haqqında korpus komandirinə
məlumat verdi. Artıq faşistin iri gövdəli, ağır “Pələng” tankları
yanırdı. Faşist əsgər və zabitləri bağırışa-bağırışa o yan-bu yana
qaçırdılar. Düşmənin pis və çıxılmaz vəziyyətə düşməsi açıq-ay-
dın Salsk çölündə görünürdü. Döyüşün üçüncü günü bizim alay
düşmənin xeyli canlı qüvvəsini əsir götürüb on yeddi tankını
yandırmışdı. Yadımdadı, əsir frislərdən biri rusca qışqıra-qışqıra
yalvarırdı: “Ey rus, mən soyuqdan donuram. Al avtomatı, mənə
papaq ver” – deyirdi.
General Əli ağa Şıxlinski və silahdaşları
474
Biz inamla irəliləyib atəşi daha da gücləndirdik. Yandan artil-
leriya, arxadan və öndən düşmənə qarşı atəşi bir an da olsa da-
yandırmırdıq. Döyüş meydanı alov və tüstüyə bürünmüşdü.
Düşmənin yanan tankı, hərbi sursatı məşəl kimi alov saçırdı.
Qarlı çölün hər addımında faşist meyiti vardı.
Sevinirdik ona görə ki, nal şəklində mühasirəyə alınmış Sta-
linqradı düşmən ala bilməyəcək. Kiçik fasilə vaxtı hava radio-
sunda Həzinin yenə səsi eşidildi. “Çayka” Aslanov səkkizinci
briqadanın “Sokol”una raport verirdi. O deyirdi ki, artıq üçüncü
gündür vuruşuruq. Bu gün axşamüstü mənim tankımı vurdular.
Onun bu xəbərinə general-leytenant B.Obuxovun bir az acığı
tutdu. General dedi ki, nə üçün özünü nişangah etmisən? Sənin
vəzifən komandanlıq etməkdi. İndi bu uzaq məsafədən sənə
necə kömək edək? Həzi cavabında dedi ki, narahat olmayın, tan-
kımın döşəməsində olan qapı salamatdı, onu açıb təmir edəcəyik.
Elə də oldu. Düşmən mərmisi Həzinin tankının sağ tırtılının
təkərini vurub sıradan çıxartmışdı. Ona görə də tankın döşəmə-
sində olan qapını açıb tırtılı çıxartdıq. Bir fraksionla “Səkkiz
mart” sovxozuna kimi getdik, orda əsaslı təmir etdik.
Döyüşün dördüncü günü alayımız çoxlu döyüş sursatı və
qənimət ələ keçirdi. Hitlerin sədaqətli feldmarşalı Manşteynin
tank qoşunları, general Qotun tank qrupu Azərbaycanın otuz iki
yaşlı igid oğlu, podpolkovnik Həzi Əhəd oğlu Aslanovun qeyri-
adi komandanlığı ilə darmadağın edildi.
1942-ci il dekabrın 18-də alayımız Verxne-Kumsk xutoru
ətrafında daha bir yaddan çıxmaz döyüş apardı. Salsk çölündən
qaçıb canını qurtaran faşist əsgər və zabitləri general Qotun baş-
çılığı ilə gəlib burda cəmləşmişdilər. Beş gün gecə-gündüz
Həzinin burda apardığı döyüşlər daha uğurlu oldu. Ağ qarlı
çöldə faşistlərin meyitinə, yandırılmış tankın və zirehli maşınla-
rın burulub göyə qalxan alovunun qalın qara tüstüsünü lap
uzaqlardan görmək olurdu.
Bununla da Stalinqrad cəbhəsində zəfər çalınmasının labüd
olduğu bir daha öz təsdiqini tapdı. Həmin gün – 1942-ci il dekab-